A Non-Linear Analysis of the Relationship Between Education Expenditures and Economic Growth in Turkey

Yıl 2021, , 1301 - 1317, 31.07.2021

Burcu Yürük , Hakan Acaroğlu

https://doi.org/10.19168/jyasar.927451

Cited By: 3

Öz

When the literature on the relationship between public expenditures and economic growth is examined, two different thoughts appear, namely the Wagner law and the Keynes hypothesis. Since there are two different arguments on public expenditures and economic growth in the literature, discussions about whether public expenditures can be used as a policy tool for economic growth, or not, have been going on for many years. In this paper, the relationship between education expenditures and economic growth in Turkey, are analyzed in the framework of Keynes hypothesis by using time series data for the period of 1980-2015. Within the scope of the paper, determining the effect of education expenditures, which has an important share in public expenditures, on economic growth is considered to be important for policy makers. In the empirical part of the paper, the Nonlinear Autoregressive Distributed Lags (NARDL) model, in which asymmetric effects are taken into account, is utilized. In this paper, choosing an asymmetric cointegration method is important in terms of revealing the hidden cointegration problem by decomposing positive and negative shocks. According to the analysis findings, positive shocks in education expenditures present results in favor of economic growth in both the short and long run and negative shocks, on the other hand, present results against economic growth only in the short run. The obtained findings support the positive externality of education.

Anahtar Kelimeler

Education Expenditure, Economic Growth, Keynes Hypothesis, NARDL

Türkiye’de Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişkinin Doğrusal Olmayan Analizi

Öz

Kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki ilişkiye yönelik literatür incelendiğinde, Wagner yasası ve Keynes hipotezi olmak üzere iki farklı görüş karşımıza çıkmaktadır. Literatürde kamu harcamaları ve ekonomik büyümeye ilişkin iki farklı tartışma olması nedeniyle, kamu harcamalarının ekonomik büyüme için politika aracı olarak kullanılıp kullanılmayacağına yönelik tartışmalar uzun yıllardır devam etmektedir. Bu çalışmada, Türkiye'de eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki, 1980-2015 dönemi zaman serisi verileri kullanılarak Keynes hipotezi çerçevesinde analiz edilmektedir. Çalışma kapsamında, kamu harcamaları içerisinde önemli bir payı olan eğitim harcamalarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisinin belirlenmesinin politika yapıcılar için önemli olduğu düşünülmektedir. Çalışmanın ampirik kısmında, asimetrik etkilerin dikkate alındığı Nonlinear Autoregressive Distributed Lags (NARDL) modelinden yararlanılmaktadır. Bu çalışmada, asimetrik bir eş-bütünleşme yönteminin tercih edilmesi pozitif ve negatif şokların ayrıştırılarak gizli eş-bütünleşme sorunun ortaya çıkarılması açısından önem taşımaktadır. Analiz bulgularına göre; eğitim harcamalarındaki pozitif şokların hem kısa hem de uzun dönemde ekonomik büyüme lehine ve negatif şokların ise sadece kısa dönemde ekonomik büyüme aleyhine sonuçlar sergilediği görülmektedir. Elde edilen bulgular, eğitimin pozitif dışsallığını destekler niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Harcamaları, Ekonomik Büyüme, Keynes Hipotezi, NARDL

