Effects on Self-Confidence Levels of Students for the Programme Developed Within the Scope of “Children’s University”

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 146 - 153, 25.12.2018

Okan Bilgin

Öz

The aim of this study is to investigate the effect of the program on the self-confidence level of the students prepared by the Zonguldak Bulent Ecevit University Continuing Education Center for the self-confidence development in the project of the Children's University. The study group of the research consists of 13 students who participated in the program opened by Bulent Ecevit University Continuing Education Center during the winter semester of 2018 within the scope of the Children's University. 3 of the participants are female, 10 of them are male. The class level of the students is between 4. 5. 6. 7. and 8. "Self-confidence scale" was used as a means of collecting data in the study in order to determine the self-confidence levels of the students. In the study, only one group pretest-posttest control group without experiment design was used. Findings obtained from the research showed that the students who participated in the program prepared to develop self-confidence had a significant difference between the pre and post-test scores and that the program applied increased the self-confidence levels of the students

Anahtar Kelimeler

Self-Confidence, Children’s University

Çocuk Üniversitesi Kapsamında Hazırlanan Programın Öğrencilerin Özgüven Düzeyine Etkisi

Öz

Bu araştırmanın amacı Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi tarafından gerçekleştirilen Çocuk Üniversitesi projesinde yer alan özgüven geliştirmeye yönelik hazırlanmış programın öğrencilerin özgüven düzeyleri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi tarafından Çocuk Üniversitesi kapsamında 2018 kış döneminde özgüven geliştirmeye yönelik açılan programa katılan 3 kız, 10 erkek toplam 13 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin sınıf düzeyi ise 4. - 8. sınıflar arasındadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak öğrencilerin özgüven düzeylerini tespit edebilmek amacıyla “Özgüven Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada tek grup öntest-sontest kontrol grupsuz deney deseni kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular, özgüven geliştirmeye yönelik hazırlanmış programa katılan öğrencilerin öntest-sontest puanları arasında anlamlı farkın olduğunu ve uygulanan programın öğrencilerin özgüven düzeylerini arttırdığını ortaya koymuştur

Anahtar Kelimeler

Özgüven, Çocuk Üniversitesi

Kaynakça

• Akagündüz, N. (2006). İnsan yaşamında özgüven kavramı. Ümraniye Rehberlik ve Araştırma Merkezi Müdürlüğü Yayınları, Sayı 1, İstanbul.
• Akın, A. (2007). Özgüven ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 165-175.
• Altan, A. (2001). Body image dissatisfaction, self-esteem and anxiety in plastic surgery patients. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Altıntaş, E. (2015). Kuramdan uygulamaya özgüven. Nobel Akademik Yayıncılık: Ankara.
• Bacanlı, H. (2004). Gelişim ve öğrenme, Nobel Akademik ve Yayıncılık, Ankara.
• Başoğlu T. S. (2007). Sınav kaygısı ile özgüven arasındaki ilişkinin erinlik döneminde incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bilgin, O. (2016). Çözüm odaklı kısa süreli grupla psikolojik danışmanın ergenlerin özgüven düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Büyüköztürk, G. (2001). Deneysel desenler. öntest-sontest kontrol gruplu desen ve veri analizi. PegemA Yayıncılık: Ankara.
• Eş, H. & Öztürk Geren, N. (2014). Öğrenci ve velilerin çocuk üniversitesi algısı. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 94-105.
• Eş, H., Geren, N. Ö. & Altan, E. B. (2015). Science, art and sports school at sinop children’s university: its effects on children’s perceptions. Turkish Journal of Education, 4(4), 30-44.
• Göknar, Ö. (2010). Özgüven kazanmak. 2. Baskı, Arkadaş Yayınevi: Ankara.
• Hambly, K. (2003). Özgüven. Çev., Barış Bıçakçı, 5. Basım, Alfa Yayınları: İstanbul.
• Karacan, N. (2009). Bibliodanışmaya dayalı özgüven geliştirme programının 6. sınıf öğrencilerinin özgüven düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Orta Doğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. (26.baskı). Nobel Yayınevi: Ankara.
• Kasatura, İ. (1998). Kişilik ve özgüven, Psikoloji Dizisi 4, Evrim Yayınevi, İstanbul.
• Kocaarslan, B. (2009). Genel müzik eğitimi alan ilköğretim öğrencilerinin müzik dersine ilişkin tutum, müzikal özgüven ve motivasyon düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Koç, S. & Gün, N. (2006). Özsaygı: öncelikler listende kaçıncı sıradasın? 3. Baskı, Kuraldışı Yayıncılık: İstanbul.
• Lindenfield, G. (2004). Kendine güvenen çocuk yetiştirme. Çev., Gülder Tümer, Hyb Yayıncılık: İstanbul.
• Mağden, D. & Aksoy, A. (1993). Anne ve babaların çocuklarına karşı tutumlarını etkileyen etmenler, Eğitim ve Bilim, Ankara.
• Özbey, Ç. (2004). Çocuk sorunlarına yapıcı çözümler. İnkilap Kitabevi: İstanbul.
• Pervın, L. A., John, O. P. (2001). Personality, theory and research. 8th Edition, John Wiley & Sons, Inc.: USA.
• Soner, O. (1995). Aile uyumu, öğrenci özgüveni ve akademik başarı arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Sönmez, Ö. F., Gökbulut, Y. & Sapsağlam, Ö. (2015). Okul dışı akademik iklim çalışmalarına bir örnek: Çocuk üniversitesi. The Journal of International Education Science, 2(2), 96-109.
• Tokinan Ö. B. (2008). Yaratıcı dans etkinliklerinin motivasyon, özgüven, özyeterlik ve dans performansı üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Yörükoğlu, A. (1990). Gençlik çağı. “ruh sağlığı ve ruhsal sorunlar”. 7. Basım, Özgür Yayınları: İstanbul.