Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Whistleblowing in Supervision

Yıl 2016, Cilt: 24 Sayı: 4, 1727 - 1748, 15.09.2016

Öz

Research aims to analyze supervisors’ views towards whistleblowing according to its
dimensions. The population of the study designed as descriptive survey model consist supervisors
working in Izmir Provincial Directorate of National Education, the sample consists of twelve
supervisors. Semi-structured interview method’s used. Review documents are transferred to
MAXQDA 11 for thematic analyze. Whistleblowing in Supervision Form consist four questions
about internal, external, anonymous and supporter whistleblowing is used for data collection.
It’s found internal whistleblowing channels are more used, Supervisors reveals their names
even if they hide, it’s available through BİMER. Supervisors appreciate their fellows’ expertise
and support for testifying the wrongdoing. 

Kaynakça

  • Apaza, C. R., Chang, Y. (2011). What Makes Whistleblowing Effective. Publıc Integrıty, 13 (2), 113-129.
  • Bailey, J. A. (2008). Whistleblowing: An İnternational Perspective. Internal Auditing, 23 (1), 20-25.
  • Başar, H. (1993). Eğitim Denetçisi. (3. Baskı) Ankara: Pegem Yayınları
  • Bjorkelo, B., Madsen, O. J. (2013). Whistleblowing and Neoliberalism: Political Resistance in Late Capitalist Economy. Psychology & Society, 5 (2), 28-40.
  • Büte, M. (2011). Algılanan Örgüt İkliminin Etik Olmayan Davranışlar Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(2), 103-122.
  • Celep, C., Konaklı, T. (2012). Bilgi Uçurma: Eğitim Örgütlerinde Etik ve Kural Dışı Uygulamalara Yönelik Bir Tepki. E-uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 65-88.
  • Dasgupta, S., Kesharwani, A. (2010). Whistleblowing: A Survey of Literature. The IUP Journal of Corporate Governance, 8 (4), 57-68.
  • Glesne, C. (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. (çev. Ali Ersoy, Pelin Yalçınoğlu.) Ankara: Anı Publishing
  • Heacock, M. V., McGee, G. W. (2014). Whistleblowing: An Ethical İssue in Organizational and Human Behaviour. Business & Professional Ethics Journal, 6 (4), 36-46.
  • Jubb, P. B. (1999). Whistleblowing: A Restrictive Definiton and İnterpretation. Journal of Business Ethics, 21, 77-94.
  • Kranacher, M. Whistleblowing: The Devil in The Detail. The CPA Journal, 76 (7), 80.
  • Mansbach, A., Bachner, Y. G. (2010). Internal or External Whistleblowing: Nurses’ Willingness to Report Wrongdoing. Nursing Ethics, 17 (4), 483-490.
  • Mesmer-Magnus, J., Viswesvaran, C. (2005). Whistleblowing in Organizations: An Examination of Correlates of Whistleblowing İntentions, Actions and Retaliation. Journal of Business Ethics, 62, 277-297.
  • METK (2014). Milli Eğitim Temel Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Kanun no:6528. Resmi Gazete, Sayı: 28941.
  • Miles, M. B., Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Sayğan, S., Bedük, A. (2013). Ahlaki Olmayan Davranışların Duyurulması (Whistleblowing) ve Etik İklimi İlişkisi Üzerine Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28 (1), 1-23.
  • Shenton, A.K. (2004). The Analysis of Qualitative Data in LIS Research Projects: A Possible Approach.Education for Information, 22, 143-162.
  • Usta, A. (2011). Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminde Etik ve Ahlak. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (2), 39-50 http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/files/3_uni_0.pdf.
  • Uys, T. (2008). Rational Loyalty and Whistleblowing. Current Sociology, 56 (6), 904-921.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. (8.Baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Denetimde Bilgi Uçurma

