Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ПРОБЛЕМЫ ПРЕПОДАВАНИЯ УКРАИНЦАМ ТУРЕЦКОГО ЯЗЫКА КАК ИНОСТРАННОГО

Yıl 2020, Sayı: 46, 188 - 198, 10.06.2020
https://doi.org/10.17498/kdeniz.691433

Öz

Процессы глобализации мировой системы стирают официальные границы. Средства массовой информации, разнообразие и качество которых растет с каждым днем, перенесли общение людей разных национальностей в другое измерение. Каждый день повышается уровень развития политической, экономической, научной и культурной деятельности между странами. Два данных фактора сделали актуальным вопрос обучения иностранному языку и подготовили почву к ускорению работы в данной сфере. Благодаря геополитическому и стратегическому положению, а также эффективной роли Турции в мировой политике, турецкий язык привлек внимание мировых государств и наций. Все это породило необходимость преподавания турецкого языка как иностранного.
В последнее время Турция оказалось в центре внимания окружающих ее стран, в следствие чего турецкий язык занял свое место среди языков, необходимых к изучению. Множество студентов из разных стран приезжают в Турцию с целью овладеть турецким языком. Ввиду того, что родной язык некоторых студентов относится к другой языковой семье, при изучении турецкого языка приходится сталкиваться определенными проблемами. Среди сообществ, изучающих турецкий язык, важное место занимают украинцы. Две данные нации, принадлежащие к разным языковым семьям, испытывают различные трудности при изучении целевого языка. Самыми основными проблемами, с которыми приходится сталкиваться в преподавании турецкого языка украинцам, что и является предметом данной работы, мы видим трудности произношения в турецком языке, морфологии, построении предложений и семантики. Исследование было проведено с использованием качественного метода анализа, проведенного на 38 студентах, изучающих турецкий язык, на языковых курсах «Tömer» при Университете Акдениз и на языковых курсах «Tömer» при Университете Гази. В настоящей работе были рассмотрены вышеуказанные различия в структуре языка, изучены проблемы и ошибки, которые данные различия порождают у изучающих язык, были даны рекомендации с целью сделать эффективным изучение украинцами турецкого языка как иностранного.

Kaynakça

  • AKAR, Ali (2010). Türk Dili Tarihi. Ötüken, İstanbul.
  • AKYÜZ, Yahya (2007). Türk Eğitim Tarihi. Pegem, Ankara.
  • ARGUNŞAH, Mustafa ve Güner, Galip (2015). Codex Cumanicus. Kesit Yayınları, İstanbul.
  • BAYRAKTAR, Fatma Burcu (2015). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Faydalanılan Kitapların Kültürel Unsurların Aktarımı Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • BİÇER, Nurşat (2012). “Hunlardan Günümüze Yabancılara Türkçe Öğretimi”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(4): 107-133.
  • CANDAŞ KARABABA, Z. Canan (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi ve Karşılaşılan Sorunlar”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, (42)2: 265-277.
  • DEMİRCAN, Ömer (2013). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. Der Yayınları, İstanbul.
  • DEMİREL, Özcan (2010). Yabancı Dil Öğretimi. Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • DOĞAN, Candemir (2012). Sistematik Yabancı Dil Öğretim Yaklaşımı ve Yöntemleri. Ensar Neşriyat, İstanbul.
  • ERCİLASUN, Ahmet Bican (2010). Türk Dili Tarihi. Akçağ, Ankara.
  • ERGİN, Muharrem (2008). Türk Dil Bilgisi. Bayrak Yayınları, İstanbul.
  • GÜZEL, Abdurrahman (2014). İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi. Akçağ, Ankara.
  • GÜZEL, Abdurrahman ve Barın, Erol (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Akçağ, Ankara.
  • İŞÇAN, Adem (2011). “Yabancı Dil Öğretimi ve Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminin Tarihçesi”. Abdullah Şahin, Aziz Kılınç (Ed.) Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Pegem Akademi, Ankara.
  • KARAHAN, Leyla (2014). Türkçede Söz Dizimi. Akçağ, Ankara.
  • ÖZKAN, Aydanur (1994). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Öğretilmesiyle İlgili Kimi Görüşler”. AÜ TÖMER Dil Dergisi, 17: 40-52.
  • PALLİ, Olena (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi açısından Türkçe ve Ukraynaca Dil Yapılarının Karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • TARCAN, Ahmet (2004). Yabancı Dil Öğretimi Teknikleri. Nobel Yayıncılık, İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu (2011). Türkçe Sözlük. TDK, Ankara.
  • YAĞMUR ŞAHİN, Esin (2013). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Ek Yanlışlıkları.” Tarih Okulu Dergisi, 15: 433-449.
  • YAYLI, Derya ve Bayburt, Yasemin (2011). Yabancılara Türkçe Öğretimi Politika, Yöntem ve Beceriler. Anı Yayıncılık, Ankara.

