Turkish Adaptation, Validity and Reliability Study of the Teacher Efficacy for Inclusive Practice TEIP Scale

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 3, 71 - 85, 01.08.2015

Adem Bayar

Öz

The aim of this study was to adapt the “Teacher Efficacy for Inclusive Practice TEIP Scale” developed by Umesh Sharma, Tim Loreman, and Chris Forlin 2011 to Turkish. To determine the reliability and validity, the sample of this study has been randomly selected and it has been conducted to 414 teachers who are working in the Directorate of National Education of Amasya and Çorum districts. An Exploratory Factor Analysis was carried out to determine the construct validity of scale. The results of the Exploratory Factor Analysis clearly revealed that there were three subscales; Instruction Efficacy in Inclusive Education, Collaboration Efficacy in Inclusive Education, and Classroom Management Efficacy in Inclusive Education. The reliability of Turkish version of the Scale was assessed by Cronbach Alpha and internal consistency found as .89. The results revealed that TEIP can be used in Turkey

Anahtar Kelimeler

inclusive education, teacher, efficacy

KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARINDA ÖĞRETMEN YETERLİĞİ ÖLÇEĞİ’NİN TÜRKÇEYE UYARLAMA, GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu araştırmanın amacı, orijinali Umesh Sharma, Tim Loreman ve Chris Forlin 2011 tarafından geliştirilen Kaynaştırma Uygulamalarında Öğretmen Yeterliği Ölçeği’nin KUÖYÖ Türkçeye uyarlama çalışmasını yapmaktır. Geçerlik ve güvenirliğinin saptanması amacıyla ölçek, araştırma grubu rastgele örnekleme yöntemiyle seçilenan Amasya ve Çorum illeri Milli Eğitim Müdürlüklerine bağlı kurumlarda görev yapmakta olan 414 öğretmene uygulanmıştır. Ölçeğin yapı geçerliliğine ilişkin bulgular açımlayıcı faktör analizi Exploratory Factor Analysis EFA yöntemiyle sağlanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin 3 boyutlu olduğu tespit edilmiştir. Buna göre ölçeğin birinci boyutu; Kaynaştırma Eğitiminde Öğretim Yeterliği, ikinci boyutu; Kaynaştırma Eğitiminde İşbirliği Yeterliği, üçüncü ve son boyutu; Kaynaştırma Eğitiminde Sınıf Yönetimi Yeterliği boyutudur. Kaynaştırma Uygulamalarında Öğretmen Yeterliği Ölçeği’nin Türkçe formunun güvenirlik çalışması Cronbach Alpha testi ile yapılmış ve ölçeğin iç tutarlık katsayısı .89 olarak bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar, ölçeğin Türkiye’de de kullanılabileceğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