Kaynakça

• Afşar, M. 2009. “Türkiye’de Eğitim Yatırımları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi.” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 9(1): 85-98.
• Afzal, M., & Qaisar A. 2010. “Wagner’s law in Pakistan: Another look.” Journal of Economics and International Finance 2(1): 012-019.
• Akçacı, T. 2013. “Eğitim Harcamalarının İktisadi Büyümeye Etkisi.” Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 4(5): 65-79.
• Akıncı, A. 2017. “Türkiye'de Eğitim Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi.” Maliye Dergisi 173: 387-397
• Arabacı, İ.B. 2011. Türkiye’ de ve OECD Ülkelerinde Eğitim Harcamaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 10(35): 100-112.
• Barro, R. J. 1991. “Economic Growth in a Cross Section of Countries.” The Quar terly Journal of Economics 106(2): 407-443.
• Becker, G. 1964. Human capital: A Theoretical and Empirical Analysis with Special Reference to Education. Columbia University Press, New York.
• Bird, R. M. 1971. “Wagner’s “Law” of Expanding State Activity.” Public Finance 26, 1-26.
• Çoban, O. 2004. “Beşeri Sermayenin İktisadi Büyüme Üzerindeki Etkisi: Türkiye Örneği.” İstanbul Üniversitesi S.B.F. Dergisi 30: 131-142.
• Denıson, E. F. 1985. “Trends in American Economic Growth, 1929-1982.” American Journal of Agricultural Economics 68(3): 751–752.
• Denison, E. F. 1962. “Education, Economic Growth, and Gaps in Information.” Journal of Political Economy 70(5): 124-128.
• Devrim, F. ve Tosuner M. 1987. “Türkiye’de Eğitim Hizmetlerinin Finansmanında Son Gelişmeler.” 3. Türkiye Maliye Eğitimi Sempozyumu Kitabı içinde (86-109). T.C. İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi, Maliye Bölümü, Kocaeli.
• Edizdoğan, N., Çetinkaya, Ö. ve Gümüş E. 2012. Kamu Maliyesi. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Eriçok, R. E. ve Yılancı, V. 2013. “Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Sınır Testi Yaklaşımı.” Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi 8(1): 87-101
• Granger, C. W. J. 1969. “Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross- Spectral Methods.” Econometrica 37(3): 424–438. https://doi.org/10.2307/1912791
• Granger, C. W., & Yoon, G. 2002. “Hidden cointegration.” U of California, Economics Working Paper 2002-02. https://escholarship.org/uc/item/9qn5f61j
• Harbison, F. H. 1971. “Human Resources as the Wealth of Nations.” American Philosophical Society 115(6): 426-431.
• Hazine ve Maliye Bakanlığı. Erişim Tarihi: 30.01.2021 https://www.hazine.gov.tr/hazine-mustesarligi-veri-dagitim-sistemi
• Hussin, M. Y. M., Muhammad, F., Hussin, M. F. A., & Razak, A. A. 2012. “Education Expenditure and Economic Growth: A Causal Analysis for Malaysia.” Journal of Economics and Sustainable Development 3(7): 71-81.
• Idrees, A. S., & Siddiqi, M. W. 2013. “Does Public Education Expenditure Cause Economic Growth? Comparison of Developed and Developing Countries.” Pakistan Journal of Commerce and Social Sciences (PJCSS) 7(1): 174-183.
• İğdeli, A. 2019. “Ar-Ge ve Eğitim Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi: Türkiye Örneği.” Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi 8(3): 2517-2538.
• Karataş, M. ve Çankaya, E. 2011. “Türkiye’de Beşeri Sermaye ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Analizi.” Yönetim ve Ekonomi Dergisi 18(1): 105-214.
• Karış, Ç. 2019. “Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Üzerine Bir Nedensellik Analizi: Türkiye Örneği.” Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9(18): 1067-1088.
• Kızılkaya, O., ve Koçak, E. 2014. “Kamu Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Seçilmiş OECD Ülkeleri Üzerine Bir Panel Veri Analizi.” Ekonomi Bilimleri Dergisi 6(1): 17-32.
• Lucas, R. E. 1988. “On the Mechanics of Economic Development.” Journal of Monetary Economics 22 (1): 3-42.
