Personality is an important variable which is subjected to many researches in the field of organizational behavior. One of the recent highlighted studies in the so-called field with regard to personality is core self evaluations. Core self evaluations are fundamental evaluations of the individual that are related to himself, others and the world. When the individuals make evaluations according to their jobs and lives, these evaluations will be affected by the individuals’ core self evaluations. In the studies which are made till now, it is seen that core self evaluations are related with so many outcome variables. Among these outcome variables, job and life satisfaction are also included. If both life satisfaction and job satisfaction are affected by the individual's core self evaluations, then the relationship between them could be derived from a common effect. The main objective of this research is to examine the role of core self evaluations in relation between job and life satisfaction. As a result of the analyses made referring to the data of 479 questionnaires collected from white-collar employees in the metropoles, when the core self evaluations are controlled, it is found that the relationship between job and life satisfaction has weakened and it is appeared that this common effect should be carefully assessed when examining the effect of spillover.
Kişilik, örgütsel davranış alanında çok fazla araştırmaya konu olan önemli bir değişkendir. İlgili alanda son dönemde öne çıkan kişilik ile ilişkili yapılardan biri de öz benlik değerlendirmeleridir. Öz benlik değerlendirmeleri; bireylerin kendilerine, başkalarına ve dünyaya ilişkin temel değerlendirmeleridir. Bireyler işe veya yaşama ilişkin bir değerlendirme yaptıklarında, bu değerlendirme kişinin kendi benlik değerlendirmesinden etkilenecektir. Yapılan araştırmalarda öz benlik değerlendirmeleri pek çok sonuç değişkeni ile ilişkili bulunmuştur. Bu sonuç değişkenleri arasında iş ve yaşam doyumu da yer almaktadır. Doyumun her iki yönü de bireyin kendi benlik değerlendirmesinden etkileniyorsa, iş ve yaşam doyumu arasındaki ilişki de bu ortak etkiden kaynaklanıyor olabilir. Araştırmanın temel amacı; iş ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide öz benlik değerlendirmelerinin rolünü sorgulamaktır. Büyükşehirlerde çalışan beyaz yakalı çalışanlardan toplanan 479 soru formunun verilerine dayanarak yapılan analizler sonucunda öz benlik değerlendirmeleri kontrol edildiğinde, iş ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin zayıfladığı bulgulanmış, saçılma etkisi incelenirken bu ortak etkinin dikkatle değerlendirilmesi gereği ortaya çıkmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 8 Sayı: 30 |