The Effect of Texts Enriched with Visual Materials on Reading-Comprehension Skills of Hearing Impaired Students

Yıl 2022, Cilt: 30 Sayı: 4, 747 - 771, 28.10.2022

Nursel Sönmez Lokman Turan

Öz

Purpose: The aim of this study is to determine the importance of visual materials in reading-comprehension and text analysis problems of hearing impaired students. For this purpose, the effects of the texts prepared with pictures and without pictures on the academic achievement of the students were evaluated.

Design/Methodology/Approach: Descriptive method was used in the study. The reason why this method is preferred is that the classes in the practice school are a branch. The number of students in these branches is not sufficient to form a control group within the branch. For this, single group pretest-posttest pattern was preferred. Non-Illustrated-Text Reading Comprehension and Text Analysis were used as pre-test and Illustrated Text Reading Comprehension and Text Analysis study papers were used as post-test. The data were evaluated by using comparison method with class based and person based.

Findings: As a result of the study, it was determined that the illustrated texts are understood better and the text analysis is done better than the texts without pictures. However, the inverse proportion between grade levels UTW and PTW mean, it was concluded that the hearing impaired students needed less visual texts with their age. Therefore, for the younger age groups, the text with too few pictures resulted in an increase in the pictured text difference in favor of the text in parallel with the advancement of age.

Highlights: It is important that the teaching materials in all lessons, especially for Turkish lessons and generally based on reading, comprehension and interpretation, are illustrated as much as possible. Therefore, curricula should be enriched urgently. All teaching materials of schools providing education to hearing impaired children should be different and varied from the materials used in other normal schools. According to the audio results, the success of students with high hearing loss is quite low. For this reason, a planning should be made according to the audio results of all students, and flexible texts should be created in a way that the frequency of pictures in the same text varies even if the main ideas in the texts remain the same. Accordingly, the “audio status-text picture frequency” scale should be developed.

Anahtar Kelimeler

descriptive research model, reading comprehension and text analysis, Turkish lesson, hearing impaired children, special education

Görsel Materyaller İle Zenginleştirilmiş Metinlerin İşitme Engelli Öğrencilerin Okuma-Anlama Becerileri Üzerindeki Etkisi

Öz

Çalışmanın amacı: Bu araştırma, işitme engelli öğrencilerin okuma-anlama ve metin çözümleme problemlerinin giderilmesinde görsel materyallerin önemini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla resimli ve resimsiz olarak hazırlanan metinlerin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi değerlendirilmiştir.

Materyal ve Yöntem: Bu araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Bu yöntemin tercih edilmesinin sebebi, uygulama okulundaki sınıfların birer şube olmasıdır. Öğrenci sayıları şube içerisinde kontrol gurubu oluşturacak yeterlilikte olmadığından, tek grup öntest-sontest desen tercih edilmiştir. Ön-test olarak Resimsiz Metin Okuma Anlama ve Metin Çözümleme, son-test olarak ise Resimli Metin Okuma Anlama ve Metin Çözümleme çalışma kâğıtları kullanılmıştır. Veriler, sınıf ve kişi bazında karşılaştırma yöntemi kullanılarak değerlendirilmiştir.

Bulgular: Çalışmanın sonucunda resimli metinlerin resimsiz metinlere göre daha iyi anlaşıldıkları ve metin çözümlemelerinin daha iyi yapıldığı tespit edilmiştir. Fakat sınıf seviyeleri ile resimsiz ve resimli çalışma sonuç ortalamaları arasındaki ters orantı, işitme engelli öğrencilerin yaşlarının ilerlemesiyle resimli metinlere daha az gereksinim duydukları sonucuna varılmıştır. Dolayısıyla daha erken yaştaki gruplar için çok resim az metin, yaşın ilerlemesine paralel olarak da resim-metin farkının metin lehinde artırılması sonucunu doğurmuştur.

