DECENTRALIZATION TREND IN EDUCATIONAL ADMINISTRATION

Yıl 2006, Cilt: 14 Sayı: 1, 61 - 72, 01.03.2006

Türker Kurt

Öz

Today, educational system is criticized densely because of problems which it experience. One of the most important matters of those critics is excessive centralization and over-growth of central organization. In this matter, local administration is joining to educational activities more can contribute to problems solving. In this study, why the contribution of local administrations to education is needed, what these contributions can be, and what the possible results of them are, have been evaluated.

EĞİTİM YÖNETİMİNDE YERELLEŞME EĞİLİMİ

Öz

Bugün, karşı karşıya olduğu sorunlar nedeniyle eğitim sistemi yoğun bir şekilde eleştirilmektedir. Bu eleştirilerin en önemli konularından biri, aşırı merkeziyetçilik ve merkez teşkilatının çok fazla büyümesidir. Bu anlamda, yerel yönetimlerin eğitim ile ilgili faaliyetlere daha fazla katılımının sorunların çözümüne büyük ölçüde katkı sağlayabileceği ileri sürülmektedir. Bu çalışmada yerel yönetimlerin eğitim ile ilgili katkılarına neden gereksinim duyulduğu, bu katkıların neler olabileceği ve bu katkıların olası sonuçları ele alınmıştır.

Kaynakça

• AKYILDIZ, Salih. Eğitim Hizmetlerinin Yürütülmesinde Belediye Yönetimlerine Yetki Verilmesi Konusunda İl Belediye Başkanlarının Görüşleri. Yükseklisans tezi. Ank. Nv. Sosyal Bilimler Enst. Ankara . 2000.
• AÇIKALIN, Aytaç. Teknik ve Toplumsal Yönleriyle Okul Yöneticiliği. Ankara: Pegem Yayınları. 1998.
• ALTINOK, Ramazan. “Yerel Yönetimler ve Eğitim”. Türk İdare Dergisi. Sayı:415 Haziran 1997.
• BAŞÇOBANLAR, Ömer. Yerel Yönetimlerin Örgün Eğitime İlişkin Görevleri. Yükseklisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Malatya. 2000.
• BIÇAK, Salih. Türkiye’de İl Özel İdaresi Ve Toplum Kalkınması. Yükseklisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. 2001.
• BURSALIOĞLU, Ziya. (1999). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
• ÇINKIR, Ş.(2002). Eğitim Yönetiminde Yerelleşmenin Üstünlükleri ve Sakıncaları. Eğitim Araştırmaları. Ağustos 2002, Sayı 8
• ÇOKER, Ziya. “Merkezden Yönetim, İl Sistemi ve Yerel Yönetim Reformu”. Yeni Türkiye. Sayı:4. 1995
• DPT (2004). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/vii/ (18. 09. 2003).
• DUMAN, Ahmet. “Eğitimin Yerinden Yönetimi”. Çağdaş Yerel Yönetimler. Cilt:7 Sayı :2 Nisan 1998. Türk Belediyecilik Derneği.
• DUMAN, Ahmet. “Yerel Yönetimler Yasa Taslaklarına Eğitimin Yerinden Yönetimi Açısından Bir Bakış”. İller ve Belediyeler. Sayı:631 Mayıs 1998.
• EMİROĞLU, Haluk. Yerel Yönetimlerde Halkın Kültür Ve Eğitim Düzeylerinin Yükseltilmesine Yönelik Faaliyetler Ve Konuya İlişkin Bir Araştırma. Yükseklisans Tezi. İstanbul Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul. 2000.
• ERYILMAZ, Bilal. (1995). Kamu yönetimi, Akademi Kitabevi İzmir 1995.
• GATES, Bill. Dijital Sinir Sistemiyle Düşünce Hızında Çalışmak. (çev. Ali Cevat Akkoyunlu) Doğan Kitap. İstanbul. 1999.
• GÖZÜBÜYÜK,Şeref. (1989). Yönetim Hukuku. Sevinç Matbaası. Ankara.
• KÖKSAL, Kemal. Türkiye’de eğitim Hizmetlerinin Yerelleşmesi –Bir Model Önerisi-. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara, Haziran , 1997.