PROBLEMS OF TURKISH LANGUAGE TEACHING AS A FOREIGN LANGUAGE TO THE UKRAINIANS

Yıl 2020, Sayı: 46, 188 - 198, 10.06.2020
https://doi.org/10.17498/kdeniz.691433

Öz

The globalizing world order has abolished official
boundaries, and the mass media that have been diversifying and developing day
by day have brought the communication of people of different nationalities in
the World countriesto a different dimension. In addition, political, economic,
scientific and cultural activities among countries have increased day by day.
These two elements brought foreign language teaching to the agenda and prepared
the ground work for accelerating the studies in this field. Turkish, Turkey's
geopolitical and strategic position on the world, and has played an active role
in World politics is thus attracted the attention of the world's countries and
other nations. This has led to the teaching of Turkish as a foreign language.

Turkey the country recently has become the focus of
interest of the environment. From this point of view, Turkish has become one of
the languages to be learned. Ukrainians occupy an important place among Turkish
learning communities. These two nations, which belong to different language
families, have difficulties in learning the target language. At the beginning
of the problems encountered in teaching Turkish as a foreign language to the
Ukrainians, which are the subject of the study, we see that the problems related
to the sound transmission of Turkish, the problems in terms of morphology, the
problems in terms of sentence formation and the problems related to meaning.
The study was carried out with qualitative research method on thirty-eight
students learning Turkish at Akdeniz University Tömer and Gazi University
Tömer. In this study, the above mentioned structural differences, the problems
of individuals caused by these differences are discussed, their mistakes are
examined and suggestions are made and it is aimed to make Turkish education as
a foreign language effective for Ukrainians.

Kaynakça

  • AKAR, Ali (2010). Türk Dili Tarihi. Ötüken, İstanbul.
  • AKYÜZ, Yahya (2007). Türk Eğitim Tarihi. Pegem, Ankara.
  • ARGUNŞAH, Mustafa ve Güner, Galip (2015). Codex Cumanicus. Kesit Yayınları, İstanbul.
  • BAYRAKTAR, Fatma Burcu (2015). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Faydalanılan Kitapların Kültürel Unsurların Aktarımı Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • BİÇER, Nurşat (2012). “Hunlardan Günümüze Yabancılara Türkçe Öğretimi”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(4): 107-133.
  • CANDAŞ KARABABA, Z. Canan (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi ve Karşılaşılan Sorunlar”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, (42)2: 265-277.
  • DEMİRCAN, Ömer (2013). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. Der Yayınları, İstanbul.
  • DEMİREL, Özcan (2010). Yabancı Dil Öğretimi. Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • DOĞAN, Candemir (2012). Sistematik Yabancı Dil Öğretim Yaklaşımı ve Yöntemleri. Ensar Neşriyat, İstanbul.
  • ERCİLASUN, Ahmet Bican (2010). Türk Dili Tarihi. Akçağ, Ankara.
  • ERGİN, Muharrem (2008). Türk Dil Bilgisi. Bayrak Yayınları, İstanbul.
  • GÜZEL, Abdurrahman (2014). İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi. Akçağ, Ankara.
  • GÜZEL, Abdurrahman ve Barın, Erol (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Akçağ, Ankara.
  • İŞÇAN, Adem (2011). “Yabancı Dil Öğretimi ve Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminin Tarihçesi”. Abdullah Şahin, Aziz Kılınç (Ed.) Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Pegem Akademi, Ankara.
  • KARAHAN, Leyla (2014). Türkçede Söz Dizimi. Akçağ, Ankara.
  • ÖZKAN, Aydanur (1994). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Öğretilmesiyle İlgili Kimi Görüşler”. AÜ TÖMER Dil Dergisi, 17: 40-52.
  • PALLİ, Olena (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi açısından Türkçe ve Ukraynaca Dil Yapılarının Karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • TARCAN, Ahmet (2004). Yabancı Dil Öğretimi Teknikleri. Nobel Yayıncılık, İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu (2011). Türkçe Sözlük. TDK, Ankara.
  • YAĞMUR ŞAHİN, Esin (2013). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Ek Yanlışlıkları.” Tarih Okulu Dergisi, 15: 433-449.
  • YAYLI, Derya ve Bayburt, Yasemin (2011). Yabancılara Türkçe Öğretimi Politika, Yöntem ve Beceriler. Anı Yayıncılık, Ankara.

