Öz
Günümüzde etkileşimsel öğrenmeye olanak sağlayan başta internet olmak üzere diğer teknoloji araçları, çocuklar için daha çekicidir. 300 yıldır basılı ders kitapları, kâğıt ve kalemin egemen olduğu okulda öğrenme yerine, teknolojik araçların sunduğu öğrenme ortamları hem bilgiye daha kolay ulaşmayı sağlamış hem de öğrenme yöntemini değiştirmiştir. Her geçen gün değişen ve gelişen teknolojik araçlar ve sundukları öğrenme ortamları, geçmişte öğrenme nesnesi olan sabit ve değiştirilemez metinler yerine, bugün çok anlamlı ve katmanlı metinler sunmaya başlamıştır. Medya araçlarıyla okunan veya dinlene-izlenen bir haberde yazıyla birlikte ses ve hareketli görseller birleştirilerek metnin anlamı çok boyutlu, iletileri daha etkileyici olabilmektedir. Bu tür medya metinlerini anlamak için bu konuda okuryazarlık becerileri de edinilmelidir.
Medya okuryazarlığı, medya mesajlarına erişim, medya iletilerini eleştirel olarak analiz etme ve medya araçlarını kullanarak mesaj oluşturma (üretme) sürecidir. Bu sebeple medya okuryazarlığı, iletişim kaynaklarını ve teknolojilerini, kullanılan kodları, üretilen mesajları ve bu mesajların seçimini, yorumlanmasını ve etkisini anlamakla ilgilidir. Aynı zamanda bu çalışma bu bağlamda medya okuryazarı olup eleştirel düşünen, etkili iletişim kurabilen ve toplumda aktif katılımcı olup çevrelerinde giderek karmaşıklaşan dünyayı nasıl etkili bir şekilde anlamaları gerektiğini öğrenen bireyler yetiştirmeye hizmet etmesi amacıyla yazılmıştır. Nitel olarak desenlenen bu çalışmada doküman incelemesi yoluyla toplanan verilerin betimsel olarak analizi yapılmış ve etkileşimli öğrenme yöntemine uygun medya okuryazarlığı etkinlikleri geliştirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Medya okuryazarlığı yeni beceriler etkileşimsel öğrenme teknolojik araçlar
Kaynakça
- Binark, M. (2010). Eleştirel medya okuryazarlığı: Kurumsal yaklaşımlar ve uygulamalar. Kalkedon Yayıncılık. Brennen, B. S. (2012). Qualitative research methods for media studies. Routledge. Buckingham, D. (2007). Digital Media Literacies: rethinking media education in the age of the Internet. Research in Comparative and International Education, 2(1), 43-55. Buckingham, D. (2013). Media education: Literacy, learning and contemporary culture. John Wiley & Sons. Burn, A., ve Durran, J. (2007). Media literacy in schools. Practice, production and Progression. (1st edition). London: Paul Chapman Publishing. Christ, W.G., & Potter, W.J. (1998) ‘Media Literacy, Media Education, and the Academy’, in Rubin, A.M. (ed.) Special Issue of Journal of Communication, on Media Literacy. Academy Publisher. Demiralay, R.,ve Karadeniz, Ş. (2009). İlköğretimde yaşam boyu öğrenme için bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesi. Erdoğan, F. G. (2012, Eylül). Ailelerin medya okuryazarlık düzeylerinin belirlenmesi. Sözel bildiri, 21. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Erstad, O. (2010). Educating the Digital Generation. Nordic Journal of Digital Literacy, 1, 56–70. Friesen, N., & Hug, T. (2009). The mediatic turn: Exploring concepts for media pedagogy. Mediatization: Concept, Changes, Consequences. Frankfurt a. M. et al.: Lang, 63-83. Hall, S. (1980). Encoding/Decoding. In S. Hall, D. Hobson, A. Lowe, & P. Willis (Eds.), Culture, media, language (pp. 128–138). London: Hutchinson. Hall, S. (2005). The rediscovery of ‘ideology’: Return of the repressed in media studies. In Culture, society and the media(pp. 61-95). Routledge. Hartley, J. (2012). Communication, cultural and media studies: The key concepts. Routledge. Hobbs, R. (2007). Reading the Media: Media Literacy in High School English. Teachers College Press. 1234 Amsterdam Avenue, New York, NY 10027. Jenkins, H., Purushotma, R., Weigel, M., Clinton, K., & Robison, A. J. (2009). Confronting the challenges of participatory culture: Media education for the 21st century. Mit Press. Karmasin, M., Diehl, S., & Koinig, I. (2015, June). Convergence in Media Education Curricula. In 1st Internatıonal Conference On Hıgher Educatıon Advances (Head'15) (pp. 150-157). Editorial Universitat Politècnica de València. Kotilainen, S., & Arnolds-Granlund, S. B. (Eds.). (2010). Media literacy education: Nordic perspectives. International Clearinghouse on Children, Youth and Media, Nordicom, University of Gothenburg. Kurudayıoğlu, M., ve Tüzel, S. (2010). 