Öğrenci Başarısının Derse Katılım ve Öğretmen Yakınlığıyla İlişkisi

Yıl 2018, , 209 - 217, 15.01.2018

Süleyman Çelik , Sultan Örenoğlu Toraman Kevser Çelik

https://doi.org/10.24106/kefdergi.378129

Cited By: 18

Öz

Bu araştırmada öğrenci başarısı, öğrencilerin derse katılımı ile hissedilen öğretmen yakınlığının ilişkisi incelenmiştir. Araştırma verileri Ankara sınırları içerisinde yer alan dört farklı lisenin 871 öğrencisinden elde edilmiştir. Araştırmada veri toplamak amacıyla Sever (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan "Derse Katılım Envanteri" ile Kolburan-Geçer (2002) tarafından geliştirilen "Öğretmen Yakınlık Davranışları Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma sonucunda gerek genel akademik başarı gerekse en sevilen öğretmenin dersinden elde edilen başarıyla duyuşsal, bilişsel katılım ve öğretmen yakınlığının pozitif ilişkisi belirlenmiştir. Ancak başarı ile uyma/itaat türü katılım ile derse katılmama arasında negatif yönde ilişki belirlenmiştir. Path analizi sonucunda başarıyı açıklayan, başarı üzerinde pozitif yönde etkili olan değişkenler yakınlık, bilişsel katılım ve sınıf katılımı olarak tespit edilmiştir. Derse katılmama ise başarı üzerinde negatif etkiye sahip bir değişken olarak ortaya çıkmıştır

Anahtar Kelimeler

Başarı, derse katılım, öğretmen yakınlığı

The Relation of Student Achievement with Course Attendance and Teacher Immediacy

Öz

In this study, the relation of student achievement with students’ course attendance and teacher immediacy was investigated. The data was acquired from 871 students from four different high schools in the boundaries of Ankara province. In the research, "Classroom Engagement Inventory" which was adapted into Turkish by Sever (2014) and "The Scale of Teacher Immediacy Behaviors" which was developed by Kolburan-Geçer (2002) were used to collect data. As a result of the research, it was revealed that there was a positive correlation between both general student achievement and achievement from mostly-liked teacher’s lesson with emotional, cognitive engagement and teacher immediacy. However, a negative correlation was found out between achievement and kind of obedience/adaptation engagement with non-attendance to the lesson. Non-attendance to the lesson was a variable that had a negative effect on achievement.

Anahtar Kelimeler

Achievement, course attendance

Kaynakça

• Açikgöz, K. Ü. (1996). Etkili ögrenme ve ögretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
• Adıyaman, Y. Z. (2008). İlköğretim okullarında öğretmenin kullandığı yöntem, teknik ve etkinliklerin öğrencinin derse katılımına etkisi ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Ashton, P. T., ve Webb, R. B. (1986). Making a difference: Teachers’ sense of efficacy and student achievement. New York: Longman.
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegema Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Christophel, D. M. (1990). The relationship among teacher immediacy behaviors student motivation and learning. Communication Education, 39, 323-340.
• Connell, J. P. (1990). Context, self, and action: A motivational analysis of self-system processes across the life-span. Chapter in (D. Cicchetti, Editör), The Self in Transition: Infancy to Childhood (61-97). Chicago: University of Chicago Press.
• Coşkun, N. ve Demirtaş, V. (2014). Öğrenme stillerine göre ortaokul öğrencilerinin matematik dersi başarı ve kaygı düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (2), 549-564
• Cunningham, J. (2012). Charter school student achievement. <http://www.ncsl.org/documents/educ/CharterSchoolStudentAchievement.pdf> (2016, Aralık 18).
• Eryılmaz, A. ve Dereli, E. (2011). Derse katılmama durumundaki zaman yönelimi ölçeğinin psikometrik özellikleri. İlköğretim Online, 10(3), 1178-1190.
• Eryılmaz, A. (2013). Using of positive psychology on psychological counseling and guidance context on character strength and preventive services. The Journal of Happiness & Well-Being, 1(1), 1-20.
• Finn, J. D. & Rock, D. A. (1997). Academic success among students at risk for school failure. Journal of Applied Psychology, 82, 221-234.
• Fredricks, J. A., Blumenfeld, P. C. & Paris. A. H. (2004). School engagement: Potential of the concept, state of the evidence. Review of Educational Research, 74(1), 59-109 .
• Furrer, C. & Skinner, E. (2003). Sense of relatedness as a factor in children’s academic engagement and performance. Journal of Educational Psychology, 95, 148-162.
• Green, S. B. & Salkind, N. J. (2008). Using SPSS for Windows and Macintosh (Analyzing and Understanding Data–Fifth Edition). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
• Gurbetoğlu, A. ve Tomakin, E. (2011). Sevilen ve sevilmeyen öğretmen davranışlarına ilişkin öğrenci görüşlerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(12), 261-276.
• Güvenç, H. (2015). Etkin katılım ölçeği geliştirme ve uyarlama çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD). 1(16), 255-267.
• Hijazi, S. T. & Naqvi, R. (2006). Factors affectıng students’ performance. Bangladesh e-Journal of Sociology. 3(1).
• Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (1993). Lisrel 8: Structural equation modeling with the Simplis Command Language. Hillsdale: Erlbaum Associates Publishers.
• Kalaycı, Ş. (2005). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kılıç, M., Kaya, A., Yıldırım, N. ve Genç, G. (2004). Eğitimci gözüyle öğretmen ve öğrenci. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. NewYork: The Guilford Press.
• Kolburan-Geçer, A. (2002). Öğretmen yakınlığının öğrencilerin başarıları, tutumları ve güdülenme düzeyleri üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Newmann, F., Wehlage, G. G. & Lamborn, S. D. (1992). The significance and sources of student engagement. Chapter in (F. Newmann, Ed.), Student engagement and achievement in American secondary schools (11-39). New York: Teachers College Press.
• Nystrand, M. & Gamoran, A. (1991). Instructional discourse, student engagement, and literature achievement. Research in the Teaching of English, 25, 261-290.
• Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (9. Baskı). Eskişehir: Nisan Kitabevi.
• Patrick, H., Ryan, A. ve Kaplan, A. (2007). Early adolescents’ perceptions of the classroom social environment, motivational beliefs, and engagement. Journal of Educational Psychology, 99(1) , 83-98.
• Sever, M. (2014). Derse katılım envanterinin Türk kültürüne uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 171-182.
• Sever, M., Ulubey, Ö., Toraman, Ç. ve Türe, E. (2014). Lise öğrencilerinin çeşitli değişkenler açısından derse katılımlarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 176(39), 183-198.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-73.
• Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen niteliği ve öğretim rolleri. <http://www.pegem.net/dosyalar/dokuman/1240-20120208173433-sunbul.pdf> (2016, Aralık 10).
• Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları. İstanbul: Ekinoks Yayınları.
• Uysal, F. Ö. (1999). Öğrenme sürecine etkin öğrenci katılımının öğrenme sonuçlarına etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 358-374.
• Yavuz, M., Gülmez, D. ve Özkaral, T. (2016). Fen lisesi öğrencilerinin akademik başarıları ile ilgili deneyimlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 1655-1672.
• Yurt, E., ve Bozer, E. N. (2015). Akademik Motivasyon Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(3), 669-685.