The Effects of Cooperative Learning on High School Students Math Achievement, Self-Efficacy and Engagement &Disaffection

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 2, 259 - 274, 01.05.2016

Zuhal Tuğral Hülya Güvenç

Öz

The purpose of this research is to study effects of cooperative learning on high school students’ engagemet&diaffection. Pretest-posttest experimental design with control group was utilized. One of the experimental groups was used learning together tecnique of cooperative learninig, other one was used traditional method. Ninth graders 41 female, 14 male from an high school in Aegean district participated in this research.. Data of the research was collected by Achievement Test, Mathematic Self-efficacy Scale and Engagement & Disaffection Scale. Findings have discerned that cooperative learning have more positive effects on students’ mathematic self-efficacy perceptions and engagemet & disaffection than traditional learning. On the other hand there was no significant difference between cooperative learning and control group students’ achievement scores

Anahtar Kelimeler

cooperative learning, learning together, mathematic self-efficacy, engagement, disaffection

İşbirlikli Öğrenmenin Lise Öğrencilerinin Matematik Özyeterlik Algıları, Başarı ve Etkin Katılımlarına Etkileri

Öz

Bu araştırmanın amacı; işbirlikli öğrenmenin lise öğrencilerinin matematik başarısı, matematik özyeterlik algıları ve etkin katılımları üzerindeki etkilerini incelemektir. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu deneysel araştırma modeli kullanılmış, deney gruplarından birisinde dersler işbirlikli öğrenme tekniklerinden birlikte öğrenme diğerinde ise geleneksel öğretimle işlenmiştir. Araştırmaya Ege bölgesinde bir lisede 9. Sınıfa devam eden 55 öğrenci 41 kız, 14 erkek katılmıştır. Veriler Başarı Testi, Matematiğe Karşı Özyeterlik Algısı Ölçeği ve Etkin Katılım Ölçeği ile toplanmıştır. Bulgular işbirlikli öğrenmenin geleneksel öğretime göre öğrencilerin matemetik özyeterlik algıları ve derse etkin katılımları üzerinde olumlu etkileri olduğunu göstermiştir. Ancak araştırma sonucunda öğrencilerin matematik başarı üzerinde etkileri bakımından işbirlikli öğrenme ile geleneksel öğretim arasında fark bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler

