Güzel Sanatlar Lisesi Gitar Derslerine Yönelik Başarı Testi Geliştirme Çalışması

Yıl 2021, , 1000 - 1023, 31.12.2021

Okan Yungul , Ajda Aylin Can

https://doi.org/10.24106/kefdergi.818204

Öz

Bu araştırmada, Güzel Sanatlar Liseleri (GSL) Müzik Bölümü’nde gerçekleştirilen gitar eğitiminde kullanılabilecek, geçerliği ve güvenirliği yüksek, 9, 10, 11 ve 12. sınıf gitar derslerine yönelik başarı testlerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, pilot uygulamanın gerçekleştirildiği GSL’de uygulanan 2016–2017 eğitim-öğretim yılı Gitar Dersi Öğretim Programı ünite, konu ve kazanımları ile 9, 10, 11 ve 12. sınıf gitar ders kitaplarında yer alan ders anlatımları incelenerek 9. sınıflar için 40, 10, 11 ve 12. sınıflar için 35’er maddeden oluşan 4 adet başarı testi hazırlanmıştır. Hazırlanan testlerin görünüş, kapsam ve yapı geçerliği için uzman görüşleri alınmış, alınan görüşler doğrultusunda test maddelerinde gerekli düzeltmeler yapılarak 2016–2017 eğitim-öğretim yılında 7 GSL’de öğrenim gören 79 gitar öğrencisiyle pilot uygulaması gerçekleştirilmiştir. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama deseni kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmada, pilot uygulama sonucunda toplanan veriler analiz edilmiş ve test geliştirme süreci sonunda 28 maddeden oluşan 9. Sınıf Gitar Dersi Başarı Testi, 19 maddeden oluşan 10. Sınıf Gitar Dersi Başarı Testi, 25 maddeden oluşan 11. Sınıf Gitar Dersi Başarı Testi ve 18 maddeden oluşan 12. Sınıf Gitar Dersi Başarı Testi geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

başarı testi, müzik eğitimi, gitar eğitimi, güzel sanatlar lisesi

A Study on Developing an Achievement Test for Fine Arts High School Guitar Lessons

Öz

Purpose: This study aims to develop achievement tests for 9th, 10th, 11th and 12th-grade guitar lessons with high validity and reliability, which can be used in guitar education in music departments of Fine Arts High Schools.
Design/Methodology/Approach: In this study, which was carried out using the survey design, one of the quantitative research methods, the units, subjects and outcomes of the guitar lessons in the curriculum of the Fine Arts High School where this study was carried out were examined along with the lectures and textbooks, and four different achievement tests were developed for each grade. The achievement test for 9th graders consisted of 40 items, while the 10th, 11th and 12th had 35 items. Expert opinions were taken for the design, scope and structure validity of the prepared tests and corrections were made in the test items in line with the feedback from the experts. The tests were applied with 79 guitar students studying at seven different Fine Arts High Schools in 2016-2017.
Findings: The data collected due to the test application were analyzed. The achievement test of 9th grade, which initially consisted of 40 items, was finalized to have 28 items, the reliability coefficient was α = .912, the average item difficulty index was p= 0.59. The achievement test for the 10th-grade guitar lesson, which initially consisted of 35 items, was revised to have 19 items; in the end, the reliability coefficient was α = 879, the average item difficulty index was p= 0.55. The achievement test for the 11th-grade guitar lesson was prepared as 35 items, but the number of final items was 25, the reliability coefficient was α =.868, the average item difficulty index was p= 0.60. The 12th-grade guitar lesson achievement test was prepared as 35 items; the number of final items was 18, the reliability coefficient was α = .865, and the average item difficulty index was p = 0,50.
Highlights: All achievement tests developed for guitar training were conducted at the undergraduate level when the literature was examined. It is thought that this study will contribute to the field in the secondary education level Fine Arts High School instrument training in the field of guitar lessons and will positively affect the quality of the guitar lessons at Fine Arts High Schools.

