Müzik Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyaçları (Tokat İli Örneği)

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 5, 1921 - 1934, 15.09.2019

Gökhan Öztürk Özlem Öztürk

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3001

Cited By: 4

Öz

Bu araştırmanın amacı, müzik öğretmenlerinin
öğretmen yeterlikleri alanlarına ilişkin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarını
saptamak ve bu ihtiyaçların cinsiyet, çalışılan kurum ve çalışma süresine göre
ne tür farklılıklar gösterdiğini belirlemektir. Tarama modeline göre
yapılandırılan çalışma, Tokat il merkezinde görevli 48 müzik öğretmeni ile
yürütülmüştür. Veriler, Çiftci’nin (2008) geliştirdiği anket yoluyla toplanmıştır. Verilerin
çözümlenmesinde, aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri,
karşılaştırmalarda ise bağımsız t-testi, tek yönlü varyans analizi ve Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır.
Araştırma sonucuna göre; müzik öğretmenleri, öğretmen yeterlikleri alanlarında farklı konularda ve farklı
yoğunluklarda hizmetiçi eğitime ihtiyaç duymaktadır ve bu ihtiyaçlar cinsiyet, çalışılan kurum ve mesleki tecrübeye
göre farklılaşmamaktadır. Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının, müzik alan bilgisi
konularında yoğunlaştığı, bu ihtiyacı genel kültür konularının izlediği, meslek
bilgisi konularında ise hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının göreceli olarak daha
düşük olduğu belirlenmiştir. Öğretmenlerin ihtiyaçları, müzik alan bilgisi
alanında sırasıyla; armoni-kontrpuan-eşlik, okul çalgıları, eşlik çalma, Türk
müziği çokseslendirme ve çalgı bakım-onarım bilgisi konularında; genel kültür
alanında, müzik eğitiminde bilgisayar ve teknoloji konusunda; meslek
bilgisi alanında ise özel öğretim yöntemleri, öğretim
teknolojileri ve materyal tasarımı, öğretim ilke ve yöntemleri, rehberlik ve
eğitim psikolojisi konularında yoğunlaşmaktadır.
Çalışma sonunda, müzik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim beklentilerinin
gerekçeleri tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

müzik öğretmenleri, öğretmen yeterlikleri, hizmetiçi eğitim

In-Service Training Needs of Music Teachers (Sample of Tokat City)

Öz

The aim of this research is to determine
the in-service training needs of music teachers in the context of teacher
competencies and to determine how these needs differ according to gender,
institution and professional experience. The study, structured according to the
survey design, was conducted with 48 music teachers working in Tokat. The data
were collected through a questionnaire developed by Çiftci (2008). To analysis
of the data, means and standard deviations, independent t-test, one way
analysis of variance and Kruskal-Wallis test were used. According to the
results, in-service training needs of music teachers are concentrated in
different subjects and intensities in the field of teacher competencies, and
these needs do not differ according to gender, institutions and professional
seniority. Teachers' needs of in-service training are concentrated in the
content area knowledge, the general knowledge follows this need and professional
teaching knowledge needs are relatively lower. Results show that the in-service
training needs of the teachers in the content area knowledge are concentrated
in harmony-counterpoint-accompaniment, school instruments, accompaniment playing,
Turkish music polyphony, and knowledge of
instrument maintenance-repair; in the general knowledge, computer and
technology in music education; in the professional teaching knowledge, special
teaching methods, instructional
technologies and material design, principles and methods of
teaching, guiding and educational psychology. At the end of the study, reasons
of music teachers’ needs were discussed.

