Investigations of Mathematics Teacher Candidates’ Proof Schemes in Trigonometry According to Learning Styles

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 3, 1347 - 1358, 15.05.2019

Oya Pektaş Göksal Bilgici

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3164

Öz

This research aimed to determine the
learning styles of elementary school mathematics teacher candidates and the
proof schemes they preferred about trigonometry and to examine them in terms of
different variables and to show the change according to the learning styles of
the proof schemes. This study has been carried as a survey study. The
participants of the study included 1st, 2nd, 3rd and 4th grade elementary
school mathematics teacher candidates studying at Kastamonu University during
the 2013-2014 academic year. Data were collected through Kolb learning style
inventory and Trigonometry Proof Inventory. While the learning styles of the
participants were determined according to the answers given in the inventory, teacher
candidates’ proof schemes were determined by means of descriptive analysis.
Findings from the research showed that the assimilated learning was the most
prevalent learning style among the participants and that learning styles did
not differ according to gender and grade level. However, it was seen that
analytic proof scheme was the most preferred proof scheme in trigonometry and
that the proof schemes they preferred while proving did not differ according to
learning styles.

Anahtar Kelimeler

Learning styles, proof scheme, mathematics education, trigonometry

Matematik Öğretmen Adaylarının Trigonometri Konusunda Kullandıkları Kanıt Şemalarının Öğrenme Stillerine Göre İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada ilköğretim matematik öğretmeni adaylarının
öğrenme stillerinin ve trigonometri konusunda tercih ettikleri kanıt
şemalarının belirlenmesi ve bunların farklı değişkenler açısından incelenerek
kanıt şemalarının öğrenme stillerine göre değişimini ortaya koymak
amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda tarama yönteminin kullanıldığı bu
araştırmada 2013-2014 eğitim öğretim yılında Kastamonu Üniversitesi Eğitim
Fakültesi İlköğretim Bölümü Matematik Öğretmenliği Anabilim Dalında öğrenim
gören 170 öğretmen adayı araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur.
Araştırmada veri toplama aracı olarak Kolb öğrenme stili envanteri ve
Trigonometri İspat Envanteri (TİE) 
kullanılmıştır. Katılımcıların öğrenme stilleri, envantere verilen
yanıtlara göre belirlenirken, kanıt şemaları betimsel analiz yöntemi ile
belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre katılımcılar arasında
baskın olan öğrenme stilinin özümseyen olduğu ve aynı zamanda öğrenme
stillerinin cinsiyete ve sınıf düzeyine göre farklılaşmadığı görülmüştür.
Bununla birlikte katılımcıların en çok analitik kanıt şemasını kullanmayı
tercih ettiği ve kanıt yaparken kullandıkları kanıt şemalarının öğrenme
stillerine göre farklılaşmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

