Interest and Awareness of the Social Studies Preservice Teachers on the Historical and Cultural Tourism Heritage of Ankara

Yıl 2015, Cilt: 16 Sayı: 1, 131 - 149, 01.01.2015

Murat Keçe

Öz

The aim of this study is to determine the interests and awareness of the social sduies preservice in Ankara province on historical and cultural heritage. This is a descriptive study where the data were collected by a quantitative method. The study was carried out by the participation 336 participants. It was found that the level of interest the ones whose fathers are university graduates were higher than the others and the level of awareness of the third year students was higher than the rest. Also the students that her/his family lives in the village were higher than the students that her/his family lives in central the preservice teachers who preferred related to the historical site were found to have a satisfactory intereset levels. However although the attitude level is generally high it is seen that the level of converting the attitudes into actions is not satisfactory

Anahtar Kelimeler

Historical and cultural heritage, social studies preservice teachers, interest and awareness, tourism

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ ANKARA’NIN TARİHİ VE KÜLTÜREL TURİZM DEĞERLERİNE YÖNELİK İLGİ VE FARKINDALIKLARI

Öz

Bu araştırmanın amacı, sosyal bilgiler öğretmen adaylarının Ankara’nın tarihi ve kültürel turizm değerlerine yönelik ilgi ve farkındalık düzeylerini belirlemektir. Nicel araştırma yöntemiyle verilerin toplandığı bu çalışma, betimsel bir alan araştırmasıdır. Araştırma, çalışma grubunda yer alan 336 katılımcı ile gerçekleştirilmiş ve ulaşılan sonuçlara göre; baba eğitim durumu üniversite olanların diğerlerine; kadınların erkeklere; ailesi köyde yaşayanların ailesi il ve ilçe merkezinde yaşayanlara; 3. sınıf düzeyindeki öğretmen adaylarının diğer sınıf düzeyindekilere göre ilgi ve farkındalık seviyelerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca tarihî mekânlara yönelik turizm türünü tercih eden öğretmen adaylarının diğer turizm türlerini tercih edenlere göre Ankara’nın tarihi ve kültürel turizm değerlerine karşı daha ilgili oldukları anlaşılmıştır. Ancak tarihi ve kültürel turizm değerlerine yönelik tutumların yüksek olmasına rağmen bu durumun pratik hayata yansıması konusunda bilgi testinden alınan puanlar incelendiğinde öğretmen adaylarının tarihî ve kültürel turizm değerlerine yönelik yeterli düzeyde bilgi sahibi olmadıkları bulgusuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Tarihi ve kültürel değerler, sosyal bilgiler öğretmen adayları, ilgi ve farkındalık, turizm

Kaynakça

• Aktekin, S. (2004). The inclusion of local history in the secondary history national curriculum in the Turkey: problems and potential. Yayımlanmamış Doktora Tezi. The University of Nottingham, Nottingham.
• Aliağaoğlu, A. (2004). Sosyo-kültürel miras turizmi ve Türkiye’den örnekler. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(2), 54-64.
• Alkış, S. ve Oğuzoğlu, Y. (2005). İlköğretim öğrencilerinin tarihî çevre bilgisinin değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 23-45.
• Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2009). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Aydın, İ. (1990). Açıklamalı turizm terimler sözlüğü. Aydın: Coşkun Matbaası.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Çetin, T. (2010). Cumalıkızık köyünde kültürel miras ve turizm algısı. Milli Folklor Dergisi, 22(87), 181-190.
• Daştan, H. (1999). Çevre koruma bilinci ve duyarlılığın oluşmasında eğitimin yeri ve önemi (Türkiye örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Demiray, U. (1991). Kültürel iletişim bağlamında turizm madalyonun öteki yüzü. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(1), 43-48.
• Dinç E., Erdil, M. ve Keçe, M. (2011). Uşak Üniversitesi öğrencilerinin tarihi ve kültürel eserler hakkındaki ilgi ve farkındalıklarının incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 279-297.
• Doğanay, H. (1989). Turistik önem bakımından Erzurum’un tarihî eserleri. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü (Coğrafya Makaleleri) 3, 99-114.
• Doğanay, H. (2001). Türkiye turizm coğrafyası. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Doğaner, S. (2001). Türkiye turizm coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Doğaner, S. (2003 Nisan, 16-18). Miras turizminin coğrafi kaynakları ve korunması. Coğrafi Çevre Koruma Turizm Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Emekli, G. (2006). Coğrafya, kültür ve turizm: kültürel turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15, 51-59.
• Erden, M. (1999). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Fagence, M. (2003). Tourism in destination communities. Cabi Publishing: Cambridge.
• Güvenç, B. (1994). İnsan ve kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). İnsan ve insanlar-sosyal psikolojiye giriş. İstanbul: Evrim Yayınları.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye Yayınevi.
• Yılmaz, K. ve Şeker M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin sosyal bilgilere karşı tutumlarının incelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 2 (1), 34-50.
• Keçe, M. ve Dinç, E. (2010, Haziran 16-18). Öğretmen adaylarının tarihî ve kültürel eserler hakkındaki ilgi ve farkındalıklarının incelenmesi. I. Uluslar arası Tarih Eğitimi Sempozyumunda sunulmuş bildiri, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Kızılırmak, İ. ve Kurtuldu, H. (2005). Kültürel turizmin önemi ve tüketici tercihlerinin belirlenmesine yönelik bir çalışma. Gazi Üniv. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 100-120.
• Metin, E. (2011). Tarih bölümü öğrencilerinin tarihi ve kültürel eserler hakkındaki ilgi ve farkındalıklarının incelenmesi. Çankırı Araştırmaları Dergisi, 7, 99-110.
• Meydan Uygur, S. ve Baykara, E. (2007). Kültür turizmi ve turizmin kültürel varlıklar üzerindeki etkileri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 30-49.
• NCC (1991). Non-statutory guidance. New York: History
• Nuryanti, W. (1996). Heritage and postmodern tourism. Annals of Tourism Research, 2, 249-260.
• Oğuz, Ö. (2007). UNESCO, kültür ve Türkiye. Milli Folklor Dergisi, 73, 6-12.
• Özdemir, N. (2009). Kültür ekonomisi ve endüstrileri ile kültürel miras yönetimi ilişkisi. Milli Folklor Dergisi, 84, 73-86.
• Öztürk, Y. ve Yazıcıoğlu, İ. (2002). Gelişmekte olan ülkeler için alternatif turizm faaliyetleri üzerine teorik bir çalışma. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 183-195.
• Pell, T. & Jarvis, T., (2001) Developing attitude to science scales for use with primary teachers. International Journal of Science Education, 25(10), 1273-1295.
• Şahin, H. İ. (2009). Dalyan ve Köyceğiz çevresinde gelenek, turizm ve folklorizm. Milli Folklor Dergisi, 82, 50-58.
• Tok, C. (2002 Nisan, 12-14). Kültür turizmi. T.C.Turizm Bakanlığı II. Turizm Şurası’nda sunulmuş bildiri, Ankara.