• Mallick, L., & Dash, D. P. 2015. “Does Expenditure on Education Affect Economic Growth in India? Evidence From Cointegration and Granger Causality Analysis.” Theoretical & Applied Economics 22(4):63-74.
• Mankiw, N. G., Romer, D. & Weil, D. N. 1992. “A Contribution to the Empirics of Economic Growth.” The Quarterly Journal of Economics 107(2): 407-437.
• Mincer, J. 1973. “Investment in Human Capital and Personal Income Distribution.” Journal of Political Economy 116(4): 281-302.
• Musila, J.W. & Belassi, W. 2004. “The impact of Education Expenditures on Economic Growth in Uganda: Evidence From time Series Data.” The Journal of Developing Areas 38(1): 123-133.
• OECD. “OECD Statistics” Erişim Tarihi: 30.01.2021. https://stats.oecd.org/
• Oktayer, A. 2011. “Türkiye'de Ekonomik Büyüme Ve Kamu Harcamaları Arasındaki İlişkinin Ampirik Analizi: 1950-2009." İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası 61(1): 261-282.
• Özsoy, C. 2009. “Türkiye’de Eğitim ve İktisadi Büyüme Arasındaki İlişkinin VAR Modeli ile Analizi.” Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi 4(1): 71-83.
• Öztürk, A. Kalaycı, S., ve Korkmaz, N. 2017.”Türkiyede Eğitim Harcamalarının İktisadi Büyümeye Etkisi: Ekonometrik Bir Analiz.” Mehmet Akif Ersoy Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi 5(7): 17-29.
• Pamuk, M., ve Bektaş, H. 2014. “Türkiye’de Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı.” Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi 2(2):77-90.
• Pesaran, M., Shin, Y. & Smith, R. J. 2001. “Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationships.” Journal of Applied Econometrics 16: 289-326.
• Pınar, A. (2006). Maliye politikası. Ankara: Natürel Yayınları.
• Psacharopoulos, G. 1973. Returns to Education: An International Comparison. Amsterdam: Elsevier.
• Psacharopoulos, G. 1994. “Returns to Investment in Education: A Global Update.” World Development 22(9): 1325-1343.
• Rebelo, S. 1991. “Long-Run Policy Analysis and Long-Run Growth.” The Journal of Political Economy 99 (3): 500-521.
• Romer, P. M. 1986. “Increasing Returns and Long-Run Growth.” The Journal of Political Economy 94 (5): 1002-1037.
• Sarı, R., 2003. “Kamu Harcamalarının Dünyada ve Türkiye'deki Gelişimi ve Türkiye'de Ulusal Gelir ile İlişkisi.” İktisat, İşletme ve Finans Dergisi 209: 25-38.
• Schultz, T. W. 1961. “Investment in Human Capital.” The American Economic Review 51(1): 1-17.
• Schultz, T.W. 1967. Investment in Human Capital, Reading in Economics, Mc Graw-Hill.
• Selim, S., Purtaş, Y., ve Uysal, D. 2014. “G-20 Ülkelerinde Eğitim Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi.” Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi 1(2):93-102.
• Shin, Y., Yu, B. & Greenwood-Nimmo, M. 2014. “Modelling Asymmetric Cointegration and Dynamic Multipliers in an ARDL Framework.” Horrace, W.C. ve Sickles, R.C. (ed.), içinde, Econometric Methods and Applications (s.281-314), NewYork(NY): Festschrift in Honor of Peter Schmidt. Springer Science & Business Media.
• Solow, R. 1956. “A Contribution to the Theory of Economic Growth.” The Quarterly Journal of Economics 70(1): 65-94.
• Şimşek, T. 2017. “Türkiye’de Eğitim Harcaması ve Ekonomik Büyüme: ARDL Sınır Testi.” Enderun 1(1): 54-60.
• Toda, H. Y., & Yamamoto, T., 1995. “Statistical Inference in Vector Autoregressions with Possibly Integrated Processes.” Journal of Econometrics 66: 225–250. https://doi.org/10.1016/0304-4076(94)01616-8
• Uçan, O. ve Yeşilyurt, H. 2016. “Türkiye’de Eğitim Harcamaları ve Büyüme İlişkisi.” Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 9(2): 179-185.
• Utkulu, U. ve Ekinci R. 2015. “Uluslararası Emtia Fiyatlarından İç Fiyatlara Asimetrik Ve Doğrusal Olmayan Fiyat Geçişkenliği: Türkiye İçin NARDL Modeli Bulguları.” Turkish Economic Association 53(617): 10-22.
• Yardımcıoğlu, F., Gürdal, T. ve Altundemir, M. E. 2014. “Education and Economic Growth: A panel Cointegration Approach in OECD Countries (1980-2008). Education and Science 39(173):1-12.