BibTex RIS Kaynak Göster

Ortaokul Türkçe Derslerinde İşlenilen Müstakil Dinleme Metinlerine Yönelik Öğretmen Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 3, 517 - 535, 01.08.2016

Öz

Bu araştırmada ortaokul Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarındaki müstakil dinleme metinlerine yönelik öğretmen uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda; Kayseri merkez ve merkez ilçelerde görev yapan 25 Türkçe öğretmenine görüşme formu uygulanmış, bu çalışma evreni içerisinden seçilen 3 öğretmen 21 ders saatinde ve 7 farklı sınıfta gözlenmiştir. Bunun yanı sıra ortaokullarda kullanılan öğretmen kılavuz kitaplarının dinleme metinleri ve öğrenci çalışma kitaplarında yer alan etkinlikler doküman olarak incelenmiştir. Araştırmalar sonucunda elde edilen verilerin incelenmesinde nitel veri analiz biçimlerinden içerik analizi tekniği kullanılmıştır.

Kaynakça

  • Aytan, T (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirel, Ö. (2004). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Dilaçar, A. (1968). Dil, diller ve dilcilik. TDK Yayınları. Ankara.
  • Doğan, Y. (2007). İlköğretim ikinci kademede dil becerisi olarak dinlemeyi geliştirme çalışmaları. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Doğan, Y. (2008). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin dinleme becerisini geliştirmede etkinlik temelli çalışmaların etkililiği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 261-286
  • Epçaçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 11, 331-352.
  • Ergin, A. ve Birol, C. (2000). Eğitimde İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Göçer, A. (2014). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Güleryüz, H. (2003). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları
  • Halis, İ. (2002). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Jalongo, M. R. (1995). Promoting active listening in the clossroom. Childhood Education, 72, 1, pp.13-18.
  • Keçik, İ ve Uzun, L. (2004). Türkçe sözlü ve yazılı anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • MEB. (2006). İlköğretim teknoloji ve tasarım dersi (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
  • Melanlıoğlu, D. (2012) Dinleme becerisinin geliştirilmesinde ailenin rolü. Sosyal Politika Çalışmaları, 7(29), 65-77.
  • Osada, N. (2004). “Listening comprehension research: a brief review of the past thirty years”. Dialogue 2004, 3, 53-66.
  • Özbay, M. (2005). Bir dil becerisi olarak dinleme eğitimi. Ankara: Akçağ Yayıncılık.
  • Özbay, Murat (2009). Dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Basımevi
  • Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Sevim, O. ve İşcan, A. (2012). Türkçenin eğitimi ve öğretimi alanında yapılan yüksek lisans tezlerinde geçen anahtar kelimelere dönük bir içerik analizi. Turkish Studies, 7(1), 1863-1873.
  • Taşer, S. (2000). Konuşma eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınevi.
  • Temur, T. (2001). Dinleme becerisi. konu alanı ders kitabı inceleme kılavuzu. Ankara: Nobel yayınları.
  • Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları, 7. Baskı.

Evaluation Of Teacher’s Practices For Self Contained Listening Text Processed Turkish Courses in Secondary School

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 3, 517 - 535, 01.08.2016

Öz

In this study, secondary school teachers' listening texts implementations are assessed according to the Turkish lesson teacher guide books. For this purpose, 25 Turkish teachers working in central and central districts of Kayseri city are conducted to interview and 3 teachers were selected from this group. The selected 3 teachers and 7 different classes had been monitored in their lessons for 21 hours and according to that, observation forms were filled. Textbooks used in secondary schools as well as teacher guide and student workbooks were also evaluated. Studies based on data obtained from the analysis of qualitative data coded and interpreted

Kaynakça

  • Aytan, T (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirel, Ö. (2004). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Dilaçar, A. (1968). Dil, diller ve dilcilik. TDK Yayınları. Ankara.
  • Doğan, Y. (2007). İlköğretim ikinci kademede dil becerisi olarak dinlemeyi geliştirme çalışmaları. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Doğan, Y. (2008). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin dinleme becerisini geliştirmede etkinlik temelli çalışmaların etkililiği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 261-286
  • Epçaçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 11, 331-352.
  • Ergin, A. ve Birol, C. (2000). Eğitimde İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Göçer, A. (2014). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Güleryüz, H. (2003). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları
  • Halis, İ. (2002). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Jalongo, M. R. (1995). Promoting active listening in the clossroom. Childhood Education, 72, 1, pp.13-18.
  • Keçik, İ ve Uzun, L. (2004). Türkçe sözlü ve yazılı anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • MEB. (2006). İlköğretim teknoloji ve tasarım dersi (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
  • Melanlıoğlu, D. (2012) Dinleme becerisinin geliştirilmesinde ailenin rolü. Sosyal Politika Çalışmaları, 7(29), 65-77.
  • Osada, N. (2004). “Listening comprehension research: a brief review of the past thirty years”. Dialogue 2004, 3, 53-66.
  • Özbay, M. (2005). Bir dil becerisi olarak dinleme eğitimi. Ankara: Akçağ Yayıncılık.
  • Özbay, Murat (2009). Dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Basımevi
  • Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Sevim, O. ve İşcan, A. (2012). Türkçenin eğitimi ve öğretimi alanında yapılan yüksek lisans tezlerinde geçen anahtar kelimelere dönük bir içerik analizi. Turkish Studies, 7(1), 1863-1873.
  • Taşer, S. (2000). Konuşma eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınevi.
  • Temur, T. (2001). Dinleme becerisi. konu alanı ders kitabı inceleme kılavuzu. Ankara: Nobel yayınları.
  • Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları, 7. Baskı.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Ceyda Çaylı Bu kişi benim

Ali Göçer Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 17 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Çaylı, C., & Göçer, A. (2016). Ortaokul Türkçe Derslerinde İşlenilen Müstakil Dinleme Metinlerine Yönelik Öğretmen Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 517-535.

2562219122   19121   19116   19117     19118       19119       19120     19124