UKRAYNALILARA YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE KARŞILAŞILAN PROBLEMLER

Yıl 2020, Sayı: 46, 188 - 198, 10.06.2020
https://doi.org/10.17498/kdeniz.691433

Öz

Küreselleşen dünya düzeni resmi sınırları ortadan kaldırmış gün geçtikçe çeşitlenen ve gelişen kitle iletişim araçları dünya ülkelerindeki farklı milletlerden insanların iletişimini ayrı bir boyuta taşımıştır. Ayrıca ülkeler arasındaki siyasi, ekonomik, bilimsel ve kültürel faaliyetler de günden güne artmıştır. Bu iki unsur yabancı dil öğretimini gündeme getirmiş ve bu alandaki çalışmaların hız kazanmasına zemin hazırlamıştır. Türkçe de Türkiye’nin dünya üzerindeki jeopolitik ve stratejik konumu ve dünya siyasetinde oynamış olduğu etkin rol dolayısıyla dünya ülkelerinin ve diğer milletlerin dikkatini çekmiştir. Bu da Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi konusunu meydana getirmiştir.
Türkiye son zamanlarda çevresinin ilgi odağı ülke haline gelmiştir. Buradan hareketle Türkçe de öğrenilmesi gereken diller arasında yerini almıştır. Türkçe öğrenen topluluklar arasında Ukraynalılar önemli bir yer tutmaktadır. Farklı dil ailelerine mensup bu iki millet hedef dili öğrenirken çeşitli zorluklar yaşamaktadır. Çalışmanın konusu olan Ukraynalılara yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde karşılaşılan problemlerin başında, Türkçenin sesletimiyle ilgili problemler, biçim bilgisi açısından yaşanan problemler, tümce kuruluşu açısından yaşanan problemler ve anlam bilgisine ilişkin problemlerin geldiğini görmekteyiz. Bu çalışmada yukarıda belirtilen yapı farklılıklarına, bireylerin bu farklılıklarından meydana gelen problemlerine değinilmiş, yaptıkları hatalar incelenmiş ve önerilere yer verilerek yabancı dil olarak Türkçe öğrenimini Ukraynalılar için etkin bir hale getirmek amaçlanmıştır.

Kaynakça

  • AKAR, Ali (2010). Türk Dili Tarihi. Ötüken, İstanbul.
  • AKYÜZ, Yahya (2007). Türk Eğitim Tarihi. Pegem, Ankara.
  • ARGUNŞAH, Mustafa ve Güner, Galip (2015). Codex Cumanicus. Kesit Yayınları, İstanbul.
  • BAYRAKTAR, Fatma Burcu (2015). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Faydalanılan Kitapların Kültürel Unsurların Aktarımı Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • BİÇER, Nurşat (2012). “Hunlardan Günümüze Yabancılara Türkçe Öğretimi”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(4): 107-133.
  • CANDAŞ KARABABA, Z. Canan (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi ve Karşılaşılan Sorunlar”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, (42)2: 265-277.
  • DEMİRCAN, Ömer (2013). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. Der Yayınları, İstanbul.
  • DEMİREL, Özcan (2010). Yabancı Dil Öğretimi. Pegem Yayıncılık, Ankara.
  • DOĞAN, Candemir (2012). Sistematik Yabancı Dil Öğretim Yaklaşımı ve Yöntemleri. Ensar Neşriyat, İstanbul.
  • ERCİLASUN, Ahmet Bican (2010). Türk Dili Tarihi. Akçağ, Ankara.
  • ERGİN, Muharrem (2008). Türk Dil Bilgisi. Bayrak Yayınları, İstanbul.
  • GÜZEL, Abdurrahman (2014). İki Dilli Türk Çocuklarına Türkçe Öğretimi. Akçağ, Ankara.
  • GÜZEL, Abdurrahman ve Barın, Erol (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Akçağ, Ankara.
  • İŞÇAN, Adem (2011). “Yabancı Dil Öğretimi ve Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminin Tarihçesi”. Abdullah Şahin, Aziz Kılınç (Ed.) Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Pegem Akademi, Ankara.
  • KARAHAN, Leyla (2014). Türkçede Söz Dizimi. Akçağ, Ankara.
  • ÖZKAN, Aydanur (1994). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Öğretilmesiyle İlgili Kimi Görüşler”. AÜ TÖMER Dil Dergisi, 17: 40-52.
  • PALLİ, Olena (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi açısından Türkçe ve Ukraynaca Dil Yapılarının Karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • TARCAN, Ahmet (2004). Yabancı Dil Öğretimi Teknikleri. Nobel Yayıncılık, İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu (2011). Türkçe Sözlük. TDK, Ankara.
  • YAĞMUR ŞAHİN, Esin (2013). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Ek Yanlışlıkları.” Tarih Okulu Dergisi, 15: 433-449.
  • YAYLI, Derya ve Bayburt, Yasemin (2011). Yabancılara Türkçe Öğretimi Politika, Yöntem ve Beceriler. Anı Yayıncılık, Ankara.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Göknur Karadavut 0000-0002-9121-1625

Yayımlanma Tarihi 10 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 19 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 46

Kaynak Göster

APA Karadavut, G. (2020). UKRAYNALILARA YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE KARŞILAŞILAN PROBLEMLER. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi(46), 188-198. https://doi.org/10.17498/kdeniz.691433