işbirlikli öğrenme, birlikte öğrenme, matematik özyeterlik algısı, etkin katılım

Kaynakça

• Açıkgöz, Ü. K. (1992). İşbirlikli öğrenme: Kuram, araştırma, uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
• Açıkgöz, U. K. (2002). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları
• Açıkgöz, Ü. K. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme (4. basım). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları
• Aksoy, N. C. (2010). Oyun destekli matematik öğretimin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerin kesirler konusundaki başarı, başarı güdüsü, öz-yeterlik ve tutumlarının gelişimlerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Altınsoy, B. (2007). Takım-oyun turnuvaları tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarısı, kalıcılık ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Arslan, A. (2008). İşbirliğine dayalı öğrenmenin, erişiye, kalıcılığa, öz yeterlik inancına ve özdüzenleme becerisine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, N. J.: Prentice-Hall.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84 (2), 1977, 191-215.
• Bilgin, T. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersinde (çokgenler konusunda) öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin kullanımı ve uygulama sonuçları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 19-28.
• Bilgin,T ve Akbayır, K. (2002). İşbirlikli öğrenmenin dizi ve serilerin öğretimindeki etkililiği. V. Ulusal Fen Bil. ve Mat.Eğit.Kongresi, ODTÜ.
• Bosfield, F. (2004). A comparison of traditional mathematical learning and cooperative mathematical learning. Unpublished Master’s thesis, California State University CA.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Capar, G., & Tarim, K. (2015). Efficacy of the cooperative learning method on mathematics achievement and attitude: A meta-analysis research. Educational Sciences: Theory & Practice, 2, 553-559.
• Chang, C. Y. (1997). Acquisition and development of self-efficacy through cooperative learning. Dissertation Abstracts International, 58, 7-A. (UMI No. 9802841)
• Furrer, C., & Skinner, E. A. (2003). Sense of relatedness as a factor in children's academic engagement and performance. Journal of Educational Psychology, 95, 148-162.
• Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme: Temel eğitim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine deneysel bir çalışma. Adana: Baki Kitabevi.
• Gillies, R. M., & Boyle, M. (2010). Teachers' Reflections on Cooperative Learning: Issues of Implementation. Teaching and Teacher Education: An International Journal of Research and Studie. 26(4), 933-940.
• Güvenç, H. (2015). Etkin katılım ölçeği geliştirme ve uyarlama çalışması. Journal of Kirsehir Education Faculty, 16(1), 255-267.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (2010). Peace education in the classroom: Creating effective peace education programs. In G. Salomon, & E. Cairns (Eds.), Handbook on peace education (pp. 223-240). New York: Psychology Press.
• Johnson, D. W.,Johnson, R., & Holubec, E. (2008). Cooperation in the classroom (7th ed.). Edina, MN: Interaction Book Company. Karnasih, I. (1995). Small-group cooperative learning and field- dependence/independence effects on achievement and affective behaviors in mathematics of secondary school students in Medan, Indonesia Unpublished doctoral dissertation, The Florida State University, College of Education, Tallahassee FL
• Koç, B. (2015). İşbirlikli öğrenme yönteminin matematik dersindeki erişiye, kalıclığa ve sosyal beceriye etkisi. Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın
• Moore, N. (2005). Constructivism using group work and the impact on self efficacy, intrinsic motivation, and group work skills on middle school mathematic. Unpublished doctoral dissertation, Capella University,Minneapolis UMİ: AAT, 3164690
• Nichols, J. (1994). The effects of cooperative learning on student achievement and intrinsic motivation, and group work skills on middle school mathematics motivation in high school geometry class. Unpublished doctoral dissertation, The Oklahoma University, Norman.
• Nunnery, J. A., Chappell, S., Arnold, P., (2013). A Meta--‐analysis of a cooperative learning model’s effects on student achievement in mathematics. Cypriot Journal of Educational Sciences, 8(1), 34‐48. ÖSYM (2015). 2015-YGS sayısal bilgiler.
• http://dokuman.osym.gov.tr/pdf
• dokuman/2015/YGS/2015-YGSSAYISALBILGILER
• Tarihi:10.11.2015 19032015.pdf Erişim
• Özkal, N. (2000). İşbirlikli öğrenmenin sosyal bilgilere ilişkin benlik kavramı, tutumlar ve akademik başarı üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir
• PISA (2012). PISA 2012 Results: What Students Know and Can Do http://www.oecd.org/pisa/keyfindings/pisa-2012-results-volume-I.pdf. Tarihi:10.11.2015 Erişim
• Pintrich, P.R., & de Groot, E.A.M. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82, 33–40.
• Skinner, E. A., & Belmont, M. J. (1993). Motivation in the classroom: Reciprocal effects of teacher behavior and student engagement across the school year. Journal of Educational Psychology, 85, 571-581.
• Skinner, E. A., Kindermann, T. A., Connell, J. P., & Wellborn, J. G. (2009). Engagement as an organizational construct in the dynamics of motivational development. In K. Wentzel & A. Wigfield (Eds.), Handbook of motivation in school (pp. 223- 245). Malwah, NJ: Erlbaum.
• Skinner, E. A., Wellborn, J. G., & Connell, J. P. (1990). What it takes to do well in school and whether I've got it: A process model of perceived control and children's engagement and achievement in school. Journal Of Educational Psychology, 82(1), 22.
• Spuler, F. (1993). A meta-analysis of the relative effectiveness of two cooperative learning models in increasing mathematics achievement. Unpublished doctoral dissertation, Old Dominion University,Norfolk.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde geçerlilik ve güvenirlik Ankara: Seçkin Matbaası.
• Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş - Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
• Tarım, K., (2003). Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta analiz çalışması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği programının matematiğe karşı özyeterlik journal.qu.edu.az/article_pdf/1027_328.pdf etkisi. Journal of Qafqaz University, 8.
• Ural, A., Umay, A. ve Argün, Z., (2008). Öğrenci takımları başarı bölümleri tekniği temelli eğitimin matematikte akademik başarı ve özyeterliliğe etkisi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 35,307-318.
• Ünlü, M., ve Aydıntan, S. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 1-16.
• Varank, İ., ve Kuzucuoğlu, G. (2007). İşbirlikli öğrenmede birlikte öğrenme tekniğinin öğrencilerin matematik başarılarına ve işbirliği içinde çalışma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 6(3), 323-332.
• Yenilmez, K., ve Özbey, N. (2006). Özel okul ve devlet okulu öğrencilerinin matematik kaygı düzeyleri üzerine bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 431-448.
• Yıldız, N., (2001).İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 7.sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Yurt, E. (2014). Öz-yeterlik kaynaklarının matematik başarısını yordama gücü. Eğitim ve Bilim, 39 (176),159-169.
• Yurt, E. ve Sünbül, A. M., (2014). Matematik öz-yeterlik kaynakları ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 145-157.