21. yüzyıl okuryazarlık türleri, değişen metin algısı ve Türkçe eğitimi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 28(28), 283-298. Livingstone, S. (2003). The changing nature and uses of media literacy. Livingstone, S. (2004). Media literacy and the challenge of new information and communication technologies. The Communication Review, 7(1), 3-14. Lundby, K. (Ed.). (2009). Mediatization: concept, changes, consequences. Peter Lang. Marris, P., Thornham, S., & Bassett, C. (Eds.). (2000). Media studies: A reader. NYU Press. Messaris, P. (1997). Introduction. In J. Flood, S. B. Heath, & D. Lapp (Eds.), Handbook of research and teaching literacy through the communicative and visual arts (pp. 3–5). New York: Simon & Schuster Macmillan. Meyrowitz, J. (1996). Taking McLuhan and “medium theory” seriously: Technological change and the evolution of education. In S. T. Kerr (Ed.), Technology and the future of schooling (pp. 73–110). Chicago: University of Chicago Press. Morrell, E., & Duncan-Andrade, J. (2006). Popular culture and critical media pedagogy in secondary literacy classrooms. International Journal of Learning, 12(9), 273-280. Park, M. J., & Curran, J. (Eds.). (2000). De-Westernizing media studies. Psychology Press. Potter, W. J., & Christ, W. G. (2007). Media literacy. The Blackwell Encyclopedia of Sociology. RTÜK, MEB ve TTK. (2006), İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Rubin, A.M. (1998) ‘Media Literacy. Editor’s note’, in Rubin, A.M. (ed.) Special Issue of Journal of Communication, on Media Literacy. Academy Publisher. Snavely, L. ve Cooper, N. (1997). The information literacy debate. The Journal of Academic Librarianship, 23(1), 9-13. Thoman, E. (1999). Skills and strategies for media education. Educational Leadership, 56, 50-54. Thoman, E., ve Jolls, T. (2004). Media literacy—a national priority for a changing world. American Behavioral Scientist, 48(1), 18-29. Thwaites, T., Davis, L., & Mules, W. (2002). Introducing cultural and media studies: a semiotic approach. Palgrave. Tüzel, S. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derslerinde medya okuryazarlığı eğitimi: Bir eylem araştırması. Yayımlanmamış doktora tezi, Çanakkale Onsekizmart Üniversitesi. Zettl, H. (1995). Video basics. Belmont, CA: Wadsworth.
Öz
In this day and age, technological tools that enable interactive learning are more appealing to children, the internet being at the top at the top of the list. Replacing the 300 year old printed textbook, paper and pen-based school learning, the learning environments provided by technological tools have made it easier for people to access information and changed the way learning takes place. Nowadays, the ever evolving and improving technological tools and the learning environments they provide have started to offer rather meaningful and mutli-layered texts instead of the basic and single-medium texts which were the sole objects of learning in the past. In news pieces watched or listended to on the media, when texts becomes multi-dimensional with the addition of sounds and images, the resulting messages become more effective. In order to understand such media texts, appropriate literacy skills should be acquired. Media literacy is the ability to access media messages, analyzing them critically and creating messages using media tools. For this reason, media literacy has to do with understanding communication resources and technologies, the codes used in them, the messages that are produced and the selection, interpretation and effects of these messages. To that end, this study was undertaken to educate individuals to help them become media literate who can think critically, communicate effectively, are active participants in society and know how to understand the world around them which is getting more and more complex. In this qualitative study, descriptive analysis of the data collected through document analysis was done and media literacy activities in line with the interactive learning method were subsequently developed.
