İLKOKUL 4. SINIFLARA YÖNELİK MATEMATİK MOTİVASYON ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2014, Cilt: 15 Sayı: 3, 0 - 2, 01.08.2014

Mustafa Tahiroğlu Salih Çakır

Öz

Bu çalışma, ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin matematik öğrenmeye yönelik motivasyonlarını ölçen geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmek amacıyla yapılmıştır. Ölçek geliştirme sürecinde, öncelikle literatür taraması yapılarak ve motivasyona yönelik öğrenci ve öğretmen görüşleri alınarak 5’li Likert-tipi katılma derecesine göre bir taslak ölçek hazırlanmıştır. Hazırlanan ölçeğin içerik geçerliliği için uzman görüşleri alınmıştır. Uzmanların görüşleri doğrultusunda yapılan değişikliklerden sonra ölçek 67 ilkokul 4. Sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Bu uygulama sonunda 50 maddelik bir aday ölçek geliştirilmiştir. Geliştirilen bu ölçek 276 ilkokul 4. sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Elde edilen veriler üzerinde açımlayıcı faktör analizi ve Varimax yöntemleri ile döndürülmüş temel bileşenler analizi yapılmıştır. Analiz sonuçları ölçeğin, toplam varyansın %51,928’ini açıklayan beş faktöre ve 32 maddeye sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca güvenirlik katsayısının Cronbach Alfa 0,91 olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlar, ölçeğin yeterli derece geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Matematik öğretimi, motivasyon, motivasyon ölçeği

Development of Mathematics Motivation Scale Related to Elementary Education 4th Grade

Öz

This study was carried out to develop a valid and reliable measurement instrument measuring the motivations of elementary education 4th grade students related to learning mathematics. During the scale development process, literature was primarily reviewed, student and teacher views related to motivation were asked for, and a draft scale was prepared according to 5-point Likert-type agreement level. After the changes performed in accordance with the views of experts, the scale was administered to 67 elementary education 4th grade students. As result of this practice, a 50-item candidate scale was developed. This developed scale was performed to 276 elementary education 4th grade students. Exploratory factor analysis, Varimax methods and rotated principal component analysis were employed on obtained data. The analysis results revealed that the scale had five factors and 32 items explaining the 51.928% of total variance. Moreover, the reliability coefficient Cronbach Alpha was determined to be 0.91. These results proved that the scale was adequately valid and reliable