Anahtar Kelimeler

Achievement Test, Music Education, Guitar Education, Fine Arts High School

Kaynakça

• Afacan, Ş. & Çilden, Ş. (2020). Keman eğitiminde öğrenme stratejileriyle desenlenmiş etkinliklerin öğrencilerin keman performanslarına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 54, 74-105. doi: 10.21764/maeuefd.624741
• Akçay, Ş. Ö. & Yener, S. (2019). Gitar eğitiminde performans ölçeği geliştirme çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 12(68), 782-794. doi: x.doi.org/10.17719/jisr.2019.3868
• Altıntaş, B. (2007). İlköğretim okullarında 6. sınıf müzik derslerinde verilen mandolin eğitiminin müzik dersi başarısı üzerine etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Bakıoğlu, Ç. & Kurtuldu, M. K. (2015). Piyano dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi. 1(1), 33-39. Can, Ü. K. (2009). Müzik öğretmenliği gitar öğrencileri için geliştirilen akran öğretimi programının etkililiğinin sınanması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Çalışkan, T. (2008). Müzik öğretmeni adaylarının bireysel çalgı eğitiminde güdülenme düzeyleri ve başarı durumları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Çiftçi, E. & Kurtuldu, M. K. (2010). Yaylı çalgılar performans değerlendirme ölçeği geçerlik ve güvenirlik analizi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. 12(2), 177-190.
• Çoban, S. & Çalışkan, T. (2019). Bireysel çalgı eğitimi dersi güdülenme ölçeği (ÇDGÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi. 5(1), 100-112.
• Dalkıran, E. (2008). Keman eğitiminde performansın ölçülmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 5(2), 116-136.
• Demir, N., Kızılay, E. & Bektaş, O. (2015). 7. sınıf çözeltiler konusunda başarı testi geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi. 10(1), 209-237.
• Demirtaş, S. (2017). Müzik öğretmeni adaylarının piyano dersinde kullandıkları öğrenme stilleri ile piyano dersi akademik başarıları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Uludağ Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Bursa.
• Dönmez, E. C. (2019). Müzik öğretmeni adaylarının çalgı eğitimine yönelik zihin alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Konya.
• Erden, M. (2009). Eğitim bilimlerine giriş (3. baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi. ısbn: 978-975-509-528-8
• Fidan, N. & Erden, M. (1998). Eğitime giriş. Ankara: Alkım Yayınevi.
• Girgin, D. (2015-a). Bireysel çalgı dersi motivasyon ölçeği: geçerlik güvenirlik analizi. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi. 23(4), 1723-1736.
• Girgin, D. (2015-b). Bireysel çalgı dersi tükenmişlik ölçeği geliştirme çalışması: geçerlik ve güvenirlik analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(1), 115 – 126.
• Girgin, D. (2015-c). Çalgı performansı özyeterlik inancı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik analizi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 38, 107-114.
• Girgin, D. (2016). Çalgı eğitiminde algılanan aile desteği ölçeği geliştirme çalışması. İlköğretim Online, 15(3). 778-786.
• Gönen, S., Kocakaya, S. & Kocakaya, F. (2011). Dinamik konusunda geçerliği ve güvenirliği sağlanmış bir başarı testi geliştirme çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 7(1), 40-57.
• Gün Duru, E. (2013). Keman eğitiminde ezber yöntemine dayalı öğretim programının öğrenci performansına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Burdur.
• Hasançebi, B., Terzi, Y. & Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 10(1), 224-240. doi: 10.17714/gumusfenbil.615465.
• İpek Akbulut, H. & Çepni, S. (2013). Bir üniteye yönelik başarı testi nasıl geliştirilir? ilköğretim 7. sınıf kuvvet ve hareket ünitesine yönelik bir çalışma. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 18-44.
• Kardeş̧, B. & Onuray Eğilmez, H. (2017). Piyano eğitimine yönelik bilişsel başarı testi geliştirme çalışması. Journal of Human Sciences, 14(4), 4671-4677. doi:10.14687/jhs.v14i4.5132
• Nacakcı, Z. & Dalkıran, E. (2011). Müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin bireysel çalgı sınavına yönelik kaygıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 46-56.
• Nalbantoğlu, E. (2007). Yaylı çalgılar öğrencilerinin performansını etkileyen bazı faktörler ve ölçme değerlendirme yöntemleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Ogan Bekiroğlu, F. (2004). Ne kadar başarılı? Klasik ve alternatif ölçme-değerlendirme yöntemleri ve fizikte uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Özdemir, M. (2014). Müzik öğretmenliği klasik gitar eğitimi dersi için eklektik bir model önerisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Öztürk, D. & Güdek, B. (2016). Viyolonsel performans değerlendirmesine yönelik dereceli puanlama anahtarının (rubrik) geliştirilmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Akademik Müzik Araştırmaları Dergisi , 2(3), 31-50. doi: 10.5578/amrj.10447
• Pirlibeyoğlu,B. (2015). Müzik eğitimi anabilim dalı 3. ve 4. sınıf öğrencilerinin piyano performansı özyeterlik algıları ile piyano öğretim elemanlarının öğrencilerin piyano performansı hakkındaki görüşleri (Ege bölgesi örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Denizli.
• Soycan, M. & Hamzaoğlu Birer, A. R. (2018). Piyano dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Studies. 13(11). 1237-1248.
• Şeker, S. S. (2016). Çalgı performansına ilişkin öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences. 13(3), 5150- 5162. doi:10.14687/jhs.v13i3.3933
• Şen, Ç. & Özdemir, M. A. (2017). Viyolonsel eğitimi sürecinde dizgeli öğretim modelinin öğrenci başarısına etkisi. Journal of Human Sciences. 14(4), 3009-3029. doi:10.14687/jhs.v14i4.4881
• Tan, Ş. (2007). Öğretimi planlama ve değerlendirme (11. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Tepe, S. (2010). Müzik öğretmenliği programında bireysel çalgı eğitimi-gitar öğrencilerinin mesleki yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Tufan, E. & Güdek, B. (2008). Piyano dersi tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(1), 75-90.
• Turan Engin, D. (2019). Çalgı tutum ölçeği’nin (Ç.T.Ö) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı:48, 30-42.
• Turgut, M. F. (1984). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metodları. Ankara: Saydam Matbaacılık.
• Yalçınkaya, B. & Eldemir, A. C. (2013). Bireysel çalgı dersine ilişkin tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10(21), 29-36.
• Yıldırım, K. (2010). Kodaly yönteminin ilköğretim öğrencilerinin keman çalma becerisi üzerindeki etkisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi. 1(2), 140-149.
• Yıldız, Y. & Gürşen Otacıoğlu, A. S. (2017). Flüt eğitiminde ters yüz öğrenme modelinin öğrenci başarısı üzerine etkileri. Route Educational and Social Science Journal. 4(6), 254-279.
• Yokuş, H. (2010). Piyano eğitiminde öğrenme stratejilerinin kullanılmasının öğrencilerin başarılarına ve üstbilişsel farkındalıklarına etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı: 31, 145 – 160.
• Yokuş, T. (2009). Gitar eğitiminde üstbilişsel becerilerin geliştirilmesine yönelik etkinliklerin performans başarısına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.