KADINLARIN YOKSULLUKLA MÜCADELE YOLLARINDAN BİRİ OLARAK SOSYAL YARDIM BAŞVURULARI: ADANA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2017, Sayı: 34, 30 - 41, 29.06.2017

Bülent Kara Hacer Ateş

https://doi.org/10.17498/kdeniz.306128

Öz

Toplumdaki gelir dağılımı
eşitsizliğini önlemek, toplumsal huzuru sağlamak, yoksulluğun etkilerini
azaltmak ve fırsat eşitliği sağlayabilmek adına önemli bir yere sahip olan
sosyal güvenlik programlarındaki açıkların ortaya koyduğu eşitsizlikleri
kapatma bazında alternatif bir önlem olarak sosyal yardım hizmetleri
yaygınlaşmıştır. Gelişim ve değişimler zamanla ve toplumlara göre yoksul
kesimlerde farklı ihtiyaçların doğmasına neden olmuş böylece bu ihtiyaçları
karşılamaya yönelik çeşitli önlemler alınmış, birtakım kurumlar oluşturulmuş ve
hukuki düzenlemeler getirilmiştir. Yoksul kişilerin ihtiyaçlarını karşılamaya
yönelik bir uygulama olan sosyal yardımlar ayni ve nakdi yardımları
içermektedir. Yoksullukla mücadele yollarında kadınların erkeklerden daha fazla
aktif rol oynamalarında birçok faktörün etkili olmasının yanı sıra “toplumsal
cinsiyet rolleri” nin yüklediği meşrulaştırmanın büyük etkisi yadsınamaz bir
gerçek olarak karşımıza çıkmaktadır. Hane içi incelemeye tabi tutularak yapılan
yardımlarla kadının yoksulluğunun ayırt ediciliği görülmemekte ve kadın
mağduriyetini ailedeki diğer fertlerin yoksunluklarını yok edememe gafletiyle
ağırlaştırırken, daha fazla sorumluluk alan ve mücadeleye girişen taraf olarak
“Yoksulluğun Kadınsılaşması” şekliyle karşımıza çıkmaktadır. Yerel düzeydeki sosyal
hizmet ve yardımların merkezi yardımlara göre daha etkili olması yerel
yönetimlerin sosyal yardım konusunda aktif rol oynamalarında etkili olduğundan
hareketle Adana Büyükşehir Belediyesi sosyal yardım biriminin faaliyetleri
arasında kadınların yeri bu çalışmanın konusu olmuştur. Alt yapısının ne derece
sağlam olduğu ve sonuçlarının ne derece takip edilip etkili olduğu tartışma
konusu ola[1]n
sosyal yardım faaliyetleri toplumsal huzura etki edebilecek gelir dağılımındaki
adaletsizliklerin yol açtığı bozulmaların önlemesi konusunda emniyet görevindedir.

---

*   Doç. Dr. Ömer Halisdemir Üniversitesi, FEF,
[e-mail]

 

Anahtar Kelimeler

Yoksulluk, Sosyal yardım, sosyal hizmet, yoksulluğun kadınsılaşması, sosyal güvenlik, gelir dağılımı

Kaynakça

• BAL, Hüseyin(2008). Kent Sosyolojisi, Fakülte Kitabevi, İstanbul, s.245-247. BARUT, Kaşif, 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Knaunu-5393 Sayılı Belediye Kanunu-5747 Sayılı Kanun-6360 Sayılı Kanun-Belediye Meclisi Çalışma Yönetmeliği, (Adana Büyükşehir Belediyesi-Yazı İşleri ve Kararlar Dairesi Başkanlığı-31.07.2015 sayı ve 546 sayı ile kayıtlı kitapçığı) ÇELİK, Abdullah(2014). Sosyal Belediyecilik Anlayışı: Şanlıurfa Büyükşehir Bedlediyesi Örneği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi ,s.5. GÜL, Hüseyin, KİRİŞ, Hakan Mehmet, NEGİZ, Nilüfer ve GÖKDAYI(2014). İsmail , Türkiye'de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset, Detay Yayıncılık, Ankara, s.183. TOPÇUOĞLU, Abdullah, AKSAN, Gamze ve ALPTEKİN, Duygu(2014). Yoksulluk ve Kadın (s. 342), Ayrıntı Yayınevi, İstanbul, s. 20-21-132-134-342-343-344-347. İPEK, Selçuk, ÇIPLAK, Benan(2016). Türkiye'de Sosyal Belediyecilik ve Sosyal Bütçe Uygulamaları: Çanakkale Belediyesi Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, s. 209. KARAKOYUN, İlhan(2013). Yardımlar ve Yoksulluk, Karacadağ Bölgesel Kalkınma Dergisi, Diyarbakır, s.23. MIES, Maria(2008). Son Sömürge: Kadınlar (1988), Çev. TEMURTÜRKAN, Yıldız, İletişim Yayınları, İstanbul, s.83. NEGİZ, Nilüfer (2011). Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmet Faaliyetleri Açısından Isparta Belediyesi: Farkındalık, Yararlanma ve Değerlendirme Açısından Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Isparta, s.329. ŞENER, Ülker (Eylül 2009). Kadın Yoksulluğu. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV Değerlendirme Notu), s.2-7-8. Zengin, Eyüp, Öztaş, Cemal(Ocak-Şubat-Mart 2009). Yerel Yönetimler ve Sosyal Yardımlar: Üsküdar Belediyesi Örneği. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi 4. Cilt, s.27.