BATI’DA POPÜLİZMİN YÜKSELİŞİ: HEYULADAN FENOMENE

Yıl 2021, , 394 - 414, 28.06.2021

Onur Yıldırım

https://doi.org/10.36543/kauiibfd.2021.018

Öz

1969 yılında bir grup akademisyen, popülizm terimini tanımlamak amacıyla Ghita Ionescu ve Ernst Gellner’in editörlüğünde bir çalışma gerçekleştirmişti. Bu çalışmanın “Giriş” bölümünü kaleme alan Ionescu ve Gellner, bu bölümün hemen ilk cümlesinde “adına popülizm denen bir heyulanın dünya üzerinde” dolaştığını ifade etmektelerdi. Bu yönüyle, bundan yaklaşık elli sene evvel popülizm üzerine araştırma yapan akademisyenler onun toplumsal-siyasal hayat üzerinde ne denli etkili olacağını kestirmekte zorlanmaktaydılar. Ancak bugün popülizmin toplumsal-siyasal hayat üzerindeki etkinliği hakkında daha net ifadeler kullanma imkânına sahibiz. Çünkü bazı akademik-entelektüel mahfillerde temsili demokrasinin kriz halinde olduğu, yurttaşların siyasal-kamusal hayata tam anlamıyla katılımını gerçekleştiremediği yönündeki iddia ile popülizmin yükselişi arasında pozitif bir ilişki olduğu belirtilmektedir. Buna göre, temsili demokrasinin krizinden ilk elden istifade eden popülizm olmuştur. Bu çalışmanın konusunu, temsili demokrasinin anavatanı olan Batı’da popülizmin heyuladan fenomene dönüşme macerası oluşturmaktadır. Fenomenin, Batı dünyasında hem sağ hem de sol siyasetçiler tarafından istihdam edilişinin düşünsel, toplumsal ve siyasal dinamiklerle açıklamasını sunmaya çalışacağız. Popülizmin temsili demokrasi içerisinde etkin hale geldiğini düşündüğümüz için Batı’nın tüm temsili demokratik rejimlerinde, bu fenomenin potansiyel halde bulunduğu çalışmanın temel dayanak noktasını oluşturmaktadır. Bugün itibariyle popülizm, Atlantik’in her iki yakasının siyasal düşünce ve hayatı üzerinde son derece etkilidir. Çalışmanın nihai amacı, popülizm fenomeninin Batı siyasal hayatını ilerleyen yıllarda da etkileyip etkilemeyeceğini sorgulamaktır.

Anahtar Kelimeler

Popülizm Batı Temsili Demokrasi

Kaynakça

• Albertazzi, D., McDonnell, D., (2008). Introduction: The sceptre and the spectre, içinde Twenty- First Century Populism: The spectre of western european democracy, ed. Danielle Albertazzi & Duncan McDonnell, Palgrave Macmillan, New York, ss. 1-15.
• Albertazzi, D., Mueller, S., (2013). Populism and liberal democracy: Populists in government in Austria, Italy, Poland and Switzerland, Government and Opposition, Sayı. 48, No. 3, ss. 343-371.
• Arditi, B., (2010). Liberalizmin Kıyılarında Siyaset: Farklılık, Popülizm, Devrim, Ajitasyon, çev. Emine Ayhan, Metis Yayınları, İstanbul.
• Canovan, M., (1981). Populism, Harcourt Brace Jovanovich, New York.
• De la Torre, C., (2013). The people, populism and the leader’s semi-embodied power, Rubrica Contemporanea, Sayı. 2, No. 3., ss. 5-20.
• De la Torre, C., (2017). Populism and democracy: Lessons from Latin America, Seton Hall Journal of Diplomacy and International Relations, ss. 33-46.
• Fassin, E., (2018). Populizm: Büyük hınç, çev. Gülener Kırnalı, Heretik Yayıncılık, Ankara.
• Finhelstein, F., (2019). Faşizmden Popülizme, çev. Ali Karatay, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Fukuyama, F., (1989). The end of history, The National Interest, Summer, 1989, ss. 1-18.
• Gentile, E. (2019). “Demokraside halk her zaman egemendir” (Yalan!), çev. Volkan Çandar, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Ionescu, G., Gellner, E., (1969). Introduction, içinde Populism: Its meanings and national characteristics, ed. Ghita Ionescu & Ernest Gellner, The Garden City Press, Hertfordshire.
• Judis, J. B., (2016). The populist explosion: How the great recession transformed America and European politics, Columbia Global Reports, New York.
• Kaltwasser, C. R., (2012). The ambivalence of populism: Threat and corrective for democaracy, Democratization, Vol. 19, No. 2, ss. 184-208.
• Kaya, A. (2018). Populism as a neo-liberal form of governmentality: Resorting to heritage, culture and past, içinde Geographical literacy and European heritage, ed. Lia Galani, Evangelia Mavrikaki, Kostas Skordoulis, Solva-tech LTD, Limassol, ss. 64-94. Krastev, I., (2011). The age of populism: Reflections on the self-enmity of democracy”, European View, Vol. 10, ss. 11-16.
• Laclau, E., (2018). Populist akıl üzerine, çev. Nur Betil Çelik, Epos Yayınları, Ankara.
• Mouffe, C., (2019). Sol popülizm, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Mudde, C., (2004). The populist zeitgeist, Government and Opposition, Vol. 39, No. 4, ss. 541- 563.
• Mudde C., Kaltwasser, C. R. (2019). Popülizm: Kısa bir giriş, çev. S. Erdem Türközü, Nika Yayınevi, Ankara.
• Müller, J.W., (2017). Popülizm nedir?, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Outram, D. (2007). Aydınlanma, çev. Sevda Çalışkan, Hamit Çalışkan, Dost Kitabevi, Ankara.
• Panizza, F., (2005). Introduction: Populism and the mirror of democracy, içinde Populism and the mirror of democracy, ed. Francisco Panizza, Verso, London ve New York, ss. 1-32.
• Rancière, J., (2016). The populist that is not to be found”, içinde What is a people?, tr. Jody Gladding, Columbia University Press, New York, ss. 101-105.
• Rousseau, J.-J. (2015). Toplum sözleşmesi, çev. Vedat Günyol, Türkiye İş bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
• Taggart, P., (2000). Populism, Open University Press, Buckingham.
• Taguieff, P. A., (1997), Populism and political science: From conceptual illusions to real problems”, tr. Cadenza Academic Translations, Vingtième Siècle. Revue d’histoire, 1997/4 (No. 56), ss. 4-33.
• Trump, D. J., (2017). Yeniden büyük Amerika, çev. İrem Sağlamer, Pegasus Yayınları, İstanbul.
• Urbinati, N., (1998). Democracy and populism, Constellations, Sayı. 5, No.1, ss. 110-124.
• Urbinati, N., (2013). The populist phenomenon, Presses de Sciences Po, 51 (3), ss. 137-154.
• Žuvela, A. ve Vidović, D., (2018). Kültür politikalarında popülizm paradoksu, içinde Kültür politikası ve popülizm, der. Milena Dragicevic Sesic ve Jonathan Vickery, İletişim Yayınları, İstanbul.