Review of Students-Teachers Relating to “From Word to Notion” Game Developed With Mathematical Purviews

Yıl 2014, Cilt: 15 Sayı: 2, 155 - 173, 01.05.2014

Murat Duran Abdullah Kaplan

Öz

The purpose of this study is to expose the consideration of primary 8th grade students and teachers about “From Word to Notion” WONO game. The illustration of the study was composed with 16 students educating in a primary school in 8th class and a teacher logging during the research that were selected by purposeful sampling methodology. Data of the research was collected with teacher logs and interview protocol IP which consisted of the structured three open-ended questions. Data were analyzed with descriptive analysis approach. According to the results of the study; Most of the students obtained positive view about “From Word to Notion” WONO game. Almost all students think that the WONO is beneficial. However a few students did not like the WONO and did not think that it was beneficial. On the other side, the students obtained that the WONO could be applied at some learning areas within the education level of the primary th, 7th and 8th grades

Anahtar Kelimeler

from word to notion, active learning, teaching by games

MATEMATİKSEL KAVRAMLARLA GELİŞTİRİLEN “KELİMEDEN KAVRAMA” OYUNUNA İLİŞKİN ÖĞRENCİ-ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 8.sınıf öğrencilerinin ve öğretmenlerin “Kelimeden Kavrama” KEKA oyunu hakkındaki düşüncelerini ortaya çıkarmaktır. Araştırmanın örneklemini, amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilmiş bir ilköğretim okulunun 8.sınıfında öğrenim gören 16 öğrenci ve araştırma sürecinde günlük tutan 1 öğretmen oluşturmuştur. Araştırma verileri, öğretmen günlükleri ve yapılandırılmış üç açık uçlu sorudan oluşan Görüşme Protokolü GP ile toplanmıştır. Araştırmanın verileri betimsel analiz yaklaşımıyla incelenmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre öğrencilerin çoğu “Kelimeden Kavrama” KEKA oyunu hakkında olumlu görüş belirtmiştir. Öğrencilerin tamamına yakını KEKA’nın yararlı olduğunu düşünmektedir. Buna rağmen az sayıda öğrenci KEKA’yı sevmemiş ve yararlı bulmamıştır. Diğer yandan öğrenciler, ilköğretim 6, 7 ve 8.sınıf öğretim düzeylerinde bulunan bazı öğrenme alanlarında KEKA’nın uygulanabileceğini belirtmiştir.

