FEN ÖĞRETMEN ADAYLARININ OYUNLARA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ VE HAZIRLADIKLARI OYUNLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2012, Cilt: 13 Sayı: 3, 299 - 318, 01.08.2012

Fatma Önen Sibel Demir Fatma Şahin

Öz

Araştırmanın problemini “Fen Bilgisi öğretmen adaylarının fen oyunlarına ilişkin görüşleri ve fen oyunlarını hazırlayabilme yeterlikleri nasıldır?” sorusu oluşturmaktadır. Araştırma, İstanbul’da bulunan bir üniversitenin Fen Bilgisi Öğretmenliği A.B.D.’nda okuyan üçüncü sınıf öğretmen adaylarıyla yapılmıştır. Araştırmada öğretmen adaylarının fen oyunlarına ilişkin görüşleri açık uçlu sorulardan ve dereceli puanlama anahtarından elde edilen veriler yardımıyla belirlenmiştir. Fen oyunlarını hazırlayabilme konusunda kendilerini ne kadar yeterli hissettikleri, açık uçlu sorulardan ve dereceli puanlama anahtarından elde edilen veriler yardımıyla belirlenmiştir. Fen oyunlarını hazırlama konusundaki yeterlikleri ise dereceli puanlama anahtarından elde edilen verilerle değerlendirilmiştir. Araştırma verileri nitel ve nicel analiz yöntemleriyle değerlendirilmiştir. Araştırmada öğretmen adaylarının fen öğretiminde oyunların kullanılmasına ilişkin olumlu görüşlerinin olduğu; ayrıca hazırlamış oldukları oyunların nitelikli ve eğitici olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, fen bilgisi öğretmen adaylarının oyunları hazırlarken zorlandıkları görülürken, hazırlamış oldukları oyunların da stratejik olmadığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Fen eğitimi, öğretmen adayı, oyun

Science Teacher Candidates’ Views About Games and Evaluating Prepared Games by Them

Öz

The question; “what are the science teacher candidates’ oppinions regarding science games and their sufficiencies to prepare science games” motivated the present study. The study was performed with third-grade teacher candidates who were enrolled in the Science Teaching Department of a university in Istanbul. Teacher candidates' views on games, was determined by using data obtained from open-ended questions and rubric. Data of teacher candidates feeling about how sufficient they are on preparing science games obtained from the open-ended questions and rubric. In order to determine teacher candidates’ sufficiency on preparing science games data were analyzed by researchers using rubric. The research findings were analyzed by using qualitative and quantitative analysis methods. It was seen that the teacher candidates have positive feelings about the use of the games in science teaching. The science teacher candidates think the game design process is difficult and they have some miles to drive to be more competent in designing games

