BibTex RIS Kaynak Göster

İLKOKUL VE ORTAOKULLARDA UYGULANMAKTA OLAN SOSYAL KULÜPLERİN İŞLEVLERİNE YÖNELİK ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2014, Cilt: 15 Sayı: 2, 279 - 296, 01.05.2014

Öz

Araştırmada öğretmen görüşlerine yönelik, “ilkokul ve ortaokullarda uygulanmakta olan sosyal kulüp çalışmalarının işlevleri amacına ulaşmakta mıdır? ” sorusuna bağlı olarak sosyal kulüplerin işlevleri ; “sosyal, eğitsel ve ekonomik boyutta amacına ulaşmakta mıdır?” ve “bireysel ve disiplinsel boyutta amacına ulaşmakta mıdır?” alt boyutlarında incelenmiştir. Çalışmanın evrenini 2012-2013 eğitim öğretim yılı II. döneminde Van ili merkezinde ilk ve ortaokullardaki öğretmenler, örneklemini ise bu okullardaki basit tesadüfi örneklem yöntemiyle belirlenen 412 öğretmen oluşturmuştur. Araştırma tarama modelinde yapılmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen “Sosyal Kulüplerin İşlevlerini Belirleme Ölçeği” ile toplanmış ve istatistik paket programlar ile analiz edilmiştir. Araştırmanın analizinde Non-parametrik test uygulamalarından Mann Whitney-U ve Kruskall Wallis testi uygulanmıştır. Sonuçta öğretmenler, sosyal kulüplerin işlevlerinin amacına ulaşıp ulaşmadığına yönelik orta düzeyde olumlu görüş bildirmişlerdir. Öğretmenlerin görüşleri cinsiyet, branş, kıdem, fakülte türü, sosyal etkinliklere katılma sıklığı ve sosyal içerikli projede yer alma değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaşırken, öğrenim durumu değişkenine göre anlamlı farklılaşma bulunmamıştır.

Kaynakça

  • Akkök, F. (2003). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi öğretmen el kitabı. İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Arslantaş, Ö. (1989). İlkokullarda eğitici kol çalışmalarında karşılaşılan sorunlar. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Binbaşıoğlu, C. (2000). Okulda ders dışı etkinlikler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi.
  • Bradley, D. (2004). The role of extracurricular activities at saint thomas acquiras catholic secondary school. Canada. Master Thesis.
  • Büyükkaragöz, S. S. (1985). Temel eğitim II. kademe, bağımsız ortaokul ve Ortaöğretim kurumlarında, sınıf öğretmenliği ile ders dışı eğitici çalışmaların değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayınları. 14.Basım.
  • Çınar, İ. (2012). Öğrenci kulüpleri ve demokrasi kültürü. Ankara: Ütopya Yayıncılık.
  • Demir, M.S. (1972). İlkokullarda eğitsel öğrenci kolları. Ankara: Nam Matbaacılık.
  • Demirel, Ö. ve Kaya, Z. (2008). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem A Yayınları. 3.Basım.
  • Eroğlu, E. (2008). İlköğretim okullarında sosyal kulüp çalışmalarında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fidan, N. (1996). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Gökyer, N. ve Zincirli, M. (2011). Kulüp çalışmalarının gerçekleşme düzeylerine ilişkin danışman öğretmen ve kulüp temsilcisi öğrencilerin algıları. E-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6 (2), 1836-1851.
  • Güleryüz, H. (1988). Eğitici çalışmalar- öğretmen dünyası. Ankara.
  • Gündüz, H. (1997). Eğitici kol çalışmalarının etkililiği ile ilgili öğretmen ve yönetici görüşleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Karaköy, F. (1995). İlköğretim okullarında eğitsel kol çalışmaları. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 23. Baskı.
  • Kılıçarslan, T. (2009). Öğretmenlerin eğitici kulüp çalışmalarına ilişkin tutumları. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Kırdar, A. (2002). İlköğretim okulları I. kademe eğitici kol çalışmalarının yeterlik düzeyi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Koçinalı, A. (2008). Kocaeli ili Gebze ilçesindeki endüstri meslek liselerinde öğrenim gören öğrencilerin eğitsel kulüplere bakışı. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Kuzucu, K. ve Kamer, S.T. (2009). Topluma hizmet uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayınları. 1. Baskı.
  • Küçükahmet, L. (2009). Program geliştirme ve öğretim. Ankara: Nobel Yayınları, 24. Basım.
  • McConel, T.r. (1959). General nature of development educational psychology. Englewood Cliffs Prentice-Hall, Inc.
  • Resmi Gazete, (2005). Milli Eğitim Bakanlığı ilk ve orta öğretim kurumları sosyal etkinlikler yönetmeliği, 25699.
  • Schorling, R.ve Wingo, G. M.,Çev: Pars, V. B. (1957). İlkokullarda genel öğretim metodu ve uygulama. İstanbul: Maarif Basımevi.
  • Senemoğlu, N. (1998). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Özen Matbaası.
  • Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 1.Baskı.
  • Timurlenk, M.(1998). İlköğretim okullarında eğitsel kol etkinliklerinin yönetimi- Kars örneği. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Töremen, F. (2010). Eğitim bilimine giriş. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık 1. Basım.
  • Ulucan, M., Yaprak, K.Ü. ve Kırnık, D. (2010). Öğrencilerin kulüp çalışmalarına yönelik tutumları. 9.Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 20-22 Mayıs 2008, ss 574- 582. Elazığ, Türkiye.
  • Yiğit, N. (2008). Ortaöğretim kurumlarında uygulanan öğrenci kulüplerinin değerlendirilmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