Anahtar Kelimeler

kelimeden kavrama, aktif öğrenme, oyunla öğretim

Kaynakça

• Akandere, M. (2003). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Aksoy, N.C. (2010). Oyun destekli matematik öğretiminin ilköğretim 6.sınıf öğrencilerin kesirler konusundaki başarı, başarı güdüsü, öz-yeterlik ve tutumlarının gelişimlerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Alessi, M.S., & Trollip, S.R. (2001). Multimedia for learning: Methods and development. London: Allyn and Bacon.
• Altun, M. (2002). Matematik öğretimi. (10.Basım). Bursa: Alfa Basın Yayın Dağıtım.
• Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Aykutlu, I., & Şen, A.İ. (2003). Oyun tabanlı hazırlanmış ders planları ile fizik öğretimi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya, Türkiye, 15-18 Ekim.
• Biriktir, A. (2008). İlköğretim 5.sınıf matematik dersi geometri konularının verilmesinde oyun yönteminin erişiye etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, Türkiye.
• Clark, A.C., & Ernst, J.V. (2009). Gaming in technology education. Technology and Engineering Teacher, 68(5): 21-26.
• Cohen, L., & Manion, L. (1992). Research methods in education (4th edition). New York: Routladge.
• Creswell, J.W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions. California: Sage Publication.
• Çakmak, M. (2004). İlköğretimde matematik öğretimi ve öğretmenin rolü. Retrieved on 16-July-2012, from the World Wide Web: http://matder.org.tr
• Çankaya, S., & Karamete, A. (2008). Eğitsel bilgisayar oyunlarının öğrencilerin matematik dersine ve eğitsel bilgisayar oyunlarına yönelik tutumlarına etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2): 115-127.
• Demirel, Ö. (2006). Öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
• Demirel, Ö. (1996). Genel öğretim yöntemleri. Ankara: Usem Yayıncılık.
• Erlandson, D.A., Harris, E.L., Skipper, B.L., & Allen, S.T. (1993). Doing naturalistic inquiry: A guide to methods. California: Sage Publication.
• Geer, C. (1992). Exploring patterns, relations and functions. Arithmetic Teacher, (9): 19- 21.
• Glesne, C., & Peshkin, A. (1992). Becoming qualitative researchers: An introduction. New York: Longman.
• Gmitrova, V., Podhajecká, M., & Gmitrov, J. (2009). Children’s play preferences: Implications for the preschool education. Early Child Development and Care, 179(3): 339-351.
• Hazar, M. (1996). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Ankara: Tubitay Limited.
• Hirose, T., Koda, N., & Minami, T. (2011). Correspondence between children’s indoor and outdoor play in Japanese preschool daily life. Early Education and Development, 21(5): 652-680.
• Kablan, Z. (2010). Öğretim sürecinde bilgisayara dayalı alıştırma amaçlı oyun kullanılmasının eğitim fakültesi öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1): 335-364.
• Karadağ, E., & Çalışkan, N. (2005). Kuramdan-uygulamaya ilköğretimde drama: Oyun ve işleniş örnekleriyle. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kavasoğlu, B.E. (2010). İlköğretim 6, 7 ve 8.sınıf matematik dersinde olasılık konusunun oyuna dayalı öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Kebritchi, M., & Hirumi, A. (2008). Examining the pedagogical foundations of modern educational computer games to inform research and practice. Computers and Education, 51(4): 1729-1743.
• Keyser, M.W. (2000). Active learning and cooperative learning: Understanding the differences and using both styles effectively. Research Strategies, 17: 35-44.
• Kirazoğlu, Z. (2000). Ünitelere göre hazırlanmış oyunlar. (1.Basım). Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Koca, S.A., & Şen, A.İ. (2002). 3.uluslararası matematik ve fen bilgisi çalışması-tekrar sonuçlarının Türkiye için değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23: 145-154.
• Lawrence, A.B., & Ruslan, S. (2009). Developing the sixth sence: Play. Educational Horizons, 97-101.
• Lepper, M.R., & Cordova, D.I. (1992). A desire to be taught: Instructional consequences of intrinsic motivation. Motivation and Emotion, 16: 187-208.
• Lincoln, Y.S., & Guba, E.G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publication.
• Mangır, M., & Aktaş, Y. (1993). Çocuğun gelişiminde oyunun önemi. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 26.
• Maxwell, J.A. (2006). Qualitative research design: An interactive approach (2nd edition). California: Sage Publication.
• May, L. (1995). Motivating activities. Teaching K-8
• Memnun, D., & Akkaya, R. (2010). İlköğretim 7.sınıf öğrencilerinin matematik dersi hakkındaki düşünceleri. Kuramsal Eğitimbilim, 3(2): 100-117.
• Miles, M.B., & Huberman, M.A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publication.
• Milli Eğitim Bakanlığı. [MEB]. (2005). PISA 2003 projesi ulusal nihai rapor. Retrieved on 01-April-2013, from the World Wide Web: www.egitek.meb.gov.tr
• Monroe, E.E., & Nelson, M. (2003). The pits’. APMC, 8(1).
• Mullis, I.V.S., Martin, M.O., Gonzales, E.J., & Kennedy, A.M. (2003). PIRLS 2001 international report: IEA’s study of reading literacy achievement in primary schools. Chestnut Hill: Boston College.
• Neuman, W.L. (2003). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches (5th edition). Boston: Allyn and Bacon.
• O’Brien, T., & Barnett, J. (2004). Hold on your hat. Mathematics Teaching, 187.
• Özdemir, Ş. (2011). Oyun tabanlı öğrenmede geogebra kullanımı: Köklü sayılar keşif oyunu. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium, Fırat Üniversitesi, Elazığ, Türkiye, 22-24 Eylül.
• Özer, A., Gürkan, A.C., & Ramazanoğlu, M.O. (2006). Oyunun çocuk gelişimi üzerine etkileri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 54-57.
• Özgenç, N. (2010). Oyun temelli matematik etkinlikleriyle yürütülen öğrenme ortamlarından yansımalar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Türkiye.
• Patton, M.Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. California: Sage Publication.
• Pesen, C. (2003). Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için matematik öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Prince, M. (2004). Does active learning work? A review of the research. Journal of Engineering Education, 93(3): 223-231.
• Randel, J.M., & Morris, B.A. (1992). The effectiveness of games for educaitonal pruposes: A review of recent research. Simulation & Gaming, 23(3).
• Razon, N. (1985). Okul öncesi eğitimde oyunun ve oyunda yetişkinin işlevi. Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri Dergisi, 2-3: 57-64.
• Rieber, L.P., Smith, L., & Noah, D. (1998). The value of serious play. Educational Technology, 38(6): 29-37.
• Rowe, J.C. (2001). An experiment in the use of games in the teaching of mental arithmetic. Philosophy of Mathematics Education, 14.
• Saracho, O.N. (2001). Exploring your children’s literacy development through play. Early Child Development and Care, 167: 103-114.
• Songur, A. (2006). Harfli ifadeler ve denklemler konusunun oyun ve bulmacalarla öğrenilmesinin öğrencilerin matematik başarı düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
• Stupiansky, W., Stupiansky, S., & Nicholas, G. (1999). Games that teach. Instructor- Primary, 108(5).
• Susüzer, K. (2006). Oyun yoluyla fransızca öğretimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana, Türkiye.
• Şahin, O. (2005). İlköğretim 6.sınıf matematik dersinde aktif öğrenme teknikleri ile anlatılan ölçüler ünitesinin öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Türk, Ö., Güngör, Ö., & Karaaslan, G. (2011). Tabuloji grubu proje raporu: Mat-Tabu. Lise Öğretmenleri Proje Danışmanlığı Eğitimi Çalıştayı: Lise I, Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, Türkiye, 9-17 Temmuz.
• Uğurel, I., & Moralı, S. (2008). Matematik ve oyun etkileşimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3): 75-98.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6.Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yörükoğlu, A. (1990). Çocuk ruh sağlığı. Ankara: Serhat Matbaa.