Şiddet Davranışları Olan Çocuklara Sahip Ebeveynlere Yönelik Şiddetsiz Karşı Koyma Programının Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 2, 701 - 716, 15.03.2019

Suat Kılıçarslan

https://doi.org/10.24106/kefdergi.2691

Cited By: 1

Öz

“Şiddetsiz Karşı Koyma” programı, şiddet ve saldırganlık içeren
davranışları olan çocuk ve ergenlere sahip ebeveynler, öğretmenler ve bakım
veren kişiler için geliştirilmiştir. Ebeveynlerin çocuklarıyla karşılıklı
olarak gerilimi tırmandıran etkileşimleri ile etkili bir biçimde baş etmeleri
için yardımcı olmayı amaçlayan yeni bir eğitim modelidir. Bu araştırmanın
amacı, şiddet davranışları olan çocuklara sahip ebeveynlere yönelik uygulanan
"Şiddetsiz Karşı Koyma" ebeveyn programının çocuklarda görülen şiddet
ve saldırganlık davranışları, ebeveynlerin yaşadıkları stres, algıladıkları
yetersizlik duyguları ve hissettikleri destek düzeyleri üzerindeki etkisini
incelemektir. Araştırmanın verileri deney ve kontrol grubunda bulunan
ebeveynlere uygulanan ‘Aile Değerlendirme Ölçeği’ Anne Baba Stres Ölçeği’, ve
‘Öznel Rahatsızlık Birimleri Anketi’ aracılığıyla elde edilmiştir. Söz konusu
ölçekler deney ve kontrol grubu ebeveynlerine öntest, sontest ve izleme
ölçümleri olarak uygulanmıştır. Bulgular incelendiğinde, ebeveynlere uygulanan
programların aile içi ilişkilerde değişiklikler meydana getirdiği, çocuklarda görülen
şiddet ve saldırganlık içeren davranışları azalttığı, ebeveynlerin stres ve
yetersizlik duygularını anlamlı derecede düşürdüğü ve algıladıkları destek
düzeylerini ise artırdığı görülmüştür. Bu sonuçlardan hareketle eğitim öğretim
ortamlarında ve çocuk ve ergenlere yönelik hizmet veren diğer kurumlarda,
şiddetsiz karşı koyma programının anne-babalarla işbirliği çerçevesinde uygulanması
önerilmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Aile ilişkileri, destek, ebeveyn yetersizliği, saldırganlık, şiddet, şiddetsiz karşı koyma ebeveyn programı

The Effect of the Non-violent Resistance Program for the Parents of Children with Violent Behaviors

Öz

The ‘’Non-violent Resistance’’ program was developed for parents,
teachers and caregivers who have children and 
adolescents exhibiting aggressive and violent behaviors. It is a new educational model aiming to help
parents cope effectively with their mutual interactions with their children
that increase tension. The aim of this research is to examine the effect of the
"Non-violent Resistance Program", which is a program for parents with
children with violent behaviors, on the violent and aggressive behaviors seen
in children, and the levels of the stress experienced by parents, the feelings
of perceived inadequacy and support they feel. The data of the study were
obtained through the 'Family Evaluation Scale’, ‘Parenting Stress Index’ and
'Questionnaire of Subjective Disturbance Units', all of which were administered
to the parents in the experimental and control groups. These aforementioned
scales were administered to the parents of the experimental and control groups
as pretest, posttest and follow-up measurements. When the findings were
examined, it was seen that the programs administered to parents created changes
in family relationships, reduced the violence and aggressive behaviors seen in
children, significantly decreased parents' feelings of stress and inadequacy
and increased their levels of perceived support. Based on these results, it is
suggested that the Non-Violent Resistance Program should be implemented in
educational environments and other institutions providing services for children
and adolescents with cooperation from parents. 

Anahtar Kelimeler

Aggression, family relationships, nonviolent resistance parental program, parental inactivity, support, violence