Yıl 2016, Cilt: 24 Sayı: 4, 1727 - 1748, 15.09.2016

Öz

Araştırma denetmenlerin, bilgi uçurmaya yönelik görüşlerinin bilgi uçurma boyutlarına
göre incelenmesini amaçlamaktadır. Betimsel tarama modelindeki çalışmanın evrenini İzmir İl
MEB’de görev yapan eğitim denetmenleri, örneklemini ise burada görev yapan 12 denetmen
oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşme notları tematik
analiz için MAXQDA 11 programına aktarılmıştır. Verileri toplamak için içsel, dışsal, gizli ve
destekli bilgi uçurma ile ilgili 4 sorudan oluşan Denetimde Bilgi Uçurma Formu kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda içsel bilgi uçurma kanallarının daha fazla tercih edildiği görülmüştür.
Denetmenlerin bilgi uçurmada isimlerini gizlemedikleri, gizleseler bile BİMER aracılığıyla
bilgilere ulaşılabildiği saptanmıştır. Denetmenlerin meslektaşlarının uzmanlık bilgisini ve suça
tanıklık boyutunda katkılarını gerekli buldukları görülmüştür. 

Kaynakça

  • Apaza, C. R., Chang, Y. (2011). What Makes Whistleblowing Effective. Publıc Integrıty, 13 (2), 113-129.
  • Bailey, J. A. (2008). Whistleblowing: An İnternational Perspective. Internal Auditing, 23 (1), 20-25.
  • Başar, H. (1993). Eğitim Denetçisi. (3. Baskı) Ankara: Pegem Yayınları
  • Bjorkelo, B., Madsen, O. J. (2013). Whistleblowing and Neoliberalism: Political Resistance in Late Capitalist Economy. Psychology & Society, 5 (2), 28-40.
  • Büte, M. (2011). Algılanan Örgüt İkliminin Etik Olmayan Davranışlar Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(2), 103-122.
  • Celep, C., Konaklı, T. (2012). Bilgi Uçurma: Eğitim Örgütlerinde Etik ve Kural Dışı Uygulamalara Yönelik Bir Tepki. E-uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 65-88.
  • Dasgupta, S., Kesharwani, A. (2010). Whistleblowing: A Survey of Literature. The IUP Journal of Corporate Governance, 8 (4), 57-68.
  • Glesne, C. (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. (çev. Ali Ersoy, Pelin Yalçınoğlu.) Ankara: Anı Publishing
  • Heacock, M. V., McGee, G. W. (2014). Whistleblowing: An Ethical İssue in Organizational and Human Behaviour. Business & Professional Ethics Journal, 6 (4), 36-46.
  • Jubb, P. B. (1999). Whistleblowing: A Restrictive Definiton and İnterpretation. Journal of Business Ethics, 21, 77-94.
  • Kranacher, M. Whistleblowing: The Devil in The Detail. The CPA Journal, 76 (7), 80.
  • Mansbach, A., Bachner, Y. G. (2010). Internal or External Whistleblowing: Nurses’ Willingness to Report Wrongdoing. Nursing Ethics, 17 (4), 483-490.
  • Mesmer-Magnus, J., Viswesvaran, C. (2005). Whistleblowing in Organizations: An Examination of Correlates of Whistleblowing İntentions, Actions and Retaliation. Journal of Business Ethics, 62, 277-297.
  • METK (2014). Milli Eğitim Temel Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Kanun no:6528. Resmi Gazete, Sayı: 28941.
  • Miles, M. B., Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Sayğan, S., Bedük, A. (2013). Ahlaki Olmayan Davranışların Duyurulması (Whistleblowing) ve Etik İklimi İlişkisi Üzerine Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28 (1), 1-23.
  • Shenton, A.K. (2004). The Analysis of Qualitative Data in LIS Research Projects: A Possible Approach.Education for Information, 22, 143-162.
  • Usta, A. (2011). Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminde Etik ve Ahlak. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (2), 39-50 http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/files/3_uni_0.pdf.
  • Uys, T. (2008). Rational Loyalty and Whistleblowing. Current Sociology, 56 (6), 904-921.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. (8.Baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Ali Aksu Bu kişi benim

Ayça İrem Yılmaz Bu kişi benim

Aslı Orçan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Eylül 2016
Kabul Tarihi 8 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 24 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Aksu, A., Yılmaz, A. İ., & Orçan, A. (2016). Whistleblowing in Supervision. Kastamonu Education Journal, 24(4), 1727-1748.

10037