kaynaştırma eğitimi, öğretmen, yeterlik

Kaynakça

• Abell, S. K. (2007). Research on science teacher knowledge. In: SK Abell, NG Lederman (Eds.): Handbook of Research on Science Education. Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, pp. 1105-1149.
• Altıntaş, E. ve Şengül, S. (2014). The Evaluation of Special Education Courses in terms of Educational Attainments of Pre-Service Mathematics Teachers. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(2), 141-159.
• Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). Öğretmen Nitelikleri: İlköğretim Programlarının Beklentileri ve Eğitim Fakültelerinin Kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik http://orgm.meb.gov.tr/www/mevzuat/icerik/88 . 11.11.2014 ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(1), 38-63.
• Atıcı, R. (2014). Kaynaştırma Öğrencilerinin Okul Hayatında Yaşadığı Zorluklar. Turkish Studies – International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(5), 279-291.
• Babaoğlan, E. ve Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimindeki Yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 345-354.
• Battal, İ. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin ve Branş Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğiti- mine İlişkin Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi.” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Bayar, A. (2014). Satisfaction of Teachers with Mentoring Programs in Turkey. Anthropologıst, 18(2), 299-308.
• Bayar, A. (2014). The Components of Effective Professional Development Actıvıtıes in terms of Teachers’ Perspective. International Online Journal of Educational Sciences, 6(2), 319-327.
• Belo, N., van Driel, J. H. , van Veen K., & Verloop, N. (2014). Beyond the dichotomy of teacher- versus student focused education: A survey study on physics teachers’ beliefs about the goals and pedagogy of physics education. Teaching and Teacher Education, 39, 89-101.
• Bender, W. N., Vail, C. O., & Scott, K. (1995). Teachers’ Attitudes toward Increased Ma- instreaming: Implementing Effective Instruction for Students with Learning Disabilities. Journal of Learning Disabilities, 28(2), 87-94.
• Boonen, T., Damme, J. V., & Onghena, P. (2014). Teacher effects on student achievement in first grade: which aspects matter most? School Effectiveness and School Improvement. International Journal of Research, Policy and Practice, 25(1), 126-152.
• Borman, G. D. & Kimball, S. M. (2005). Teacher quality and educational equality: Do teachers with higher standards based evaluation ratings close student achievement gaps? The Elementary School Journal, 106(1), 3-20.
• Büyüköztürk, Ş. (2004). Veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Dağlıoğlu, H. E. (2010). Üstün Yetenekli Çocukların Eğitiminde Öğretmen Yeterlikleri ve Özellikleri. Milli Eğitim, 186, 72-84.
• Goddard, R. D. & Goddard, Y. L. (2001). A multilevel analysis of the relationship between teacher and collective efficacy in urban schools. Teaching and Teacher Education,17, 807–818.
• Guskey, T. R. (1988). Teacher efficacy, self-concept, and attitudes toward the implemementation of instructional innovation. Teaching and Teacher Education, 4, 63-69.
• Farmer J., Hauk, S., & Neumann, A. M. (2005). A. Negotiating reform: Implementing process standards in culturally responsive professional development. The High School Journal, 88(4), 59-71.
• Genç, S. Z. ve Eryaman, M. Y. (2008). Değişen Değerler ve Yeni Eğitim Paradigması. Sosyal Bilimler Dergisi, 89-102.
• Gök, G. ve Erbaş, D. (2011). Okulöncesi Eğitimi Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Görüşleri ve Önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87.
• Güleryüz, B. (2014). Sınıf Öğretmenlerinin ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, Gelişimi ve İlkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 1-13.
• Kırcaali-İftar, G. (1992). Özel Eğitimde Kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16(86), 45-50.
• Knight, S. & Wiseman, D. (2005). Professional development for teachers of diverse students: A summary of the research. Journal of Education for Students Placed at Risk, 10(4), 387-405.
• McLaughlin. M. W. & Talbert, J. E. (2006). Building school-based teacher learning communities: Professional strategies to improve student achievement. New York: Teacher College Press.
• Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
• Pallant, J. (2001). SPSS survival manual: A step-by-step guide to data analysis using SPSS for windows. Philadelphia, PA: Open University Press.
• Penuel, W. R., Fishman, J. B., Yamaguchi, R., & Gallagher, L. P. (2007). What makes professional development effective? Strategies that foster curriculum implementation. American Educational Research Journal, 44(4), 921-958 http://aerj.aera.net
• Rizzo, T. I. (1985). Attributes related to Teacher’ Attitudes. Perceptual and Motor Skills, 60(3), 739-742.
• Sharma, U., Loreman, T., & Forlin, C. (2011). Measuring Teacher Efficacy to Implement Inclusive Practices.Journal of Research in Special Educational Needs, 1-10.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S. ve Çinko, M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Skaalvik, E. M. & Skaalvik, S. (2010). Teacher self-efficacy and teacher burnout: A study of relations. Teaching and Teacher Education, 26, 1059-1069
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (1996). Using multivariate statistics. (3rd Ed.) New York: NY. HarperCollins College Publishers.
• Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Ware, H. & Kitsantas, A. (2007). Teacher and collective efficacy beliefs as predictors of professional commitment. The Journal of Educational Research, 303-310.