Kaynakça

• Akgün, E. (2008). Anne-Çocuk ilişkisini oyunla geliştirme eğitiminin anne-çocuk etkileşim düzeyine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Alon, N. and Omer, H. (2006) The Psychology Of Demonization: Promoting Acceptance and Reducing Conflict. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (1997). Practıce Parameters for The Forensıc Evaluatıon of Chıldren and Ado-lescents Who May Have Been Physıcally or Sexually Abused. Reprint requests to AACAP Publications Department, 3615 Wisconsin Ave., N.W., Washington, DC 20016.
• Arkan, B.,& Üstün, B. (2009). Davranım bozukluğu olan çocuklara psikiyatrik yaklaşımda anne-baba eğitim programları: İki örnek bağlamında bir değerlendirme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches In Psychıatry, 1, 155-174.
• Bal, A. & Bedel, A. (2015). The Effect of Family Counseling Training on the Relationship between Mother-Father and the Child. The Online Journal of Counseling and Education, 4(3), 1-14.
• Bugental, D. B., Blue, J., & Cruzcosa, M. (1989). Perceived control over caregiving outcomes: Implications for child abuse. Deve-lopmental Psychology, 25(4), 532–539.
• Bugental D. B. & Lewis J. C. (1998) Interpersonal power repair in response to threats to control from dependent others. In: Personal control in action: Cognitive and motivational mechanisms, ed. Kofta M., Weary G. & Sedek G., pp. 341–62. Plenum.
• Bulut, I. (1990). Aile değerlendirme ölçeği el kitabı. Ankara: Özgüzeliş Matbaası.
• Buss, A.H., & Perry, M. (1992). The Aggression Questionnaire. Journal of Personality and Social Psychology, 63, 452-459.
• Corey, G. (2005). Psikolojik danışma, psikoterapi kuram ve uygulamaları. Ankara: Mentis Yayıncılık.
• Cogan, D. (2014). Responding to child-to-parent violence: Innovative practices in child and adolescent mental health. Health & Social Work, 39 (2), e1-e9.
• Çekiç, A. (2015) Akılcı Duygusal Davranışçı Yaklaşıma Dayalı Olarak Geliştirilen Aile Eğitim Programının Anne Babaların Akılcı Olmayan İnançlarının ve Anne Babalık Streslerinin Azaltılması Üzerinde Etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üni-versitesi, Adana.
• Day, E.M. & Heismann, E. (2010). Non-violent resistance programme: Guidelines for parents, care staff and volunteers working with adolescents with violent behaviours. Publisher: Pavilion Publishing (Brighton) Ltd.
• Epli-Koç, H. (2013). Ergen-Ebeveyn İlişki Geliştirme Programının Ergenlerin Algıladıkları Ebeveyn Kabul/Red Düzeylerine ve Aile İşlevlerine Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Golan, O., Shilo, H., & Omer, H. (2016). Non-violent resistance parent training for the parents of young adults with high functioning autism spectrum disorder. Journal of Family Therapy. doi: 10.1111/1467-6427.12106.
• Jakob, P. (2006). Bringing non-violent resistance to Britain. Context, 84, 36–38. Haskan, Ö. & Yıldırım, İ. (2012). Şiddet Eğilimi Ölçeği’nin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 37 (163), 165-177.
• Kabasakal, Z. (2013). The effects of mother education programs on the functionality, anger management and conflict solution levels of families. Eurasian Journal of Educational Research, 52, 1-20.
• Kaymak-Özmen, S. (2013). Anne-baba eğitimi programının çocuklardaki davranış sorunları ve anne-babaların depresyon düzeylerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 38(167), 98-113.
• Kılıçarslan, S. (2016). Ergenlerde Görülen Saldırgan Davranışlarda Ebeveyn ve Ergenlere Uygulanan Psikoeğitim Programının Etki-sinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Kılıçarslan, S. & Erdem, D. (2017). Ebeveynler İçin Yeni Bir Baş Etme Modeli: Yeni Otorite, Şiddetsiz Karşı Koyma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0 (44), 66-89. DOI: 10.21764/maeuefd.331990
• Kocayürek, E, & Sümer, H.Z. (2009). Baba Katılım Eğitiminin Aile İşlevlerine ve Ergenlerin Akran İlişkilerine Etkisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama 2009; 5 (1): 3-17.
• Kofta, G. Weary, & G. Sedek (Eds.), Personal control in action: Cognitive and motivational mechanisms (pp. 341–362). New York: Plenum Press.
• Lavi-Levavi, I., Shachar, I., & Omer, H. (2013). Training in nonviolent resistance for parents of violent children: Differences between fathers and mothers. Journal of Systemic Therapies, 32(4), 79–93.
• Lebowitz, E. R. (2013). Parent-based treatment for childhood and adolescent OCD. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders. 2(4), 425–431.
• Lebowitz, E. R., Dolberger, D., Nortov, E., & Omer, H. (2012). Parent training in non violent resistance for adult entitled depen-dence. Family Process, 51(1), 1–17.
