THE CHANGING ROLE AND IMPORTANCE OF TRAINING IN THE ORGANIZATIONAL SOCALIZATION PROCESS

Yıl 2006, Cilt: 14 Sayı: 1, 1 - 10, 01.03.2006

Cemal Çalık

Öz

The fist years of newcomers in organization are not only difficult but also important. There have been managed various studies on the process which has been conceptualized as “organizational socialization”. In this process various training and other activities have been provided newcomers by the organization like preparation course and basic education. It is necessary to analyze the socialization process in detail to develop an effective socialization program. In this study it has been explored that how to provide socialization training by organization. At the result of the study it has found out that traditional socialization programs must be transformed into interactive process instead of the programs that newcomers are assumed as passive recipient of training. And also socialization programs must be based on continuously learning activities in the workplace instead of short period training courses and it should include activities from official meetings to counseling.

Anahtar Kelimeler

Organizational socialization, socialization training, newcomers

ÖRGÜTSEL SOSYALLEŞME SÜRECİNDE EĞİTİMİN DEĞİŞEN ROLÜ VE ÖNEMİ

Öz

İşgörenlerin örgütlerinde geçirdikleri ilk yılları meslek yaşamının zor ve zor olduğu kadar da önemli yıllarıdır. Örgütsel sosyalleşme olarak kavramsallaştırılmış olan bu sürecin nasıl meydana geldiğini analiz eden çok çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Bu süreçte örgüte yeni katılan bireyin başarılı bir şekilde örgüte uyumunu sağlamak için örgüt tarafından bireye hazırlayıcı ve temel eğitim gibi çeşitli adlar altında bazı sosyalleşme eğitimi programları sunulmaktadır. Bu programların etkili olması için sosyalleşme sürecinin nasıl meydana geldiğinin ayrıntılı bir şekilde ortaya konması ve buna uygun eğitim faaliyetlerinin düzenlenmesi gereklidir. Bu makalede etkili sosyalleşme eğitiminin nasıl sağlanması gerektiği sorusuna yanıt aranmıştır. Sonuç olarak bireylerin pasif alıcı olarak kabul edildiği ve yalnızca belirli süreli eğitim faaliyetleri ile sınırlı sosyalleşme programları yerine bireylerin aktif oldukları, sürekli eğitime dayalı ancak yalnızca eğitim programları ile sınırlı olmayıp, tanışma kaynaşma toplantılarından danışmanlığa kadar uzanan çeşitli etkileşimsel etkinlikleri içeren programlar olması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel sosyalleşme, sosyalleşme eğitimi, göreve yeni başlayan işgörenler

Kaynakça

• Aday Memurların Yetiştirilmelerine Dair Genel Yönetmelik. 27.6.1983 Tarih ve 18090 no’lu Resmi Gazete.
• Adkins, L. Cherly. (1995). Previous Work Experience and Organizational Socizalization: A Longitudional Examination. Academy of Management Journal. 38 (3), 839-862. Balcı, Ali. (2000). Örgütsel Sosyalleşme: Kuram, Strateji ve Taktikler. Ankara: PEGEM A Yayıncılık.
• Baron, A. Robert & Greenberg, J. (1986). Behavior in Organizations. Boston: Allyn and Bacon.
• Can, H.; Akgün, A.; Kavuncubaşı, Ş. (2001). Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara : Siyasal Kitabevi.
• Canman, Doğan (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara:Yargı Yayınevi.
• Cheng, M. H.& K. C. Pang (1997). Teacher Socialization: Implications fort the design and management of initial teacher education programmes.
• Çalık, Temel. (2003). İş görenlerin Örgüte Uyumu (Örgütsel Sosyalleşme). Türk Eğitim Bilimler Dergisi. 1(2), 163-177.
• Çelik, Vehbi. (1998). Alan Dışından Gelen Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 4(14), 191-208.
• Feldman, Daniel C. ve H. J. Arnold. (1983). Managing Individual and Group Behavior in Organizations. McGraw- Hiil Book Company.
• Fisher, C.D. (1986). Organizational Socialization : an integrative review. İn K.M. Rowland and G.R. Ferris (Eds) Research in personel in human resources management 4. Greenwich, C.T. : JAI Press.
• Jablin, F. (1982). Organizational Communication : An assimilation approach. In M.E. Roloff & C.R. Berger (Eds). Social Cognition and Communication. Sage Publications.
• Jones, Gareth R. ve R. Goffee. (2000). Kurum Kültürü. (Çeviren: Kıvanç Kutman). Ankara: Kapital Medya A.Ş.
• İshakoğlu, Gülem. (1998). Örgüt-Birey Uyumunun Sağlanmasında Personel Seçimi ve Sosyalleşmenin Önemi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ( Yayımlanmamış Doktora Tezi).
• Kartal, Sadık. (2003). İlköğretim Okulu Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşme Düzeyleri (Ankara İli Örneği). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ( Yayımlanmamış doktora tezi).
• Keser, Aşkın. (2005) İşletmelerde Mesleki Oryantasyon Eğitimi ve Verimlilik İlişkisi. www.insankaynaklari.com adresinden 28.11.2005 tarihinde alınmıştır.
• Morrıson, W. Elizabeth. (1993). Longitudinal Study of the Effects of Information Seeking on Newcomer Socialization. Journal of Applied Psychology, 78(2), 173-183.
• Nicholson, N. (1998). Encyclopedic Dictionary of Organizational Behavior. U.S.A. : Blackwell Publishers Inc.
• Özgen, H.; A.Öztürk.; A. Yalçın. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. Adana: Nobel Kitabevi.
• Porter, L. W., E. E., Lawler. & J. R., Hackman. (1981). Behavior in Organizations. (International Student Edition). Mc Graw- Hill İnternatıonal Book Company.
• Sabuncuoğlu, Zeyyat. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Zeichner, K.M. & Tabachnick, B.R. (1985), The Development of Teacher Perspectives: Social Strategies and Institutional Control in The Socialization of Beginning Teachers. Journal of Education of Teaching. Vol. 11, No.1, pp.1-25.
• Yüksel, Öznur (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.