BibTex RIS Kaynak Göster

Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi Gaziosmanpaşa Üniversitesi Örneği

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 3, 193 - 206, 01.08.2016

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe Öğretmenliği lisans öğrencilerinin konuşma kaygı düzeylerini belirlemektir. Veri toplama aracı olarak Sevim’in 2012 geliştirdiği “Öğretmen Adaylarına Yönelik Konuşma Kaygısı Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmaya 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği bölümü öğrencilerinden 200 kişi katılmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler frekans ve yüzde hesaplamasıyla çözümlenerek yorumlanmıştır. Bulgulara göre, öğrencilerin konuşmacı odaklı kaygı düzeylerinin genel olarak yüksek olduğu, bu sonucun çıkmasında öğrencilerin özellikle alan bilgilerini yetersiz hissetmelerinin, özgüven eksikliğinin ve topluluk karşısında konuşma konusunda yeterince pratik yapmamalarının etkisi olduğu görülmüştür. Yine araştırma sonucuna göre öğrencilerin çevre odaklı ve konuşma psikolojisi kaygı düzeylerinin düşük düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlardan hareketle konuşma kaygısının azaltılması konusunda çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Kaynakça

  • Adalı, O. (1983). Ana dili olarak Türkçe öğretimi. Türk Dili, Dil Öğretimi Özel Sayısı, s. 379-380.
  • Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/20, 405-420.
  • Aksan, D. (1999). Anlambilim. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Örneği). Turkish Studies, 7/3, 221-231.
  • Aşılıoğlu, B. ve Özkan, E. (2013). Ortaokul öğrencilerinin yazma kaygılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi: Diyarbakır örneği. The Journal Of Academic Social Science Studies-Jasss, 6 (6), 83-111.
  • Bayraktar, N. (2006). Dil bilimi. İstanbul: Nobel Akademi Yayıncılık.
  • Demir, T. ve Melanlıoğlu, D. (2014). Ortaokul öğrencileri için konuşma kaygısı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47(1), 103-124.
  • Gündüz, O. (2007). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol (Ed.), Konuşma eğitimi (s. 93-133). Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi (3. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Gürzap, C. (2010). Söz söyleme ve diksiyon. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Katrancı, M. (2014). Öğretmen adaylarının konuşma becerisine yönelik öz yeterlik algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3/2, 174-195.
  • Kim, P. Kim, S. & Jung, K. (2012). Electrocardiographic anxiety proŞles ımprove speech anxiety. Applied Psychophysiology & Biofeedback, 4/37, 261-267.
  • Melanlıoğlu, D. ve Demir, T. (2013). Türkçe öğrenen yabancılar için konuşma kaygısı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal Of Social Science, 6(3), 389-404.
  • Mert, E. L. (2015). Türkçe öğretmen adaylarının konuşma kaygılarına ilişkin bir inceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8/37, 784-789.
  • Nalıncı, A. N. (2000). Avrupa Birliğine tam üyelik yolunda başarının anahtarı: Yeniden yapılanma. Ankara: Ümit Yayınları.
  • Özdemir, E. (1992). Güzel ve etkili konuşma. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Saussure, F. D. (1985). Genel dilbilim dersleri (Çev. Berke Vardar). Ankara: Birey ve Toplum.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7/2, 927-937.
  • Sevim, O. ve Gedik, M. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin konuşma kaygılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], 52, 379-393.
  • Sevim, O. ve Varışoğlu, B. (2012). Öğretmen adaylarının temel dil becerilerinde yaşanan sorunlarla ilgili düşünceleri: Atatürk Üniversitesi örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1042-1057.
  • TDK (2005). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
  • Tekin, H. (1980). Okullarımızdaki Türkçe öğretimi. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40/2, 113-131.
  • Üçok, N. (2004). Genel dilbilim (Lengüistik).İstanbul: Multılıngual.
  • Yaman, H. (2014). Ortaokul öğrencilerinin genel kaygı düzeyleri, yazma kaygıları ve Türkçe dersine yönelik tutumları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(3), 1111-1122.
  • Temiz, E. (2015). Pedagojik Formasyon Alan Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygıları, Turkish Studies, 10/3, 985-992.

