Yıl 2019,
Cilt: 20 Sayı: 3, 1633 - 1652, 01.01.2019
Öz
Dil öğrenmek; kelime ve dil yapılarının öğrenimi yanında kelimelerle kurulan anlam dünyasını tanımak, anlamak ve değerlendirmektir. Bu bağlamda dil öğretiminde kullanılacak metnin seçimi, dil öğretim yaklaşım ve yöntemlerine göre değişmektedir. Günümüzde, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi için hazırlanan materyaller ve öğretim yöntemleri, Avrupa Dilleri Öğretimi Ortak Çerçeve Metni The Common European Framework of Reference for Language çerçevesinde A1, A2, B1, B2, C1, C2 seviyelerine göre belirlenen ortak dil ölçütleri esas alınarak düzenlenmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alan, Y. (1994). Lisan ve insan. İzmir: T.Ö.V. Yayınları.
- Aytaç, G. (1995). Edebiyat üzerine, Littera edebiyat yazıları. Ankara: Ürün Yayınları
- Demircan, Ö. (1990). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Ekin Eğitim Yayıncılık.
- Demircan, Ö. (2005). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
- Dilek, İ. (1995). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde özgün metinlerle çalışma yolları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yabancı Diller Eğitimi Bölümü, İstanbul.
- Doğan, C. (2012). Sistematik yabancı dil öğretim yaklaşımı ve yöntemleri. İstanbul: Ensar Neşriyat.
- Duman, A. (2003). Türk soylulara Türkiye Türkçesi öğretiminde metin seçimi. TÜBAR, XIII, 151-154.
- Ercilasun, A. B. (1990). Türk dilinin dünü bugünü geleceği. Türk Kültürü, 321, 9.
- Gültekin, İ. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yardımcı okuma kitaplarından ve metinlerinden yararlanma. Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar, Yunus Emre Enstitüsü, İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
- Günay, D. V. (2007). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15): 123-148.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (1), 1-12.
- Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeyi ile tutarlı metin yazma arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13): 373-385.
- Küçükahmet, L. (1997). Eğitim programları öğretim, öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
- MEB (2003). PIRLS 2001 uluslararası okuma becerileri gelişim projesi ulusal raporu. Haziran, Ankara: MEB Yayınları.
- Tapan, N. (1989). Yabancı dil olarak Almanca öğretiminde özgün metinlerin işlevi. Dilbilim Dergisi, VIII, 183-192, İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Basımevi.
- Toklu, O. (2009). Dilbilimine giriş, Ankara: Akçağ Yayınları.
- Ülper, H., Uzun, L. (2009). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretimi izlencesinin öğrenci başarısına etkisi, İlköğretim Online , 8 (3): 651-665.
- Yüksek Öğretim Kurumu (2019). Yüksek Öğretim Kurumu istatistikleri. It has been accessed on December 15th, 2019 from https://istatistik.yok.gov.tr/ web site.
Yıl 2019,
Cilt: 20 Sayı: 3, 1633 - 1652, 01.01.2019
Öz
Kaynakça
- Alan, Y. (1994). Lisan ve insan. İzmir: T.Ö.V. Yayınları.
- Aytaç, G. (1995). Edebiyat üzerine, Littera edebiyat yazıları. Ankara: Ürün Yayınları
- Demircan, Ö. (1990). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Ekin Eğitim Yayıncılık.
- Demircan, Ö. (2005). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
- Dilek, İ. (1995). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde özgün metinlerle çalışma yolları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yabancı Diller Eğitimi Bölümü, İstanbul.
- Doğan, C. (2012). Sistematik yabancı dil öğretim yaklaşımı ve yöntemleri. İstanbul: Ensar Neşriyat.
- Duman, A. (2003). Türk soylulara Türkiye Türkçesi öğretiminde metin seçimi. TÜBAR, XIII, 151-154.
- Ercilasun, A. B. (1990). Türk dilinin dünü bugünü geleceği. Türk Kültürü, 321, 9.
- Gültekin, İ. (2016). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yardımcı okuma kitaplarından ve metinlerinden yararlanma. Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yöntem ve Uygulamalar, Yunus Emre Enstitüsü, İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
- Günay, D. V. (2007). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15): 123-148.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (1), 1-12.
- Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeyi ile tutarlı metin yazma arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13): 373-385.
- Küçükahmet, L. (1997). Eğitim programları öğretim, öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
- MEB (2003). PIRLS 2001 uluslararası okuma becerileri gelişim projesi ulusal raporu. Haziran, Ankara: MEB Yayınları.
- Tapan, N. (1989). Yabancı dil olarak Almanca öğretiminde özgün metinlerin işlevi. Dilbilim Dergisi, VIII, 183-192, İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Basımevi.
- Toklu, O. (2009). Dilbilimine giriş, Ankara: Akçağ Yayınları.
- Ülper, H., Uzun, L. (2009). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretimi izlencesinin öğrenci başarısına etkisi, İlköğretim Online , 8 (3): 651-665.
- Yüksek Öğretim Kurumu (2019). Yüksek Öğretim Kurumu istatistikleri. It has been accessed on December 15th, 2019 from https://istatistik.yok.gov.tr/ web site.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 20 Sayı: 3 |