Anahtar Kelimeler

music teachers, teacher competencies, in-service training

Kaynakça

• Akdüz, A. (2006). İlk ve Orta Dereceli Okullarda Görev Yapan Müzik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Amadi, M. N. (2013). In-service training and professional development of teachers in Nigeria: through open and distance education. Popov, N. at al.(Ed.) Education in One World: Perspectives from Different Nations içinde (s.173-180), Bulgaria: Bulgarian Compara-tive Education Society. Andırıcı, Ö. (2006). İlköğretimde Müzik Derslerinde Kullanılan Öğretim Yöntemlerine İlişkin Bir İnceleme (İstanbul İli Örneği). Yük-sek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. Arslan, M. (2010). Öğretim hizmetinin niteliği ve öğretmen. Arslan, M. (Ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri içinde (s.239-248), Ankara: Anı Yayıncılık. Austin, J. R., Isbell, D. S. ve Russell, J. A. (2010). A multi-institution exploration of secondary socialization and occupational identity among undergraduate music majors. Psychology of Music, 40(1), 66-83. Ballantyne, J. (2005). Effectiveness of Preservice Music Teacher Education: Perceptions of Early-Career Music Teachers. Dissertation, Queensland University of Technology, Brisbane. Ballantyne, J. (2006). What music teachers want: The emergence of a unified understanding of an ideal teacher education course. Aust-ralian Journal of Teacher Education, 31(1), 1-11. Ballantyne, J. (2007). Documenting praxis shock in early-career Australian music teachers: The impact of pre-service teacher education. International Journal of Music Education: Practice, 25, ISSN 1744-795X (online). Ballantyne, J. ve Packer, J. (2004). Effectiveness of preservice music teacher education programs: Perceptions of early-career music teachers. Music Education Research, 6(3), 299-312. Batıbay, D. ve Aydınoğlu, O. (2006). Müzik öğretmenliği lisans programında yer alan “eșlik (korepetisyon)” dersinin öğrenci ve öğret-men görüșleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 24, 1-26. Baz, E. H. (2016). The stories of English teachers as learners in terms of teacher socialization. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(3), 279-311. Budak, Y. ve Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 33, 62-81. Bush, J. E. (2007). Importance of various professional development opportunities and workshop topics as determined by in-service music teachers. Journal of Music Teacher Education, 16(2), 10-18. Ceylan, M. ve Özdemir, S. M. (2016). Türkiye ve İngiltere’deki öğretmenlerin sürekli mesleki gelişime ilişkin görüşlerinin ve katılım durumlarının incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 397-417. Çelen, Ü., Kösterelioğlu, İ. ve Kösterelioğlu, M. A. (2016). Öğretmenlerin hizmet içi eğitime katılmaya yönelik tutum ve beklentilerine ilişkin durum değerlendirmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 3696-3710. Çiftci, E. (2008). Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı Tarafından Müzik Öğretmenlerine Verilen Hizmet İçi Eğitimin İncelenmesi ve Mü-zik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Denemark, G. W. ve Macdonald, J. B. (1967). Preservice and in-service education of teachers. Review of Educational Research, 37(3), 233-247. Depaepe, F. ve König, J. (2018). General pedagogical knowledge, self-efficacy and instructional. Teaching and Teacher Education, 69, 177-190. Dewey, J. (2004). Demokrasi ve eğitim. Ankara: Yeryüzü Yayınevi. Erdem, A. R. ve Şimşek, S. (2013). Öğretmenlere ve okul yöneticilerine verilen hizmet içi eğitimlerin irdelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4), 94-108. Eurydice Raporu (2013). Avrupa’da öğretmenler ve okul liderlerine ilişkin temel veriler. Avrupa Komisyonu Eurydice Raporu, Luxem-bourg: Publications Office of the European Union. Eurydice Raporu (2015). Avrupa'da öğretmenlik mesleği: Uygulamalar, algılar ve politikalar. Avrupa Komisyonu Eurydice Raporu, Lüksemburg: Avrupa Birliği Yayınlar Ofisi. Garnett, J. (2014). Musician and teacher: Employability and identity. Music Education Research, 16(2), 127-143. George, D. ve Mallery, P. (2019). IBM SPSS statistics 25 step by step: A simple guide and reference. New York: Roudledge. Goddard, J. T. ve Foster, R. Y. (2001). The experiences of neophyte teachers: A critical constructivist assessment. Teaching and Teac-her Education, 17, 349-365. Gönen, S. ve Kocakaya, S. (2006). Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimler üzerine görüşlerinin değerlendirilmesi. Pamukkale Üniver-sitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 37-44. Guskey, T. R. (1991). Enhancing the effectiveness of professional development programs. Journal of Educational and Psychological Consultation, 2(3), 239-247. Guskey, T. R. (2002). Professional development and teacher change. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 8(3/4), 381-391. Günel, M. ve Tanrıverdi, K. (2014). Dünya’da ve Türkiye’de hizmetiçi eğitimler: Kurumsal ve akademik hafıza(kayıpları)mız. Eğitim ve Bilim, 39(175), 73-94. Hammond, L. D. (2000). How teacher education matters. Journal of Teacher Education, 51(3), 166-173. Hookey, M. R. (2002). Professional development. Colwell, R. ve Richardson, C. (Ed.), New Handbook of Research on Music Teaching and Learning içinde (s.887-902), New York: Oxford University Press. Hutt, E. L., Gottlieb, J. ve Cohen, J. J. (2018). Diffusion in a vacuum: edTPA, legitimacy, and the rhetoric of teacher professionaliza-tion. Teaching and Teacher Education, 69, 52-61. Isbell, D. S. (2008). Musicians and teachers: The socialization and occupational identity of preservice music teachers. Journal of Rese-arch in Music Education, 56(2), 162-178. İzci, E. ve Göktaş, Ö. (2017). Assessment of in-service training activities for junior high mathematics teachers. Educational Research and Reviews, 12(24), 1220-1229. Joseph, D. (2011). Early career teaching: Learning to be a teacher and staying in the job. Australian Journal of Teacher Educa-tion,36(9), 75-87. Kalyoncu, N. (2004). Müzik öğretmeni yeterlikleri ve güncel müzik öğretmenliği lisans programı. 1924-2004 Musiki Muallim Mekte-binden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu (Bildiri), 7-10 Nisan, Burdur Üniversitesi, Burdur, (s.510-525). Kalyoncu, N. (2011). Müzik öğretmenliği eğitiminde mesleki sosyalizasyon. Orkestra, 419, 16-27. Kanlı, U. ve Yağbasan, R. (2001). Fizik öğretmenleri için düzenlenen hizmetiçi eğitim yaz kursları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fa-kültesi Dergisi, 21(3), 39-46. Kılıç, D. B. Ç. (2016). Elektronik org eğitimi dersine ilişkin müzik öğretmeni adayların düşünceleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(3), 354-359. Koç, E. M. (2016). A general investigation of the in-service training of English language teachers at elementary schools in Turkey. International Electronic Journal of Elementary Education, 8(3), 455-466. Korkmaz, İ. (2009). Orta Öğretim Okulları Yönetici ve Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitime ve Personelin Geliştirilmesine İlişkin Gö-rüşleri (Bolu İli Örneği). Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Kösreli, S. (2012). Sınıf Öğretmenlerinin Müzik Dersine İlişkin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçları Üzerine Bir İnceleme (Erzincan İli Örne-ği). Yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya. Legette, R. M. (2013). Perceptions of early-career school music teachers regarding their preservice preparation. Update, 32(1), 12-17. Legette, R. M. ve McCord, D. H. (2015). Pre-service music teachers perceptions of teaching and teacher training. Contributions to Music Education, 40, 163-176. Maggioli, G. D. (2004). Teacher-centered professional development. USA: Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD). MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (1973). 1739 Sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu. Tertip:5, Cilt:12, Sayfa:2342. MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2008a). Öğretmen yeterlikleri: Öğretmenlik meslek bilgisi ve özel alan yeterlikleri. Ankara: MEB Ya-yınları. MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2008b). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacının belirlenmesi. Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED), Ankara: MEB Yayınları. MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2012). Mesleki Gelişimi Destekleme ve İzleme Dairesi Başkanlığı, Tanıtım. <http://oygm.meb.gov.tr/www/tanitim/icerik/7>. (Erişim:28.12.2017). MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2015). Milli Eğitim Bakanlığı 2015-2019 stratejik planı. Ankara: MEB Yayınları. MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2016a). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: MEB Yayınları. MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2016b). TIMSS 2015 ulusal matematik ve fen bilimleri ön raporu - 4. ve 8. sınıflar. Ankara: MEB Yayınları. MEB [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: MEB Yayınları. Miller, E. L. (1983). Teacher education: Pre-service and in-service. The Clearing House, 56(8), 364-367. Ming, L. K. (2014). Teacher education & teaching profession in Singapore. International Conference on the Teaching Profession in ASEAN (Bildiri), Bangkok, Thailand, (s.1-12). Mishra, P. ve Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054. Özbek, O. ve Ercan, Ö. (2014). Beden eğitimi öğretmenleri için mesleki sosyalleşme düzeyini ölçme aracının geliştirilmesi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 5(16), 80-93. Özden, Y. (2010). Eğitimde yeni değerler (8. baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık. Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkilerine ilişkin görüşleri (Düzce ili örneği). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 141-160. Öztürk, Ö. (2018). Türkiye’de müzik öğretmenlerine yönelik düzenlenen hizmetiçi eğitim programlarının analizi. 