Mayıs 2005 sayısı tüm makaleler

Yıl 2005, Cilt: 5 Sayı: 1, - , 01.03.2005

Editörden

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Mayıs 2005 sayısı tüm makaleler

Öz

Sığla ağacı (Liquidambar orientalis Mill.) Türkiye’ye özgü endemik bir tür olup, ağacın gövde kabuğunun yaralanması sonucu sığla yağı (storax) elde edilmektedir. Bu çalışmada, sığla ağacı odunu ve kabuğunun bazı çözünürlükleri ile ana bileşenleri tespit edilmiştir. Örnekler Muğla ili Köyceğiz ve Ula yörelerinden alınmıştır. Yapılan çalışmalarla sığla ağacı odununun; soğuk su çözünürlüğü %5,3; sıcak su çözünürlüğü %5,5; alkol-benzen çözünürlüğü %12,8; holoselüloz miktarı %73,7; selüloz içeriği %42,4; lignin oranı %25,7 ve kül yüzdesi %0,8 olarak bulunmuştur. Sığla ağacı kabuğunda ise soğuk su, sıcak su ve alkol benzen çözünürlükleri sırasıyla %4,9, %8,3 ve %15,9 olarak bulunmuştur. Kabukta holoselüloz yüzdesi %55,9, selüloz miktarı %26,3, lignin ve polifenol içeriği %42,0 ve kül oranı %4,1 olarak belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Liquidambar orientalis , sığla ağacı , storax , odun , kabuk , holoselüloz , selüloz , lignin , kül

