Atatürk'ün Sofrası

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 288 - 295, 14.12.2019

Abdullah Erdoğan

https://doi.org/10.38000/juhis.604291

Öz

Kendisini iyi yetiştiren bireyin gerektiğinde devleti de iyi yöneteceğini söyleyen Eflatun (Platon), öğrencileri ile kendi evinin bahçesinde tartışmalar yapmıştır. İnsanlar genellikle kendilerini rahat hissetmedikleri durumlarda fikirlerini beyan etmekten kaçınabilirler. Bunun farkında olan Mustafa Kemal Atatürk sofrasına devlet adamlarını davet ederek sıcak bir ortam yaratmayı düşünmüştür. Bu sofrada iç politika, dış politika, ekonomi, tarih, coğrafya, dil gibi çeşitli bilimsel konular, günün önemli sorunları, inkılâp hareketleri ve bu doğrultuda her çeşit milli mesele görüşülmüştür. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni Ankara’dan Başbakan İsmet İnönü ve bakanlar yönettiği için bu sofrayı hükümet merkezi olarak algılamak yanlış olur. Atatürk’ün sofrasına katılabilmek için davet edilmiş olmak gerekmektedir. Ancak İsmet Paşa (İnönü), Dışişleri Bakanı Dr. Tevfik Rüştü Aras ve Şükrü Kaya’nın ayrıcalıkları vardır. Bunlar her zaman, işlerinden arta kalan zamanlarında ve gerek gördükleri vakit, hangi saatte olursa olsun, sofraya gelebilirlerdi.  Atatürk’ün sofranın özelliği şudur, sofrada sadece yemek yenmez önemli devlet işleri de tartışılırdı. Atatürk sofraya ne cins yemek gelirse onu yer, sofradaki çok çeşitli mezelerden yalnız çok sevdiği kavrulmuş leblebiyi tercih ederdi. Yemeklerden ise, omlet, karnıyarık ve kuru fasulyeyi severdi. Bu çalışmada Atatürk’ün sofrasının sıradan bir yemek sofrası olmadığı değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler

Atatürk, Sofra, Politika, Harp, Milli Meseleler

Table of Atatürk

Öz

Plato says that the person who educates himself well, will manage the state well when necessary, has made discussions with his students in the garden of his own house. People can often refrain from expressing their opinions if they do not feel comfortable. Aware of this, Mustafa Kemal thought creating a warm atmosphere by inviting statesmen to the table. In this table, various scientific issues such as domestic politics, foreign policy, economy, history, geography, language, important problems of the day, revolution movements and all kinds of national issues were discussed. Because Prime Minister İsmet İnönü and ministers manege the Republic of Turkey from Ankara, it would be wrong to perceive that table as a government center. You have to be invited to participate in Atatürk's dinner table. However, there are privileges of Ismet Pasha (Inonu), Minister of Foreign Affairs Dr. Tevfik Rüştü Aras and Şükrü Kaya. No matter what time, they could always come to the table when they left their jobs and when they saw it.  The characteristic of Atatürk's table was that only inedible but also important inadmissible state affairs were discussed at the table. Atatürk would eat whatever kind of food came to the table, he would prefer roasted chickpeas, which he loved only among the various appetizers on the table. From meals, he loves omelets, belly and dried beans. In this study, it will be evaluated that Atatürk's table is not an ordinary meal table.

Anahtar Kelimeler

Atatürk, Tableware, Politics, Warfare, National Issues

Kaynakça

• [1] Altay, F. (2008). 10 Yıl Savaş ve Sonrası 1912-1922. Ankara. Eylem Yayınları.
• [2] Atatürk, M. K. (2002). Nutuk 1919-1927. Hazırlayan: Zeynep Korkmaz. Ankara. Atatürk Araştırma Merkezi.
• [3] Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri. (1989). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• [4] Atay, F. R. (1984). Çankaya. İstanbul. Bateş A. Ş.
• [5] Aydemir, Şevket S. (1999). Tek Adam Mustafa Kemal 1922-1938. C. 3. İstanbul. Remzi Kitabevi.
• [6] Bayhan, F. (2008). Latife Hanım’ın Kağıtları. İstanbul. Pegasus Yayınları.
• [7] Bil, H. (1999). Atatürk’ün Sofrası. İstanbul. Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
• [8] Bozdağ, İ. (1995). Atatürk’ün Sofrası. İstanbul. Emre Yayınları.
• [9] Gökçen, S. (2007). Atatürk’le Bir Ömür. Anılara Kaleme Alan: Oktay Verel. İstanbul. Altın Kitaplar Yayınevi.
• [10] Gürer, T. (2008). Atatürk’ün Yaveri Cevat Abbas Gürer Cepheden Meclise Büyük Önder ile 24 Yıl. İstanbul. Gürer Yayınları.
• [11] Gürkan, T. (1973). Atatürk’ün Uşağı İdim. İstanbul. Hürriyet Yayınları.
• [12] Kansu, M. M. (1968). Erzurum’dan Ölümüne Kadar Atatürk’le Beraber, C. II. Ankara. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• [13] Kınross, L. (2013). Atatürk Bir Milletin Yeniden Doğuşu. İstanbul. Altın Kitaplar.
• [14] Kocatürk, U. (1999). Doğumundan Ölüme Kaynakçalı Atatürk Günlüğü. Ankara. Atatürk Araştırma Merkezi.
• [15] Mango, M. (2010). Atatürk Modern Türkiye’nin Kurucusu. İstanbul. Remzi Kitabevi.
• [16] Önal, S. (2003). Hüsrev Gerede’nin Anıları Kurtuluş Savaşı, Atatürk ve Devrimler. İstanbul. Literatür Yayınları.
• [17] Turgut, H. (2005). Atatürk’ün Sırdaşı Kılıç Ali’nin Anıları. İstanbul. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• [18] Ulusu, M. K. (2008). Atatürk’ün Yanı Başında Çankaya Köşkü Kütüphanecisi Nuri Ulusu’nun Anıları. İstanbul. Doğan Kitap.
• [19] Uran, H. (2008). Tek Parti, Çok Parti, Hatıralarım (1908-1950). İstanbul. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.