2. Uluslararası İpek Yolu Akademik Çalışmalar Sempozyumu (Bildiri), 20-22 Eylül, Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Nevşehir, (s.531-540). Öztürk, Ö. ve Öztürk, G. (2019). Music teachers’ status of participation in in-service training programs and their expectations. Bartın University Journal of Faculty of Education, 8(1), 245-257. Parmaksız, R. Ş. (2010). Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkelerinde Öğretmenlere Yönelik Hizmetiçi Eğitim Programları ve Uygu-lamaları. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Propst, T. G. (2003). The Relationship between the undergraduate music methods class curriculum and the use of music in the classro-oms of in-service elementary teachers. Journal of Research in Music Education, 51(4), 316-329. Russell, J. A. (2012). The occupational identity of in-service secondary music educators: Formative interpersonal interactions and activi-ties. Journal of Research in Music Education, 60(2), 145-165. Saban, A. (2000). Hizmet içi eğitimde yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, 145, 25-30. Schmidt, C. (1989). An investigation of undergraduate music education curriculum content. Bulletin of the Council for Research in Music Education, 99, 42-56. Shulman, L. S. (1986). Those who understand: Knowledge growth in teaching. Educational Researcher, 15(2), 4-14. Skaar, H., Elvebakk, L. ve Nilssen, J. H. (2018). Literature in decline? Differences in pre-service and in-service primary school teachers' reading experiences. Teaching and Teacher Education, 69, 312-323. Slingerland, M., Borghouts, L., Jans, L., Weeldenburg, G., Dokkum, G., Vos, S. ve Haerens, L. (2017). Development and optimisation of an in-service teacher training programme on motivational assessment in physical education. European Physical Education Review, 23(1), 91-109. Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2014). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (3. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. Şahin, K. ve Aksüt, M. (2002). I. Kademede müzik derslerine ilişkin öğretmen görüşleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 105-118. Şahin, Ü. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi ve Bir Model Önerisi. Doktora tezi, Adnan Men-deres Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın. Şen, B. (2011). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Mesleki Doyumları ve Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçları Üzerine Bir Araştırma (Uşak İli Örneği). Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Şişman, M. (2009). Teacher’s competencies: A modern discourse and the rhetoric. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel sayı, 10(3), 63-82. Taetle, L. ve Cutietta, R. (2002). Learning theories as roots of current musical practice and research. Colwell, R. ve Richardson, C. (Ed.), New Handbook of Research on Music Teaching and Learning içinde (s.279-298), New York: Oxford University Press. Taymaz, H. (1981). Hizmet içi eğitim: Kavramlar ilkeler yöntemler. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları (No.94). Tebiş, C. (2006). Türkiye’de müzik öğretmenliğine yönelme nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 52-64. Teweleit, R. ve Harris, D. (2015). Avoiding praxis shock: Optimizing preservice music education and mentoring for early-career music teacher success. Praxis, 1(2), ISSN 2374-5452 (online). Thompson, K. P. (1989). A new perspective on graduate study and continued professional development for music teachers. Southeas-tern Journal of Music Education, 1, 175-188. Uçan, A. (2006). Müzik öğretmenliği yeterlikleri. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu (Bildiri), 26-28 Nisan, Pamukkale Üniversitesi, Denizli, (s.68-91). Yıldırım, A. (2018). Prof. Dr. Ali Yıldırım ile Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Süreci Üzerine, https://tedmem.org/dosya-konusu/prof-dr-ali-yildirim-ile-turkiyede-ogretmen-yetistirme-sureci-uzerine. (Erişim: 22 Eylül 2018). Yolcu, H. ve Kartal, S. (2017). Evaluating of in-service training activities for teachers in Turkey: A critical analysis. Universal Journal of Educational Research, 5(6), 918-926. YÖK [Yükseköğretim Kurulu]. (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: YÖK Yayınları. YÖK [Yükseköğretim Kurulu]. (2006). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları: Müzik Öğretmenliği Lisans Programı. Ankara: YÖK Yayınları. Yöndem, S. ve Öztosun, Ö. (2003). YÖK/Dünya Bankası işbirliği ile gerçekleştirilen müzik öğretmeni yetiştirme programı kapsamında öğrenim gören müzik öğretmenlerinin mesleki yeterliklerinin değerlendirilmesi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Eğitimi Sem-pozyumu (Bildiri), 30-31 Ekim, İnönü Üniversitesi, Malatya, (s.143-147). Yurdakul, S., Gür, B. S., Çelik, Z. ve Kurt, T. (2016). Öğretmenlik mesleği ve mesleğin statüsü. Ankara: Eğitim-Bir-Sen Stratejik Araştırmalar Merkezi.