Kaynakça

• AKESEN, A., EKİZOĞLU, A., YURDAKUL, S., 2002, Orman köyleri Kalkındırma Kooperatiflerinin Sorunları ve Çözüm Yolları, 1. Ulusal Ormancılık Kooperatifleri Sempozyumu, Kastamonu.
• DEMİRCİ, R., 1998, Serbest Piyasa Ekonomisinde Kooperatifler, Türk Kooperatifçilik Kurumu, Karınca Kooperatif Postası, Sayı: 743, Ankara.
• DIGBY, M., 1966, Gelişmekte Olan Ülkelerde Tarım Kooperatifleri, VI. Türk Kooperatifçilik Kongresi, Cilt 1, Ankara.
• ANONİM, 1971, Türk Köyünde Modernleşme Eğilimleri Araştırması, Rapor III, Orman Köylerinin Sosyo-Ekonomik Durumu, DPT Yayın No: 1071, Ankara.
• ANONİM, 2001, VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı, Ormancılık Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
• ERYILMAZ, A., 1991, Doğu Karadeniz Bölgesinde Orman-Halk İlişkilerinin Düzenlenmesi Üzerinde Araştırmalar, T.C. Orman Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Yayın No: 676, Ankara.
• GERAY, U., ACUN, E., 1980, Orman Köylülerinin Kentlileşmesi ve Orman-Köy İlişkileri (Safranbolu Örneği), İ.Ü. Orman Fakültesi, Yayın No: 279, İstanbul.
• GERAY, U., 1989, Bir Bölüm Orman Köylerinin Sosyo-Ekonomik Özellikleri, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, seri A, Cilt 39, Sayı 2.
• GÜMÜŞ, C., TOKSOY, D., AYAZ, H., DİKTAŞ, N., 2002, Trabzon Yöresi Orman Köyleri Tarımsal Kalkınma Kooperatiflerinin Yasal ve Yönetsel Sorunları, 1. Ulusal Ormancılık Kooperatifleri Sempozyumu, Kastamonu.
• GÜMÜŞ, C., 2004, Ormancılık Politikası, KTÜ Orman Fakültesi Yayınları 216/34, Trabzon.
• MÜLAYİM, Z.G., TURAN, A., 1993, Orman Köylerinde Kooperatifçilik, T.C. Orman Bakanlığı 1. Ormancılık Şurası, Cilt 2, Seri No: 13, Yayın No: 006, Ankara.
• ANONİM, 2002a, Türkiye’de Ormancılık Kooperatif İlişkilerinde Durum Değerlendirmesi, ORKÖY, I. Ulusal Ormancılık Kooperatifleri Sempozyumu, Kastamonu.
• ANONİM, 2002b, OR-KOOP ve Ormancılık Kooperatifleri Hakkında Genel Bilgi, OR-KOOP, I. Ulusal Ormancılık Kooperatifleri Sempozyumu, Kastamonu.
• SAYAR, L., 1966, Memleketimizde Köy topluluklarının Ekonomik ve sosyal Sorunlarının Hallinde Kooperatifler, VI. Türk Kooperatifçilik Kongresi, Cilt 1, Ankara.
• URAS, T.G., 1966, Tarım Kooperatifleri ile devlet Arasındaki İlişki, VI. Türk kooperatifçilik Kongresi, Cilt 1, Ankara.
• Brebbia, C.A., Martin-Duque, J.F., Wadhwa, L.C., 2002, The Sustainable City II: Urban Regeneration and Sustainability, WIT Press, UK.
• CE, 2000, Guiding Principles for Sustainable Spatial Development of the European Continent, European Coference of Ministers responsible for Regional Planning (CEMAT), Hannover.
• DPT, 2003, İller ve Bölgeler İtibarıyla Gayri Safi Yurtiçi Hasıladaki Gelişmeler (1987- 2000), Ankara.
• EC, 1994, European Sustainable Cities, Part 1, European Commission Expert Group on the Urban Environment, Brussels.
• EC, 1998, DGXI, Environment nuclear Safety and Civil Protection: A Handbook on Environmental Assessment of Regional Development Plans and EU Structural Fund Programs.
• EC, 2004, Creating a world of sustainable cities: Research for sustainable urban development and land use - UN-HABITAT and the EU Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
• Eke, F., Özdemir, N., Varol, Ç., Gürel Üçer, A., Özer, M.N., 2001, Yeni Yüzyılda Orta Ölçekli Kentlerin Gelişme Olanakları: Kastamonu Örneği, Geleceği Planlamak, Ankara, s.124-134.
• GÜ, 2000, Kastamonu İli Alt Bölge Araştırma Raporu, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü ŞBP 361 Şehircilik Projesi (Basılmamış Rapor), Ankara.
• Girardet, H., 1992, The Gaia Atlas of Cities: New Directions for Sustainable Urban Living, Gaia Boks Limited, London.
• Gülersoy, N., Erkut, G. ve Kılıçaslan, T., 1993, Sürdürülebilir Gelişme ve Paralelinde Çevre Duyarlı Kent Planlama Yaklaşımları ve Bazı Ülkelerden Örnekler, 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de Kent Planlama Uygulama Sürecinin Değerlendirilmesi ve Yeni Yaklaşımlar Semineri, İller Bankası Genel Müdürlüğü, s.146
• Haughton, G. ve Hunter, C., 1994, Sustainable Cities, Jessica Kingsley Publishers: London:
• Haughton, G., 1999, Searching for the sustainable city: competing philosophical rationales and processes of ‘ideological capture’ in Adelaide, South Australia, Urban Studies, 36 (11), 1891-1906.
• http://www.die.gov.tr/konularr/nufusSayimi.htm
• http://www.kastamonu.gov.tr
• http://www.la21turkey.net
• Kazimee, B.A., 2002, Sustainable Urban Design Paradigm: twenty five simple things to do to make an urban neighbourhood sustainable, in Brebbia, C.A., Martin-Duque, J.F., Wadhwa, L.C. (ed.) The Sustainable City II: Urban Regeneration and Sustainability, WIT Press, UK.
• Naess, P., 1992, Urban Development and Environmetal Philosophy, Rapporteur Paper to the ECE Research Conference, Ankara Turkey.
• Newman, P., 2000, Sustainability and How It Relates to Cities, Sustainable Development Case Studies, Institute for Sustainability and Technology Policy, Murdoch University Perth, Australia, http://wwwistp.murdoch.edu.au/publications/e_public/
• OECD, 1991, Environmental Data Compendium 1991, OECD, Paris.
• Portney, K. E., 2002, Taking sustainable cities seriously: a comparative analysis of twenty- four US cities, Local Environment, 7 (4), 363–380.
• Satterthwaite, D., 1997, Sustainable Cities or Cities that Contribute to Sustainable Development?, Urban Studies, 34 (10), 1667-1691.
• Süher, H., 1996, Şehircilik, İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, İstanbul, 10- 29.
• TÜBA, 2004, Yaşam Kalitesi Göstergeleri: Türkiye İçin Bir Veri Sistemi Önerisi, Türkiye Bilimler Akademisi Raporları sayı 6, Türkiye Bilimler Akademisi, Ankara.
• Türkiye Çevre Sorunları Vakfı, 1989, Ortak Geleceğimiz, Dünya ve Çevre Kalkınma Komisyonu, Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayını, Ankara.
• UN, 1992, Report of The United Nations Conference on Environment and Development “Rio Declaration on Environment and Development”, United Nations General Assembly.
• Van Geenhuisen, M. ve Nijkamp, P., 1994, Sürdürülebilir Kenti Nasıl Planlamalı?, Toplum ve Bilim, 64-65 Güz, 129-140.
• Whitehead, M., 2003, (Re)Analysing the Sustainable City: Nature, Urbanisation and the Regulation of Socio-environmental Relations in the UK, Urban Studies, 40 (7), 1183–1206.
• Orman İşletmelerinin Yöneticileri Üzerine Bir Araştırma
• Yrd. Doç. Dr. Sezgin ÖZDEN
• Arş. Gör. Üstüner BİRBEN
• Ankara Ün., Çankırı Orm. Fak., Çankırı