Anahtar Kelimeler
Media Literacy New Skills Interactive Learning Technological Tools
Kaynakça
- Binark, M. (2010). Eleştirel medya okuryazarlığı: Kurumsal yaklaşımlar ve uygulamalar. Kalkedon Yayıncılık. Brennen, B. S. (2012). Qualitative research methods for media studies. Routledge. Buckingham, D. (2007). Digital Media Literacies: rethinking media education in the age of the Internet. Research in Comparative and International Education, 2(1), 43-55. Buckingham, D. (2013). Media education: Literacy, learning and contemporary culture. John Wiley & Sons. Burn, A., ve Durran, J. (2007). Media literacy in schools. Practice, production and Progression. (1st edition). London: Paul Chapman Publishing. Christ, W.G., & Potter, W.J. (1998) ‘Media Literacy, Media Education, and the Academy’, in Rubin, A.M. (ed.) Special Issue of Journal of Communication, on Media Literacy. Academy Publisher. Demiralay, R.,ve Karadeniz, Ş. (2009). İlköğretimde yaşam boyu öğrenme için bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesi. Erdoğan, F. G. (2012, Eylül). Ailelerin medya okuryazarlık düzeylerinin belirlenmesi. Sözel bildiri, 21. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Erstad, O. (2010). Educating the Digital Generation. Nordic Journal of Digital Literacy, 1, 56–70. Friesen, N., & Hug, T. (2009). The mediatic turn: Exploring concepts for media pedagogy. Mediatization: Concept, Changes, Consequences. Frankfurt a. M. et al.: Lang, 63-83. Hall, S. (1980). Encoding/Decoding. In S. Hall, D. Hobson, A. Lowe, & P. Willis (Eds.), Culture, media, language (pp. 128–138). London: Hutchinson. Hall, S. (2005). The rediscovery of ‘ideology’: Return of the repressed in media studies. In Culture, society and the media(pp. 61-95). Routledge. Hartley, J. (2012). Communication, cultural and media studies: The key concepts. Routledge. Hobbs, R. (2007). Reading the Media: Media Literacy in High School English. Teachers College Press. 1234 Amsterdam Avenue, New York, NY 10027. Jenkins, H., Purushotma, R., Weigel, M., Clinton, K., & Robison, A. J. (2009). Confronting the challenges of participatory culture: Media education for the 21st century. Mit Press. Karmasin, M., Diehl, S., & Koinig, I. (2015, June). Convergence in Media Education Curricula. In 1st Internatıonal Conference On Hıgher Educatıon Advances (Head'15) (pp. 150-157). Editorial Universitat Politècnica de València. Kotilainen, S., & Arnolds-Granlund, S. B. (Eds.). (2010). Media literacy education: Nordic perspectives. International Clearinghouse on Children, Youth and Media, Nordicom, University of Gothenburg. Kurudayıoğlu, M., ve Tüzel, S. (2010). 21. yüzyıl okuryazarlık türleri, değişen metin algısı ve Türkçe eğitimi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 28(28), 283-298. Livingstone, S. (2003). The changing nature and uses of media literacy. Livingstone, S. (2004). Media literacy and the challenge of new information and communication technologies. The Communication Review, 7(1), 3-14. Lundby, K. (Ed.). (2009). Mediatization: concept, changes, consequences. Peter Lang. Marris, P., Thornham, S., & Bassett, C. (Eds.). (2000). Media studies: A reader. NYU Press. Messaris, P. (1997). Introduction. In J. Flood, S. B. Heath, & D. Lapp (Eds.), Handbook of research and teaching literacy through the communicative and visual arts (pp. 3–5). New York: Simon & Schuster Macmillan. Meyrowitz, J. (1996). Taking McLuhan and “medium theory” seriously: Technological change and the evolution of education. In S. T. Kerr (Ed.), Technology and the future of schooling (pp. 73–110). Chicago: University of Chicago Press. Morrell, E., & Duncan-Andrade, J. (2006). Popular culture and critical media pedagogy in secondary literacy classrooms. International Journal of Learning, 12(9), 273-280. Park, M. J., & Curran, J. (Eds.). (2000). De-Westernizing media studies. Psychology Press. Potter, W. J., & Christ, W. G. (2007). Media literacy. The Blackwell Encyclopedia of Sociology. RTÜK, MEB ve TTK. (2006), İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Rubin, A.M. (1998) ‘Media Literacy. Editor’s note’, in Rubin, A.M. (ed.) Special Issue of Journal of Communication, on Media Literacy. Academy Publisher. Snavely, L. ve Cooper, N. (1997). The information literacy debate. The Journal of Academic Librarianship, 23(1), 9-13. Thoman, E. (1999). Skills and strategies for media education. Educational Leadership, 56, 50-54. Thoman, E., ve Jolls, T. (2004). Media literacy—a national priority for a changing world. American Behavioral Scientist, 48(1), 18-29. Thwaites, T., Davis, L., & Mules, W. (2002). Introducing cultural and media studies: a semiotic approach. Palgrave. Tüzel, S. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derslerinde medya okuryazarlığı eğitimi: Bir eylem araştırması. Yayımlanmamış doktora tezi, Çanakkale Onsekizmart Üniversitesi. Zettl, H. (1995). Video basics. Belmont, CA: Wadsworth.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
| Bölüm | İletişim |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 8 Mayıs 2020 |
| Kabul Tarihi | 15 Temmuz 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 19 Sayı: 3 |