Çatışan Öğrencilerin Bakış Açısından Akran Arabuluculuk Sürecinin Değerlendirilmesi

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 3, 811 - 836, 01.12.2016

Fulya Türk Abbas Türnüklü

https://doi.org/10.21547/jss.256700

Öz

Bu araştırmanın amacı, bir lisede uygulanan akran arabuluculuğu çatışan öğrencilerin bakış açısından değerlendirmek ve akran arabuluculuk sürecine ilişkin onların bakış açılarını incelemektir. Bu araştırma Denizli’de bir lisede yürütülmüştür. On oturumluk akran arabuluculuk eğitiminin ardından, akran arabulucular, akranlarının gerçek çatışmalarında onlara arabuluculuk yapmışlardır. Araştırma kapsamında en az bir kez arabuluculuk deneyimi yaşamış 41 öğrenci (28 kız, 13 erkek) ile çatışan taraf olarak görüşülmüştür. Yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla arabuluculuk yardımı alan öğrencilerin gözünden arabuluculuk sürecinin değerlendirilmesi yapılmıştır. Çatışan taraflara sekiz adet soru sorulmuştur. Görüşmeler sonucunda elde edilen sözel veriler içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Çatışan tarafların akran arabuluculuğa ilişkin görüş ve deneyimleri incelendiğinde bu süreçten memnun kaldıkları, doyum elde ettikleri, çatışma yaşadıkları arkadaşlarıyla yapıcı ve barışçıl yollarla sorunlarını çözerek eskisi gibi veya eskisinden daha iyi arkadaşlıkları olduğu görülmektedir. Tüm bu sonuçlar da akran arabuluculuğun öğrenci çatışmalarını yapıcı olarak çözmede etkili bir yöntem olduğu ifade edilebilir

Anahtar Kelimeler

Akran arabuluculuk, çatışma çözme, çatışan taraf, arabuluculuk süreci, lise öğrencileri

Assessment of Peer Mediation Process from Conflicting Students’ Point of Views

Öz

The purpose of this study was to analyze peer mediation process that was applied in a high school on conflicting students’ point of views. This research was carried out in a high school in Denizli. After ten sessions of training in peer mediation, peer mediators mediated peers’ real conflicts. In the research, 41 students (28 girls, 13 boys) who got help at least once were interviewed as a party to the conflict. Through semistructured interviews with conflicting students, the mediation process has been evaluated through the point of views of students. Eight questions were asked about the conflicting parties. Verbal data obtained from interviews were analyzed using the content analysis. When conflicting students’ opinions and experiences about peer mediation were analyzed, it is seen that they were satisfied regarding the process, they have resolved their conflicts in a constructive and peaceful way, their friendship has been continuing as before. All of these results also indicate that peer mediation is an effective method of resolving student conflicts constructively

Anahtar Kelimeler

Peer mediation, conflict resolution, conflicting part, mediation process, high school students

Kaynakça

• Araki, T.C. (1990). Dispute management in the schools. Mediation Quartely, 8(1), 51-62.
• Cantrell, R., Parks-Savage, A., and Mark, R. (2007).Reducing levels of elementary school violence with peer mediation. Professional School Counseling.10(5).
• Daunic, A. P., Smith, S. W., Robinson, T. R., Miller, M. D., Landry, K. L. (2000). School-wide conflict resolution and peer mediation programs: Experiences in three middle schools. Intervention in School & Clinic, 36 (2), 94-100.
• Güloğlu, F. (2011). Çatışan öğrenciler ile arabulucu öğrencilerin akran arabuluculuk uygulamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitimi Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Hart, J., and Gunty, M. (1997). The impact of a peer mediation program on an elementary school environment. Peace and Change, 22(1), 76-92.
• Johnson, W.D., and Johnson, T.R. (1995). Teaching students to be peacemakers. Edina, MN: Interaction Book Co.
• Johnson, W.D., and Johnson, R. (2001). Teaching students to be peacemakers: A meta-analysis. Research Reports. The Annual Meeting of the American Educational Research Association. (Seattle WA. 10-14 April 2001)
• Johnson, W.D., and Johnson, R. (2004). Implementing the “teaching students to be peacemakers program”. Theory into Practice, 43(1), 68-79
• Jones, S.T. (2004). Conflict resolution education: The field, the findings and the future. Conflict Resolution Quarterly, 22 (1-2), 13-15.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel
• Kiago W. H. (2009). Exploring the impact of the organization of a peer mediation program on conflict resolution and school climate in an urban high school. Doctoral dissertation, Cambridge College. Retrieved form http://search.proquest.com/docview/305085382?accountid=10527
• Lane, P. S., and McWhirter, J. J. (1992). A peer mediation model: Conflict resolution for elementary and middle school children. Elementary School Guidance & Counseling, (27), 15-24.
• Lane-Garon, S.P. (2000). Practicing peace: The impact of a school-based conflict resolution program on elementary students. Peace and Change, 25(4), 467-482.
• Lindsay, P. (1998). Conflict resolution and peer mediation in public schools: What works? Mediation Quarterly, 16,(1), 85-99.
• Sweeney, B., and Carruthers, W. L. (1996).Conflict resolution: an examination of the research literature and a model for program evaluation. School Counselor, 44(1), 5-14.
• Terry, B.L., and Gerber, S. (1997). An evaluation of peer mediation program. Research Report .Eastern Washington University.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24, 543-559.
• Türnüklü, A., ve Şahin, İ. (2002). İlköğretim okullarında öğrenci çatışmaları ve öğretmenlerin bu çatışmalarla başa çıkma stratejileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 30, 283- 302.
• Türnüklü , A., ve Kaçmaz, T., İkiz, E., Balcı, F.(2009). Liselerde öğrenci şiddetinin önlenmesi anlaşmazlık çözümü, müzakere ve akran arabuluculuk eğitim programı. Ankara Maya Akademi.
• UzBaş, A. (2009). Okul psikolojik danışmanlarının okulda saldırganlık ve şiddete yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Mehmet Akif Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 90-110.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin