ACCEPTANCE LEVEL OF CONSTRUCTIVIST LEARNING ACTIVITIES RECOMMENDED BY THE SCIENCE AND TECHNOLOGY CURRICULUM

Yıl 2012, Cilt: 20 Sayı: 1, 167 - 186, 01.01.2012

Yakup Doğan

Öz

As a result of national educational reform efforts since 2003, Turkey reorganized its educational system and updated the curriculum in all disciplines in guidance of the constructivist learning theory. The purpose of this study is to investigate the views of science and techonology teachers in terms of their acceptance of the constructivist activities including; teaching and learning applications, classroom communication, classroom management, student assessment, and use of classroom enviroment. 429 Science and Techonolgy teachers from 70 elementary schools in 14 different provinces participated in the study during 2006-2007 academic year. Data for the study is collected by using a Likert type questionnaire based upon teacher responses. In the analysis of data, frequency tables, percentage values, and arithmetical mean calculations were used and reported. The results of the study showed that most of the science and technology teachers’ accepted the following constructivist learning activities; teaching and learning applications, classroom communication, classroom management, student assessment, and use of classroom enviroment

Anahtar Kelimeler

Constructivism, constructivist learning activities, Science and Technology curriculum.

Fen ve Teknoloji Dersi Programında Belirtilen Yapılandırmacı Etkinliklerin Benimsenme Düzeyi

Öz

Türkiyede 2003 yılından itibaren başlatılan eğitime yönelik reform çalışmalarının sonucu olarak tüm derslerin öğretim programları yapılandırmacı öğrenme anlayışına göre yeniden düzenlenmiştir. Bu araştırmanın amacı, Fen ve Teknoloji dersi öğretmenlerinin görüşlerine göre; eğitim öğretim, sınıf içi iletişim, sınıf yönetimi, değerlendirme ve fiziksel durumla ilgili uygulamaların benimsenme düzeyini ortaya çıkarmaktır. Araştırmaya, 2006–2007 eğitim öğretim yılında, 14 il merkezindeki 70 ilköğretim okulunda Fen ve Teknoloji dersine giren 429 öğretmen katılmıştır. Araştırmada veriler, Likert tipi ankete öğretmenlerin verdiği yanıtlar kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, frekans, yüzde ve aritmetik ortalama kullanılmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre öğretmenlerin; eğitim öğretim etkinliklerini, sınıf içi iletişim ve sınıf yönetimi etkinliklerini, değerlendirme etkinliklerini ve fiziksel ortamın kullanımı ile ilgili etkinlikleri yüksek bir oranda benimsedikleri tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacılık, yapılandırmacı öğrenme etkinlikleri, Fen ve Teknoloji müfredatı.

Kaynakça

• AÇIKGÖZ, K. (2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• AKAMCA, G., HAMURCU, H. ve GÜNAY, Y. (2006). Yeni İlköğretim Fen ve Teknoloji Programına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14–16 Nisan. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• ALKAN, C., DERYAKULU, D. ve ŞİMŞEK, N. (1995). Eğitim Teknolojisine Giriş: Disiplin, Süreç, Ürün. Ankara: Önder Matbaacılık. Fen ve Teknoloji Dersi Programında Belirtilen Yapılandırmacı Etkinliklerin ... 183 January 2012 Vol:20 No:1 Kastamonu Education Journal
• ALKOVE, L. D. and MCCARTY, B. J. (1992). “Plain Talk: Recognizing Positivism and Constructivism in Practice”, Action in Teacher Education. Volume 14, Number 2, Page 16-22.
• APPLEFİELD, J. M., HUBER, R. and MOALLEM, M. (2000). Constructivim in Theory and Practice: Toward a Beter Understanding. Hıgh School Journal, Volume 84, Number 2, Page 35–53.
• BALCI, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. (4. Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.
• BATDAL, G. (2006). Ölçme ve Değerlendirme Konusunda İlköğretim Dördüncü Sınıf Öğretmenlerinin Yeni Programa Bakışaçıları. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 12–15 Eylül. Muğla Üniversitesi, Muğla.
• BULUT, İ. (2006). Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• BÜYÜKKARAGÖZ, S. Ş. (1997). Program Geliştirme. Konya: Kuzucular Ofset.
• CROWTHER, D. T. (1999). Cooperating With Constructivism. Journal of College Science Teachings, Volume 29, Number 1, Page 17–23.
• ERDEN, M. (1998). Eğitimde Program Değerlendirme. (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• GÖZÜTOK, F. D., AKGÜN, Ö. E. ve KARACAOĞLU, Ö. C. (2005). İlköğretim Programlarının Öğretmen Yeterlilikleri Açısından Değerlendirilmesi. Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu,14–16 Kasım. Erciyes Üniversitesi Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.
• GÜLER, D.S. (2003). 4–5 ve 6 Yaş Okul Öncesi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı 13, 53–65.
• GÜROL, M., (2002), “Egitim Teknolojisinde Yeni Paradigma: Olusturmacılık”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 159-183.
• KARASAR, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi. KİNDSVATTER, R., WİLEN, W. and ISHLER, M. (1996). Dynamics of Effective Teaching (Third Edition) New York: Longman Publishers.
• KORKMAZ, İ. (2006). Yeni ilköğretim programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14-16 Nisan. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• MARLOWE, B. A. and PAGE, M. L. (1998). Creating and Sustining The Constructivist Classroom. California: Corwin Pres.
• OLSSEN, M. (1996). Radical Constructivism and Its Failings: Anti-Realism and İndividualism. British Journal of Educational Studies, Volume 44, Number 3, Page 275–295.
• ÖZMEN, Ş.G. (2003) Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• PERKİNS, D. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership, Volume 57, Number 3, Page 6–11. ŞAHİN, İ., TURAN, H. ve APAK, Ö. (2005). Yeni İlköğretim Birinci Kademe Fen ve Teknoloji Programının Stake’nin Uygunluk Modeliyle Değerlendirilmesi. XIV. Ulusal Eği- 184 Yakup DOĞAN...
• Ocak 2012 Cilt:20 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi tim Bilimleri Kongresi, 28–30 Eylül. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli.
• TEZCİ, E. (2002). Oluşturmacı Öğretim Tasarım Uygulamasının İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcılıklarına ve Başarılarına Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TURGUT, H. ve ARI E. (2006). Yeni İlköğretim Fen, Teknoloji, Toplum Programına Yönelik Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 12–15 Eylül. Muğla Üniversitesi, Muğla. YÜCEL, C., KARAMAN M. K., BATUR Z., BAŞER A. ve KARATAŞ A. (2006). Yeni Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri ve Programın Değerlendirilmesi. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 12–15 Eylül. Muğla Üniversitesi, Muğla.
• YURDAKUL, B. (2004). Eğitimde Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa Geçiş İçin Bilgi, Gerçeklik ve Öğrenme Olgularının Yeniden Anlamlandırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 4, Sayı 8, 109–120.