Önemli Vurgular: Özelde Türkçe dersine yönelik, genelde ise okuma, anlama ve yorumlamaya dayalı bütün derslerdeki öğretim materyallerinin mümkün olduğunca resimli olması önemlidir. Dolayısıyla acilen bu konudaki gerekli müfredat zenginleştirilmeleri yapılmalıdır. İşitme engelli çocuklara eğitim-öğretim sunan okulların bütün öğretim materyallerinin diğer normal okullarda kullanılan materyallerden farklı ve çeşitli olması gereklidir. Odyo sonuçlarına göre, işitme kaybı fazla olan öğrencilerin başarıları da oldukça düşüktür. Bundan ötürü, bütün öğrencilerin odyo sonuçlarına göre bir planlama yapılmalı, metinlerdeki ana fikirler aynı kalsa bile aynı metin içerisindeki resim sıklığı değişiklik arz edecek şekilde esnek metinler oluşturmalıdır. Buna göre “odyo durumu-metin resim sıklığı” ölçeği geliştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

betimsel araştırma modeli, okuma anlama ve metin çözümleme, Türkçe dersi, işitme engelli çocuklar, özel eğitim

Kaynakça

• Akamatsu, C.T. (1988). Summarizing stories: The role of instruction in text structure in learning to write. American Annals of the Deaf, 133, 294-302.
• Aksan, D. (1998), Anlambilim, anlambilim konuları ve Türkçenin anlambilimi. Ankara: Engin.
• Andrews, J. F. & Mason, J. M. (1991). Strategy use among deaf and hearing readers. Exceptional Children, 57, 536-545.
• Andrews, J. F., Winograd, P., & De Wille, G. (1994). Deaf children reading fables: Using ASL summaries to improve reading comprehension. American Annals of the Deaf, 139, 378-386.
• Bataineh, O. M. & Freihat, R. (2020). The Effect of the Reciprocal Teaching Strategy on Improving the Reading Comprehension of Deaf Students. Journal of Educational and Psychological Studies [JEPS], 14(3):521.
• Batic, J. & Haramija, D. (2015). The importance of visual reading for the interpretation of a literary text. CEPS Journal, 5(4), 31-49.
• Beydoğan, H. Ö. (2010). Okuma ve anlamayı etkileyen stratejiler, Milli Eğitim Dergisi, 185, 8-20.
• Brown, P. M. Ve Brewer, L. C. (1996). Cognitive processes of deaf and hearing skilled and less skilled readers. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 1, 263-270.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. ve Çakmak, E. K. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
• Cambra, C. (1994). An instructional program approach to improve hearing-impaired adolescents' narratives: A pilot study. Volta Review, 96, 237-245.
• Demirel, Ö. ve Kaya, Z. (Ed.). (2003). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Pegem.
• De Villiers, P. A. & Pomerantz, S. B. (1992). Hearing-impaired students learning new words from written context. Applied Psycholinguistics, 13, 409-431.
• Dolman, D. (1992). Some concerns about using whole language approaches with deaf childiren. American Annals of the Deaf, 137, 278-282.
• Donne ,V. & Zigmond, N. (2006). Engagement during reading instruction for students who are deaf or hard of hearing in public schools. American Annals of the Deaf, 153(3), 294-303.
• Ekinci, D. (2007). Türkçe Konuşan İşitme Engelli Çocukların Ad Durum Eklerini Kullanım Becerilerinin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.195762).
• Elaine, K. T., Amanda, S. H. & Easterbrooks, S. R. (2011). Pragmatic language in deaf and hard of hearing students: correlation with success in general education. American Annals of the Deaf, 155(5), 526-534.
• Epçaçan, C. (2009). Okuduğunu anlama stratejilerine genel bir bakış. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), 207-223.
• Erdiken, B. (1989). Eskişehir sağırlar okulu ve Anadolu Üniversitesi İÇEM’de ortaokul sınıflarına devam eden 13-14 yaş işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin betimlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.8901).
• Ewoldt, C. (1984). Problems with rewritten materials, as exemplified by “to build a fire”. American Annals of the Deaf, 129, 23-28.
