Gavsiyye, tasavvuf tarihinde Abdülkādir Geylânî ve Muhyiddin İbnü’l-Arabî’ye atfen tanınmış küçük bir risâledir. Tasavvuf kavramlarını insân-ı kâmil fikri çerçevesinde işleyişi dolayısıyla dikkat çeken Gavsiyye, XIV. yüzyıldan itibâren tercüme ve şerh konusu edilmiş, özellikle Hindistan ve Osmanlı kültür coğrafyalarında yaygınlık kazanmıştır. Nazarî bir sistematiğin işlenmediği, daha çok tarikat merkezli duyarlılıkların yansıdığı bu metinler kavramsal açıdan çok yönlü bir içerik sunarlar. Diğer taraftan Gavsiyye’nin Abdülkādir Geylânî’ye atfedilmesine dönük farklı kabullere erken dönemlerden itibâren rastlanılmaktadır. Bu itirazlar, genel olarak şathiye kavramına yüklenen anlamla ilgili gözükmekte olup XIX. yüzyıl sonunda çeşitli polemiklerin doğmasına sebep olmuştur. Bu makalede Gavsiyye’ye ilişkin görüşlere değinilmiş, Osmanlı ve Hint kültür coğrafyalarında yazılan Farsça ve Türkçe şerhler hakkında literatür bilgisi verilmiş, eser etrafında ortaya çıkan akademik görüşler değerlendirilmiştir.
Gavsiyye Abdülkadir Geylani Muhyiddin ibnü'l-Arabi Şerh Tasavvuf Tarihi Literatürü
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mayıs 2017 |
Kabul Tarihi | 16 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 1 |
Kocaeli İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Kocaeli Journal of Theology is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.