Anahtar Kelimeler

Science education, science teacher candidate, game

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel Yayıncılık.
• Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Anılan, H., Girmen, P., Öztürk, A. & Koçkar, M.T. (2003). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri. OMEP 2003 Dünya Konseyi Toplantısı ve Konferansı. 2, 2-10.
• Azar, A. (2001). Üniversite öğrencilerinin elektrik konusundaki kavram yanılgılarının analizi. Sempozyumu,345-350.
• Bakar, A., Tüzün, H. & Çağıltay, K. (2008). Öğrencilerin eğitsel bilgisayar oyunu kullanımına ilişkin görüşleri: sosyal bilgiler dersi örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 27-37.
• Bayırtepe, E. ve Tüzün, H. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 41-54.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. Baskı). Ankara:Pegem Akademi Yayıncılık.
• Charsky, D. and Ressler, W. (2011). “Games are made for fun”: Lessons on the effects of concept maps in the classroom use of computer games. Computers & Education, 56, 604–615.
• Çavuş, R., Kulak, B., Berk, H. & Öztuna Kaplan, A. (2011). Fen ve teknoloji öğretiminde oyun etkinlikleri ve günlük hayattaki oyunların derse uyarlanması. İGEDER Fen ve Teknoloji Öğretmenleri Zirvesi’nde sunulmuş bildiri, İstanbul, Türkiye.
• Demirel, Ö. (2003). Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Egemen, A., Yılmaz, Ö. & Akil, İ. (2004). Oyun, oyuncak ve çocuk. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 5(2), 39 – 42.
• Eow, Y. L., Wan Zah, B.W.A., Rosnaini, B.M. & Roselan, B. B. (2009). Form one students’ engagement with computer games and its effect on their academic achievement in a Malaysian secondary school. Computers & Education, 53, 1082–1091.
• Ercan, İ. ve Kan, İ. Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
• Güven, Y. (2002). Okulöncesi Matematik Etkinlikler ile İlgili Kavramların Kazandırılmasında Kullanılan Yöntem ve Teknikler. Özdaş, A. (Edt.), Okul Öncesinde Fen ve Matematik Öğretimi (277-288).Eskişehir: Açık Öğretim Fakültesi Dizgi Ekibi.
• Hays, T.R. (2005). The effectiveness of instructional games: A literature review and discussion. http://handle.dtic.mil/100.2/ADA441935 adresinden indirilmiştir. report 2005-004). 20.04.2011 tarihinde
• Kavak, N. ve Köseoğlu, F. (2007). Yapılandırıcı öğrenme yaklaşımına dayalı rol oynama öğretim yönteminin avantaj ve dezavantajları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2), 309-325.
• Kebritchi, M. and Hirumi, A. (2008). Examining the pedagogical foundations of modern educational computer games to inform research and practice. Computers & Education, 51(4), 1729-1743.
• Kırıkkaya, E. B., İşeri, Ş. & Vurkaya, G. (2010). A board game about space and solar system for primary school students. The Turkish Online Journal of Educational Technology, http://www.tojet.net/articles/v9i2/921.pdf adresinden alınmıştır. 9(2), 1-13. 30.05.2012 tarihinde
• Klara, P. (2011). Creating games from mathematical problems. PRIMUS: Problems, Resources, and Issues in Mathematics Undergraduate Studies, 21(1), 73-90.
• Lim, C. P., Nonis, D. & Hedberg, J. (2006). Gaming in a 3D multiuser virtual environment: Engaging students in science lessons. British Journal of Educational Technology, 37(2), 211-231.
• Önen, F. (2005). İlköğretimde basınç konusunda öğrencilerin sahip olduğu kavram yanılgılarının yapılandırmacı yaklaşım ile giderilmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), Article 14, 100-111.
• Rieber, L. P., Smith, L. & Noah, D. (1998). The value of serious play. Educational Technology, 38(6), 29-37.
• Saban, A. (2000). Öğrenme- öğretme süreci. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Şahin, F. (1998). Okul Öncesinde Fen Bilgisi Öğretimi ve Aktivite Örnekleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Şahin, F. (2001). İlköğretim fen öğretiminde oyunların yeri ve önemi. Yeni Bin Yılın Başında Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, 22-27.
• Squire, K. and Patterson, N. (2010). Games and simulations in informal science education (WCER Working Paper No. 2010-14). Retrieved from University of Wisconsin– Madison, Wisconsin Center for Education Research website: 06.12.2011 tarihinde http://www.wcer.wisc.edu/publications/workingPapers/papers.php indirilmiştir. adresinden
• Şaşmaz Ören, F. ve Erduran Avcı, D. (2004). Eğitimsel oyunla öğretimin fen bilgisi dersi “güneş sistemi ve gezegenler” konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 67-76.
• Tuzcuoğlu, N., Güven, G. & Efe, K. (2006). 4-6 yaş grubu çocuklarında oyuncak tercihlerini etkileyen faktörlerin incelenmesi. 1. Uluslar Arası Okul Öncesi Eğitim Kongresi, 1, 455-474.
• Tüzün, H. (2007). Blending video games with learning: Issues and challenges with classroom implementations in the Turkish context. British Journal of Educational Technology, 38(3), 465-477.
• Tüzün, H., Yılmaz-Soylu, M., Karakuş, T., İnal, Y. & Kızılkaya, G. (2009). The effects of computer games on primary school students’ achievement and motivation in geography learning. Computers & Education, 52(1), 68-77.
• Uğurel, I. (2003). Ortaöğretimde oyunlar ve etkinlikler ile matematik öğretimine ilişkin öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Vos, N., Meijden, H. & Denessen, E. (2011). Effects of constructing versus playing an educational game on student motivation and deep learning strategy use. Computers & Education, 56, 127–137.
• Yaşar, Ş. (2002). Okul Öncesi Eğitiminde Fen ve Doğa Etkinliklerinin Yeri ve Önemi. Özdaş, A. (Edt.), Okul Öncesinde Fen ve Matematik Öğretimi (1-12).Eskişehir: Açık Öğretim Fakültesi Dizgi Ekibi.
• Yurt, E. (2007). Eğitsel oyun tekniği ile fen öğretimi ve yeni ilköğretim müfredatındaki yeri ve önemi (Muğla ili merkez ilçe örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.