Views of Teachers towards Functions of Social Clubs Implemented in Primary and Secondary Schools

Yıl 2014, Cilt: 15 Sayı: 2, 279 - 296, 01.05.2014

Öz

In this study, the functions of social clubs depending upon the question "Do social club activities implemented in primary and secondary schools reach their aims on students?" and "Do social, educative and financial functions of social clubs reach their aims?" and "Do individual and disciplinal functions of social clubs reach their aims?" sub-dimensions are examined. The teachers, who work in Van city centre primary and secondary schools in 2012-2013 academic year, form target population of the study. Sample of the study is 412 teachers working at those schools and determined by simple random sampling. The study is prepared eligibly to scanning model. Data were obtained by researcher via "Determining the Function of Social Clubs Scale" that was prepared by asking expert opinion. Data obtained by the scale, were analyzed with statistics package software, Mann Whitney U and Kruskall Wallis test that are Non- parametric test, were used in the analysis of the study. Consequently, teachers have expressed medium positive level opinions about whether functions of social clubs reach their aims or not. While the opinions of teachers differentiate meaningly according to variables such as gender, speciality, seniority, alma mater, frequency of attending social activities and being a member of a social project, there isn't a meaningful difference according to educational background variable

Kaynakça

  • Akkök, F. (2003). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi öğretmen el kitabı. İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Arslantaş, Ö. (1989). İlkokullarda eğitici kol çalışmalarında karşılaşılan sorunlar. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Binbaşıoğlu, C. (2000). Okulda ders dışı etkinlikler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi.
  • Bradley, D. (2004). The role of extracurricular activities at saint thomas acquiras catholic secondary school. Canada. Master Thesis.
  • Büyükkaragöz, S. S. (1985). Temel eğitim II. kademe, bağımsız ortaokul ve Ortaöğretim kurumlarında, sınıf öğretmenliği ile ders dışı eğitici çalışmaların değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayınları. 14.Basım.
  • Çınar, İ. (2012). Öğrenci kulüpleri ve demokrasi kültürü. Ankara: Ütopya Yayıncılık.
  • Demir, M.S. (1972). İlkokullarda eğitsel öğrenci kolları. Ankara: Nam Matbaacılık.
  • Demirel, Ö. ve Kaya, Z. (2008). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem A Yayınları. 3.Basım.
  • Eroğlu, E. (2008). İlköğretim okullarında sosyal kulüp çalışmalarında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fidan, N. (1996). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Gökyer, N. ve Zincirli, M. (2011). Kulüp çalışmalarının gerçekleşme düzeylerine ilişkin danışman öğretmen ve kulüp temsilcisi öğrencilerin algıları. E-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6 (2), 1836-1851.
  • Güleryüz, H. (1988). Eğitici çalışmalar- öğretmen dünyası. Ankara.
  • Gündüz, H. (1997). Eğitici kol çalışmalarının etkililiği ile ilgili öğretmen ve yönetici görüşleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Karaköy, F. (1995). İlköğretim okullarında eğitsel kol çalışmaları. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 23. Baskı.
  • Kılıçarslan, T. (2009). Öğretmenlerin eğitici kulüp çalışmalarına ilişkin tutumları. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Kırdar, A. (2002). İlköğretim okulları I. kademe eğitici kol çalışmalarının yeterlik düzeyi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Koçinalı, A. (2008). Kocaeli ili Gebze ilçesindeki endüstri meslek liselerinde öğrenim gören öğrencilerin eğitsel kulüplere bakışı. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Kuzucu, K. ve Kamer, S.T. (2009). Topluma hizmet uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayınları. 1. Baskı.
  • Küçükahmet, L. (2009). Program geliştirme ve öğretim. Ankara: Nobel Yayınları, 24. Basım.
  • McConel, T.r. (1959). General nature of development educational psychology. Englewood Cliffs Prentice-Hall, Inc.
  • Resmi Gazete, (2005). Milli Eğitim Bakanlığı ilk ve orta öğretim kurumları sosyal etkinlikler yönetmeliği, 25699.
  • Schorling, R.ve Wingo, G. M.,Çev: Pars, V. B. (1957). İlkokullarda genel öğretim metodu ve uygulama. İstanbul: Maarif Basımevi.
  • Senemoğlu, N. (1998). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Özen Matbaası.
  • Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 1.Baskı.
  • Timurlenk, M.(1998). İlköğretim okullarında eğitsel kol etkinliklerinin yönetimi- Kars örneği. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Töremen, F. (2010). Eğitim bilimine giriş. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık 1. Basım.
  • Ulucan, M., Yaprak, K.Ü. ve Kırnık, D. (2010). Öğrencilerin kulüp çalışmalarına yönelik tutumları. 9.Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 20-22 Mayıs 2008, ss 574- 582. Elazığ, Türkiye.
  • Yiğit, N. (2008). Ortaöğretim kurumlarında uygulanan öğrenci kulüplerinin değerlendirilmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Abdulkadir Sağlam Bu kişi benim

Ahmet Yayla Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 15 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Sağlam, A., & Yayla, A. (2014). İLKOKUL VE ORTAOKULLARDA UYGULANMAKTA OLAN SOSYAL KULÜPLERİN İŞLEVLERİNE YÖNELİK ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 279-296.

2562219122   19121   19116   19117     19118       19119       19120     19124