• Lebowitz, E. R., Omer, H., Hermes, H., & Scahill, L. (2014). Parent training for childhood anxiety disorders: The SPACE program. Cognitive and Behavioral Practice, 21(4), 456–469.
• Lebowitz, E. R., Omer, H., & Leckman, J. F. (2011). Coercive and disruptive behaviors in pediatric obsessive–compulsive disorder. Depression and Anxiety, 28(10), 899–905.
• McCart, M.R., Priester, P. Davies, W.H., & Azen, R. (2006) Differential effectiveness of behavioral parent-training and cogni-tive-behavioral therapy for antisocial youth: A meta-analysis. Journal of Abnormal Child Psychology,34(4), 525-541.
• MacPhee D., Benson, J. B.,& Bullock D. (1986). Influences on maternal self-perceptions. Paper presented at the Fifth Biennial Inter-national Conference on Infant Studies, Los Angles.
• Newman, M., Fagan, C., & Webb, R. (2014). Innovations in practice: The efficacy of nonviolent resistance groups in treating aggressi-ve and controlling children and young people: A preliminary analysis of pilot NVR groups in Kent. Child and Adolescent Mental He-alth, 19(2), 138–141.
• Omer, H., & Weinblatt, U. (2008). Nonviolent resistance: a treatment for parents of children with acute behavior problems. Journal of Marital and Family Therapy 34(1):75-92.
• Oleffs, B., von Schlippe, A., Omer, H., & Kritz, J. (2009). Youngsters with externalizing behavior problems: Effects of parent-training. Familien dynamik, 34, 256–265.
• Omer, H. (2004). Nonviolent resistance: A new approach to violent and self-destructive children. New York: Cambridge University Press.
• Omer, H. (2011). The new authority: Family, school, community. New York: Cambridge University Press.
• Omer, H. (2015). Vigilant care. Goettingen, Germany: Vandenhoeck & Ruprecht.
• Omer, H., & Dolberger, D.I. (2015). Helping parents cope with suicide threats: An approach based on nonviolent resistance. Family Process.
• Omer, H., Irbauch, R., Berger, H., & Katz-Tissona, R. (2006). Non-violent resistance and school violence. Paper presented at the Mif-gash Leavodah Hinukhit Sotzialit, Israel.
• Omer, H., Steinmetz, S. G., Carthy, T., & von Schlippe, A. (2013). The anchoring function: Parental authority and the parent-child bond. Family Process, 52(2), 193–206.
• Onaylı, S. & Erdur-Baker, Ö. (2013). Mother-Daughter Relationship’s Links to Daughter’s Self-Esteem and Life Satisfaction. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. Cilt 4, Sayı 40, 167-175.
• Patterson, G. R., & Chamberlain, P. (1994). A functional analysis of resistance during parent training therapy. Clinical Psychology: Science and Practice, 1(1), 53-70.
• Sharp, G. (1973). The politics of nonviolent action. Boston: Extending Horizons Books.
• Sharp, G. (2005). Waging nonviolent struggle. Boston: Extending Horizons Books.
• Schiff, N. P., & Belson, R. (1988). The Gandhi technique: A new procedure for intractable problems. Journal of Marital and Family Therapy, 14, 261–266.
• Schlippe, A. V. (2006). From family therapy to systemic parental coaching. In C. Tsirigotis, A. von
• Schlippe, & J. Schweitzer-Rothers (Eds.), Coaching for parents: Mothers, fathers and their ‘‘job’’ (pp. 44–67). Heidelberg: Carl Auer (in German).
• Şahin, F. & Kalburan, N. (2009). Aile Eğitim Programları ve Etkililiği: Dünyada Neler Uygulanıyor? Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Yıl 2009 (1) 25. Sayı 1.
• van Holen, F., Vanderfaeillie, J., & Omer, H. (2015). Adaptation and evaluation of a nonviolent resistance intervention for foster pa-rents: A progress report. Journal of Marital and Family Therapy. 42(2): 256-271
• Weinblatt, U., & Omer, H. (2008). Non-violent resistance: A treatment for parents of children with acute behavior parents. Journal of Marital and Family Therapy, 34, 75–92.
• Wilson, S. J.,& Mark, W. L. (2007). Update of a meta-analysis of school-based intervention programs. American Journal of Preventive Medicine, 33(2),130-143.
• Wilson, D & Smith, M (2014) The unmet needs of the child in non-violent resistance: Integrating developmental-dyadic-psychotherapy approaches- lessons from working with adoptive families. Context- the Magazine for Family Therapy and Systemic Practice in the UK. Vol. 132, 22-26.
• Worden, M. (2003). Family therapy basics. Brooks/Cole Publishing Company.
• World Health Organization, (2002). World report on violence and health: Summary (WHO), Geneva.
• Yılmaz- Bolat, E. (2009). Anne-baba eğitiminin beş–altı yaş çocuğa sahip anne babaların çocuk yetiştirme tutum ve davranışlarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.