• Genç, P. (2012). İşitme engellilerle temel sanat eğitimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Girgin, Ü. (1987). Doğal-işitsel sözel yöntemle eğitim gören işitme engelli çocuklarda okuma-anlama davranışlarının irdelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.2279).
• Girgin, Ü. (1997). Eskişehir ili okulları 4. ve 5. sınıf işitme engelli öğrencilerinin okumayı öğrenme durumlarının çözümleme ve anlama düzeylerine göre değerlendirilmesi (Doktora Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.61171).
• Girgin, Ü. (2007). Evaluation of hearing ımpaired student’s reading comprehension with the cloze procedure. Retrieved from ERIC database. (ED 500171).
• Göçer, A. (2007). İlköğretim 1. kademe Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme çalışmaları. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim Fakültesi.
• Göker, O. (1996). Uygulamalı Türkçe bilgileri 1. İstanbul: Milli Eğitim.
• Göker, O. (1997). Uygulamalı Türkçe bilgileri 2. İstanbul: Milli Eğitim.
• Göker, O. (1997). Uygulamalı Türkçe bilgileri 3. İstanbul: Milli Eğitim.
• Greg, Des P. & Leigh, L. G. (1998). Teaching reading and writing to deaf students: A brief history. Australian Journal of Education of the Deaf, 4, 16-19.
• Howarth, S. P., Wood, D. J., Griffiths, A. J. & Howarth, C. I. (1981). A comparative study of the reading lessons of the deaf and hearing primary-school childiren. British Journal of Educational Psychology, 74, 429-437.
• Israelite, N. & Helfrich, M. A. (1988). Improving text coherence in basal readers: Effects on comprehension of hearing-impaired and normal-hearing readers. Volta Rewiew, 90, 261-276.
• Jackson, D., Paul, P. & Smith, J. (1997). Prior knowledge and reading comprehension ability of deaf and hard-of-hearing adolescents. Journal of Deaf Studies & Deaf Education, 2(3), 172-184.
• Johnson, H. A., Padak, N. D. & Barton, L. E. (1994), Developmental spelling strategies of hearing-impaired children. Reading and Writing Quarterly, 10, 359-367.
• Kantemir, E. (1997). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Nurol.
• Karasu, P. (2004). Kaynaştırmadaki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım beceri düzeylerinin değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.143978).
• Karasu, P. (2011). İşitme engelli öğrenciler ve normal işiten öğrencilerin okuma becerilerinin formel olmayan okuma envanteri ile değerlendirilmesi (Doktora Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.296604).
• Karasu, P., Girgin, Ü. & Uzuner, Y. (2012). İşitme engelli öğrenciler ve işten öğrencilerin okuma becerilerinin formel olmayan okuma envanteri ile değerlendirilmesi. Anadolu Journal of Education Sciences International, 2(1), 65-88.
• Kelly, L. (1995). Processing of bottom-up and top-down information by skilled and average deaf readers and implications for whole language instruction. Exceptional Children, 61(4), 318-334.
• Koskinen, P. S., Wilson, R. M. & Jensema, C. J. (1986). Using closed-captioned television in the teaching of reading to deaf students. American Annals of the Deaf, 131, 43-46.
• Kyle, F. E. & Cain, K. (2015). A comparison of deaf and hearing children’s reading comprehension profiles. Top Lang Disorders, 35(2), 144-156.
• Lederberg, A. R., Schick, B. & Spencer, P. E. (2013). Language and literacy development of deaf and hard-of-hearing children: Successes and challenges. Developmental Psychology, 49(1), 15-30.
• Limbrick, E., Mc Naughton, S. & Clay, M. (1992). Time engaged in reading. A critical factor in reading achievement. American Annals of the Deaf, 137, 309-314.
• Luetke-Stahlman, B., Griffiths, C. & Montgomery, N. (1998). Development of text structure knowledge as assessed by spoken and signed retellings of a deaf secondgrade student. American Annals of the Deaf, 143, 337-346.
• Mayer, C. (1998). Deaf children learning to spell. Research in the Teaching of English, 33, 158-180.