öğrenme stili, kanıt şeması, matematik eğitimi, trigonometri

Kaynakça

• Almeida, D. A. (2000). Survey of Mathematics Undergraduates’ Interaction With Proof: Some Implications for Mathematics Education, International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 31(6), 869-890.
• Altun, H. (2016). İlköğretim matematik öğretmenliği lisans öğrencilerinin türev konusundaki akademik başarıları ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Aşkar, P., ve Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme stili envanteri. Eğitim ve Bilim, 17(87).
• Balcı, M. (2006). Matematik Analiz 1.Ankara: Palme Yayıncılık.
• Brock, K. L., & Cameron, B. J. (1999). Enlivening political science courses with Kolb's learning preference model. Political Science & Politics, 32(02), 251-256.
• Büyüköztürk, S., Kiliç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, S., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (18. Bas-ki). Ankara: Pegem Akademi Yayımcılık.
• CadwalladerOlsker, T. (2011). What do we mean by mathematical proof?. Journal of Humanistic Mathematics,1(1), 33-60.
• Chazan, D. (1993). ‘High school geometry students’ justification for their views of empirical evidence and mathematical proof’, Educa-tional Studies in Mathematics 24(4), 359–387.
• Cusi, A., ve Malara, N. (2007). Proofs problems in elementary number theory: Analysis of trainee teachers’ productions. In Procee-dings of the Fifth Conference of the European Society for Research in Mathematics Education (pp. 591-600).
• Çepni, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. (7. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• Dede, Y., ve Karakuş, F. (2014). Matematiksel ispat kavramına pedagojik bir bakış: Kuramsal bir çalışma. Adıyaman Üniversitesi Eği-tim Bilimleri Dergisi, 4(2), 47-71.
• Ekici, G. (2003). Öğrenme stiline dayalı öğretim ve biyoloji dersi öğretimine yönelik ders planı örnekleri. (1. Baskı) Ankara: Gazi Kitabevi.
• Fraenkel, J. R., ve Wallen, N. E. (2003). Observation and interviewing. How to design and evaluate research in education, 5, 455-463.
• Hanna, G. (1990). Some pedagogical aspects of proof. Interchange, 21(1), 6-13.
• Hanna, G. (2000). Proof, explanation and exploration: An overview. Educational studies in mathematics, 44(1), 5-23.
• Harel, G., ve Sowder, L. (1998). Students’ proof schemes: Results from exploratory studies. Research in collegiate mathematics educa-tion III, 234-283.
• Healey, M., & Jenkins, A. (2000). Kolb's experiential learning theory and its application in geography in higher education. Journal of geography, 99(5), 185-195.
• Housman, D., ve Porter, M. (2003). Proof schemes and learning strategies of above-average mathematics students. Educational Studies in Mathematics, 53(2), 139-158.
• İncikabı, L. (2013). İlköğretim matematik öğretmenliği programı öğrencilerinin mantıksal argümanları kanıtlama yöntemlerinin incelen-mesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 129-148.
• İskenderoğlu, T. (2010). İlköğretim matematik öğretmeni adaylarının kanıtlamayla ilgili görüşleri ve kullandıkları kanıt şemaları. Yayın-lanmamış doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Jones, K. (1997). Student-Teachers’ Conceptions of Mathematical Proof, Mathematics Education Review, 9, 16-24.
• Kadıoğlu, E. ve Kamali, M. (2015). Genel Matematik. Erzurum: Kültür Eğitim Vakfı Yayınları.
• Knuth, E. J. (2002). Teachers' conceptions of proof in the context of secondary school mathematics. Journal of Mathematics Teacher Education, 5(1), 61-88.
• Kolb, D. A. (1981). Learning styles and disciplinary differences. The modern American college, 1, 232-255.
• Kolb, D.A., (1984), Experiential Learning. Prentice-Hall.Inc., New Jersey.
• Köroğlu, M. (2015). Öğretmen adaylarının özel alan yeterlikleri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Laborde, C. (2000). Dynamic geometry environments as a source of rich learning contexts for the complex activity of proving. Educati-onal Studies in Mathematics, 44(1), 151-161.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2013). Ortaokul matematik dersi (5-8.sınıflar) öğretim programı. Ankara.
• Mingus, T. T. Y.ve Grassl, R. M. (1999). Preservice teacher beliefs about proofs, School Science and Mathematics, 99(8), 438–444.
• Miyazaki, M. (2000). Levels of proof in lower secondary school mathematics. Educational Studies in Mathematics, 41(1), 47-68.
• Moore, R. C. (1994) Making the transition to formal proof. Educational Studies in Mathematics, 27, 249-266.
• National Council of Teachers of Mathematics (NSTM). (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: Author.
• Nunnally, J. (1978). Psychometric Methods. New York: McGraw-Hill Book Co.
• Ören, D. (2007). Onuncu sınıf öğrencilerinin geometrideki ispat şemalarının bilişsel stilleri ve cinsiyetlerine göre incelenmesine yönelik bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Pehlivan, K. B. (2010). A study on prospective teachers’ learning styles and their attitudes toward teaching profession. Elementary Education Online, 9(2), 749-763.
• Recio, A. M. ve Godino, J. D.(2001). Instutional and Personal Meanings of Mathematical Proof, Educational Studies in Mathematics, 48(1), 83-89.
• Sarı, M., Altun, A., ve Aşkar, P. (2007). Üniversite öğrencilerinin analiz dersi kapsamında matematiksel kanıtlama süreçleri: Örnek olay çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 295-319.
• Solomon, Y. (2006). Deficit or difference? The role of students’ epistemologies of mathematics in their interactions with proof, Educa-tional Studies in Mathematics, 61(3), 373–393.
• Sünbül, A. M. (2004). Düşünme stilleri ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Eğitim ve Bilim, 29(132).
• Tall, D. (1995). Cognitive development, representations and proof. In Proceedings of the conference Justifying and Proving in School Mathematics (Vol. 27, p. 38).
• Tufan, F. (2016). Öğrenme stillerinin ve matematik dersine yönelik tutumların matematik dersinin başarısı üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.