AN ANALYSIS OF ANKARA SCIENCE HIGH SCHOOL STUDENTS’ ATTITUDES TOWARDS MATH AND THIER ACADEMIC SELF-CONCEPTS IN TERM OF SOME FAMILY CHARACTERISTICS

Yıl 2010, Cilt: 18 Sayı: 3, 805 - 818, 01.09.2010

Hülya Pehlivan

Öz

The aim of the study is to analyses the science high schoolers’ attitudes towards math and their academic self-concepts in relation to a maternal educational background, b maternal employment status, c paternal educational background , d paternal employment status and e income level. The sample includes a total of 345 Ankara Science high school students. The data were collected through the use of an attitude scale with 24-item, an academic selfconcepts scale with eight-item and demographic information form. The finding obtained show that neither mothers’ educational background and their employment status have effects on the subjects’ attitudes towards math and on their academic self-concept. It is also found that fathers’ education background as well as their occupational status and income level do not have any impact on the participants’ attitudes maths and on their academic self-concepts.

Anahtar Kelimeler

Science high school, the math course, attitude, academic-self conceps.

ANKARA FEN LİSESİ ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİK DERSİNE YÖNELİK TUTUMLARI İLE AKADEMİK BENLİK TASARIMLARININ BAZI AİLESEL FAKTÖRLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmanın amacı fen lisesi öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumlarını ile akademik benlik tasarımlarını a anne eğitim durumu, b anne çalışma durumu, c baba eğitim durumu, d baba mesleği ve e ailenin gelir düzeyi bazında incelemektir. Araştırma Ankara Fen Lisesi’nde öğrenim gören 345 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Veri toplamak amacıyla 24 maddelik matematik dersine yönelik tutum ölçeği ve sekiz maddelik akademik benlik tasarımı ölçeği ile kişisel bilgiler formu kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, fen Lisesi öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile akademik benlik tasarımları bakımından anne eğitimi ile annenin çalışma durumunun etkili bir faktör olmadığı anlaşılmıştır. Yine, fen lisesi öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile akademik benlik tasarımlarının baba eğitimi, baba mesleği ve ailenin gelir düzeyi bakımından farklılaşmadığı tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Fen lisesi, matematik dersi, tutum, akademik benlik tasarımı

Kaynakça

• 1. AIKEN, L. R. (1985). Psychological Testing and Assesment. Allyn and Bacon Inc.
• 2. ATAMAN, A. (1982). Üstün Zekalı Çocuklara Ana-Babaları ve Öğretmenleri Nasıl Yardımcı Olabilir. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15(1), 335- 344.
• 3. AYDINLI, B. (1997). Öğrencilerin Matematiğe Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi. Ankara Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• 4. BİLDİREN, A ve UZUN, M. (2007). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Tanılama Yönteminin Kullanılabilirliği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2 (22). 31-39.
• 5. BORAN, A İ ve ASLANER, R. (2008). Bilim ve Sanat Merkezlerinde Matematik Öğretiminde Probleme Dayalı Öğrenme. İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 15-32.
• 6. BUDAK, İ. (2008). Matematikte Üstün Yetenekli Öğrenci Eğitimi ve Sosyal Beklentiler. Journal of Qafkaz University, 24. 250-257.
• 7. ÇELİK, H. C ve BİNDAK, R. (2005). Sınıf Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Matematiğe Yönelik Tutumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Kastomonu Eğitim Dergisi, 13 (2), 427-436.
• 8. ÇOBAN, A. (1989). Ankara Merkez Okullarındaki Son Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersine İlişkin Tutumları. Ankara. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• 9. DUMAN, A. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Matematik başarısını etkileyen Faktörlerin Öğrenciler ve Öğretmenler Açısından Değerlendirilmesi. Eskişehir: Osman Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• 10. GÖKDERE M. ve ÇEPNİ, S. (2003). Üstün Yetenekli Çocuklara Verilen Değerler Eğitiminde Öğretmenin Rolü. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(2), 93-107.
• 11. İNCEOĞLU, Metin. (2000). Tutum, Algı, İletişim. Ankara: İmaj Yayınevi
• 12. KESKİN, S. (2006). Üstün ve Özel Yetenekli Çocuklar ve Bilgisayara Yönelik Tutumları. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
• 13. LEDER, G. (1992). Attitudes to Mathematics. Mathematics Education Reseach Journal, (4).
• 14. M.E.B. Bilim ve Sanat Merkezi Yönergesi, (2001).
• 15. METİN, N ve DAĞLIOĞLU, E. H. (2002). Anaokuluna Devam Eden Beş-Altı Yaş Grubu Çocuklar Arasından Matematik Alanında Üstün Yetenekli Olanların Belirlenmesi. İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2 (3).
• 6. MORAWSKA, A & SANDERS, M. (2009). Parenting Gifted and Talented Children: Conseptual and Empirical Foundations. Gifted Child Quarterly. 3 (53), 163-173.
• 17. ÖZGÜVEN, İ.E. (2000). Psikolojik Testler. Ankara: PDREM Yayınları.
• 18. SENEMOĞLU,N. (1989). Öğrenci Giriş Nitelikleri ve Öğretme-Öğrenme Süreci Özelliklerini Matematik Derslerindeki Öğrenme Düzeyini Yordama Gücü. Yayınlanmamış Araştırma Raporu. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• 19. URAL, A. (2007) İşbirlikli Öğrenmenin Matematikteki Akademik Başarıya, Kalıcılığa, Matematik Özyeterlik Algısına ve Matematiğe Karşı Tutumuna Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
• 20. YANPAR, T. (2005). Sosyal bilgiler dersinde oluşturmacı yaklaşımda öğrencilerin etkinlik dosyalarını yordayan değişkenler. Kastamonu Eğitim Dergisi. 13 (2), 513-526.
• 21. YAŞAR, Ş ve ANAGÜN, Ş.S. (2008). İlköğretim Beşinci Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Tutum Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışmaları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2(8), 223-236.
• 22. YILMAZ, M. (2006). İlköğretim Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersine İlişkin Tutumlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Milli Eğitim (172).
• 23. ZAN, R & MARTINO, P. D. (2007). Attitudes Toward Mathematics: Overcoming The Pozitive / Negative Dichotomy. The Montana Mathematics Enthusiast. (3), 157-168.