• Milli Eğitim Bakanlığı (1969). 1969 tarih, 1568 sayılı Tebliğler Dergisi. http://tebligler.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2005). Türkçe Öğretim Programı. http://mufredat.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2006). Türkçe Dersi Öğretim Programı. http://mufredat.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2016). Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. http://ogm.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2017). Türkçe Öğretim Programı. http://mufredat.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2018). 1739 Sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu; Türk milli eğitimin temel ilkeleri. http://www.mevzuat.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2018). 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu. http://www.mevzuat.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2018). Özel eğitim Kurumları Yönetmeliği. http://ookgm.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2018). Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yönetici-Öğretmen-Aile Kılavuzu, https://orgm.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• MEB (2018). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8.Sınıflar).http://mufredat.meb.gov.tr adresinden edinilmiştir.
• Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri 1 okuma eğitimi. Ankara: Öncü.
• Power, D. & Leigh, G. R. (1998). Teaching reading and writing to deaf students: a brief history. Retrieved from https://www.researchgate.net
• Razalli, A., Thomas, R. O., Mamat, N. & Yusuf, N. (2018). Using text with pictures in primary school to improve reading comprehension for hearing imparied students. Journal of ICSAR, 2(1), 19-27.
• Saban, A. (2005). Öğrenme öğretme süreci yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel.
• Şahin, A. (2011). Çocuğun dil ve zihin gelişimi. Ö. Yılar ve L. Turan (Ed.). Eğitim Fakülteleri için Çocuk Edebiyatı (3. baskı) içinde (s. 1-36). Ankara: Pegem.
• Schirmer, B. R. & Mcgough, S. M. (2005), Teaching reading to children who are deaf: do the conclusions of the national reading panel apply? Review of Educational Research, 75(1), 83-117.
• Shihiab, I. (2011). Reading as critical thinking. Asian Social Science, 7(8), 209-218.
• Siima, S. B. A. (2011). Teaching of Reading and Writing to Deaf Learners in Primary Schools in Uganda (MSc Thesis). University of Oslo. http://www.duo.uio.no/ adresinden edinilmiştir.
• Söylemez, Y. (2018). Okuma eğitiminde ölçme ve değerlendirme. O. Sevim ve Y. Söylemez (Ed.). Okuma Eğitimi (1. baskı) içinde (s. 197-216). Ankara: Nobel.
• Tozak, E., Karasu, H. P. ve Girgin, Ü. (2018). Kaynaştırma ortamındaki işitme kayıplı bir öğrencinin ilkokuma becerilerine yönelik destek eğitim sürecinin incelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi-ENAD, 6(2), 161-186.
• Trybus, R. & Karchmer, M. (1977). School achievement scores of hearing impaired children: National data on achievement status and growth patterns. American Annals of the Deaf, 122, 62-69.
• Tüm, G. (2018). Okuma süreçleri. O. Sevim ve Y. Söylemez (Ed.). Okuma Eğitimi (1. baskı) içinde (s. 105-124). Ankara: Nobel.
• Turan, L. ve Uyumaz, F. (2018). Bellek ve özellikleri. O. Sevim ve Y. Söylemez (Ed.). Okuma Eğitimi (1. baskı) içinde (s. 25-40). Ankara: Nobel.
• Türkkan, R. O. ve Türkkan, T. (2007). Kendi Kendine Etkin Hızlı Okuma. İstanbul: Pegasus.
• Uysal, A. (2010). İşitme Engellilerde Türkçe Öğretimi, Sorunlar, Öneriler (Yüksek Lisans Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No.258030).
• Watson, L. (1999). Literacy and deafness: the challenge continues. Deafness and Education International, 1(2), 96-106.
• Yıldırım, C. (1999). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM.
• Yılmaz, H. (2004). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Konya: Çizgi Kitapevi.