Anahtar Kelimeler

Mathematics teaching, motivation, motivation scale

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Akbaba Altun, S. (2009). İlköğretim öğrencilerinin akademik başarısızlıklarına ilişkin veli, öğretmen ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi. İlköğretim Online 8 (2), 567- 586.
• Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 13, 344-361.
• Akdağ, M. (2011). SPSS’de istatistiksel analizler. 17.01.2014 tarihinde https://www.iys. inonu.edu.tr/webpanel/dosyalar/669/file/SPSS%20testleri.doc. alınmıştır. adresinden
• Aksoy, N. (2010). Oyun destekli matematik öğretimin ilköğretim 6.sınıf öğrencilerin kesirler konusundaki başarı, başarı güdüsü, öz yeterlik ve tutumlarının gelişimlerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aktan, S. ve Tezci, E. (2013). Matematik motivasyon ölçeği (MMÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6, 57-77
• Altun, M. (1998). Matematik öğretiminin amaç ve ilkeleri. A. Özdaş, (Ed.) Matematik Öğretimi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, 2-17.
• Altun, M. (2004). Matematik öğretimi (3. Baskı). Bursa: Erkan Matbaacılık.
• Baykul, Y. (2001). İlköğretimde matematik öğretim (5. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Bayazit, İ. ve Aksoy, Y. (2012). Matematiksel problemlerin öğrenim ve öğretimi. E. Bingölbali ve M. Fatih Özmantar, (Editörler) Matematiksel Zorluklar ve Çözüm Önerileri (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 287-312.
• Bingölbali, E. ve Özmantar, M. (2012). Matematiksel kavram yanılgıları: Sebepleri ve çözüm arayışları. E. Bingölbali ve M. Fatih Özmantar (Editörler), Matematiksel Zorluklar ve Çözüm Önerileri (3.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 1-30.
• Büyüköztürk, S. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (11. basım). Ankara: Pegam A Akademi.
• Çanakçı, O. (2008). Matematik problemi çözme tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Dede, Y. ve Yaman, S. (2008). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 1 (2), 19-37.
• Doğan, B. (2012). Grup etkinlikleri ile matematik öğretiminin matematik başarısına ve matematiğe yönelik tutuma etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Eymen, U.E. (2007). SPSS 15.0 veri analiz yöntemleri. İstatistik Merkezi, Yayın No: 1. 30.06.2009 tarihinde www.istatistikmerkezi.com adresinden alınmıştır.
• Gürsoy, K. (2010). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik tarihinin matematik öğretiminde kullanılmasına ilişkin inanç ve tutumlarının incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Hannula, M. (2006). Motıvatıon in mathematıcs: Goals reflected in emotıons. Educational Studies in Mathematics, 63, 165–178.
• İşeri, H. (2004). İlköğretim matematik öğretiminde tam öğrenme modeli (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Karabacak, F. (2008). Matematik hakkında. A. Özdaş, (Ed.) Matematik, Fen ve Teknoloji Öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, 1-15
• Kaya, C. (2009). Matematik öğretiminde iletişim çatışmaları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimler Enstitüsü, Van.
• Kaya, Y. (2011). Motivasyon stratejileri. İstanbul: Gerekli Kitap Yayıncılık.
• Kurnaz, M. A. ve Yiğit, N. (2010). Fizik tutum ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliliği ve güvenilirliği. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi. 1 (4), 29-49.
• Liu, E.Z.F. & Lin, C.H. (2010). The survey study of mathematics motıvated strategies for learning questionnaire (MMSLQ) for grade 10–12 Taiwanese students. The Turkish Online Educational Sciences: Theory & Practice, 9 (2), 221-233.
• Mueller, M., Yankelewitz, D. & Maher, C. (2011). Sense making as motivation in doing mathematics: results from two studies. The Mathematics Educator , 20 (2), 33–43.
• Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özder, E. (2008). İlköğretim 6. sınıfta görsel sanatlar dersi ile desteklenen matematik öğretiminin öğrenci tutumları ve başarılarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Pett, M. A., Lackey, N. R., & Sullivan, J. J. (2003). Making sense of factor analysis: The use of factor analysis for instrument development in health care research. London and New Delhi: Sage Publications.
• Schiefele, U. & Csikszentmihalyi, M. (1995). Motivation and ability as factors in mathematics experience and achievement. Journal for Research in Mathematics Education, 26, 163-181. Retrieved December 25, 2013, from http://www.jstor.org/ stable/749208,.
• Shawn G. M. & Thomas, K. R.(2006). Motivation to learn in college science. In Joel J. Mintzes and William H. Leonard (Editor). Handbook of College Science Teaching, Arlington: National Science Teachers Association Press, 25-32.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S. ve Çinko, M. (2008). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Taş, H. (2013). Matematik öğretiminde mantığın önemi ve ders kitaplarındaki uygulanma düzeyi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (3. basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu (2. basım). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Ufuktepe, Ü. (2003). Bir Eğlenceli Matematik Deneyimi. 01.2014 tarihinde http://www.matder.org.tr/index.php?option=com_content&view=article&catid=8:m atematik-kosesi-makaleleri&id=38:bir-eglenceli-matematik-deneyimi&Itemid=38, adresinden alınmıştır.
• Yavuzer, H. (1997). Çocuk Eğitimi El Kitabı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yavuz, G., Özyıldırım, F. ve Dogan, N. (2012). Mathematics motivation scale: a validity and reliability. Social and Behavioral Sciences, 46, 1633 – 1638.
• Yenilmez, K. ve Duman, A. (2008). İlköğretimde matematik başarısını etkileyen faktörlere ilişkin öğrenci görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 251-268.
• Wæge, K. (2009). Motivation For Learning Mathematics In Terms Of Needs and Goals. Proceedings of CERME 6, Lyon, France. Retrieved November 29, 2013, from http://ife.ens-lyon.fr/publications/edition-electronique/cerme6/wg1-06-waege.pdf.
• Walter, J.G. & Hart, J. (2009). Understanding the complexities of student motivations in mathematics learning. Journal of Mathematical Behavior, 28, 162–170.