A Study on Speech Anxiety of Turkish Language Teacher Candidates Example of Gaziosmanpaşa University

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 3, 193 - 206, 01.08.2016

Öz

The purpose of this study is to determine the speech anxiety levels of undergraduate students in the department of Turkish Langue Teaching. “Speech Anxiety Scale on Teacher Candidates” developed by Sevim 2012 has been used as the data collection tool. 200 people being the students in the department of Turkish Teaching in Gaziosmanpasa University in 2015-2016 school year has participated in the study. Descriptive survey model has been used in the study. The data attained from the study have been interpreted by analyzing with the frequency and percentage calculation. According to the findings; it has been observed that the speaker-oriented anxiety levels of the students are generally high and the fact that they feel themselves insufficient especially in terms of the expertise in their field, they lack confidence and they do not make enough practice in the issue of giving a speech in front of a society have an impact on the occurrence of this result. Again; according to the results of the study, it has been detected that the environmentoriented and speech psychology anxiety levels of the students are at a lower level. As a result of these results; various suggestions have been made in the issue of decreasing the speech anxiety

Kaynakça

  • Adalı, O. (1983). Ana dili olarak Türkçe öğretimi. Türk Dili, Dil Öğretimi Özel Sayısı, s. 379-380.
  • Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/20, 405-420.
  • Aksan, D. (1999). Anlambilim. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Örneği). Turkish Studies, 7/3, 221-231.
  • Aşılıoğlu, B. ve Özkan, E. (2013). Ortaokul öğrencilerinin yazma kaygılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi: Diyarbakır örneği. The Journal Of Academic Social Science Studies-Jasss, 6 (6), 83-111.
  • Bayraktar, N. (2006). Dil bilimi. İstanbul: Nobel Akademi Yayıncılık.
  • Demir, T. ve Melanlıoğlu, D. (2014). Ortaokul öğrencileri için konuşma kaygısı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47(1), 103-124.
  • Gündüz, O. (2007). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol (Ed.), Konuşma eğitimi (s. 93-133). Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi (3. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Gürzap, C. (2010). Söz söyleme ve diksiyon. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Katrancı, M. (2014). Öğretmen adaylarının konuşma becerisine yönelik öz yeterlik algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3/2, 174-195.
  • Kim, P. Kim, S. & Jung, K. (2012). Electrocardiographic anxiety proŞles ımprove speech anxiety. Applied Psychophysiology & Biofeedback, 4/37, 261-267.
  • Melanlıoğlu, D. ve Demir, T. (2013). Türkçe öğrenen yabancılar için konuşma kaygısı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal Of Social Science, 6(3), 389-404.
  • Mert, E. L. (2015). Türkçe öğretmen adaylarının konuşma kaygılarına ilişkin bir inceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8/37, 784-789.
  • Nalıncı, A. N. (2000). Avrupa Birliğine tam üyelik yolunda başarının anahtarı: Yeniden yapılanma. Ankara: Ümit Yayınları.
  • Özdemir, E. (1992). Güzel ve etkili konuşma. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Saussure, F. D. (1985). Genel dilbilim dersleri (Çev. Berke Vardar). Ankara: Birey ve Toplum.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7/2, 927-937.
  • Sevim, O. ve Gedik, M. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin konuşma kaygılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], 52, 379-393.
  • Sevim, O. ve Varışoğlu, B. (2012). Öğretmen adaylarının temel dil becerilerinde yaşanan sorunlarla ilgili düşünceleri: Atatürk Üniversitesi örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1042-1057.
  • TDK (2005). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
  • Tekin, H. (1980). Okullarımızdaki Türkçe öğretimi. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40/2, 113-131.
  • Üçok, N. (2004). Genel dilbilim (Lengüistik).İstanbul: Multılıngual.
  • Yaman, H. (2014). Ortaokul öğrencilerinin genel kaygı düzeyleri, yazma kaygıları ve Türkçe dersine yönelik tutumları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(3), 1111-1122.
  • Temiz, E. (2015). Pedagojik Formasyon Alan Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygıları, Turkish Studies, 10/3, 985-992.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Adem İşcan Bu kişi benim

Beytullah Karagöz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 17 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA İşcan, A., & Karagöz, B. (2016). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi Gaziosmanpaşa Üniversitesi Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 193-206.

2562219122   19121   19116   19117     19118       19119       19120     19124