SOSYAL MEDYADA SESSİZLEŞTİRME: ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR UYGULAMA

Yıl 2019, Sayı: 13, 151 - 183, 01.03.2019

Akın Aras

Öz

Bu çalışmada, sosyal medyanın üniversite öğrencilerini sessizleştirme düzeyinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılacak verilerin toplanması için Sosyo-Demografik Bilgi Formu, İnternet Kullanım Pratikleri Formu ve Sessizleştirme Sistemi Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada yer alan form ve ölçekler gelişigüzel örnekleme yöntemiyle seçilen ve İstanbul’daki 9 Üniversite’de öğrenim gören 300 öğrenciye elektronik posta yoluyla iletilmiştir. 16 kişiye ait form ve ölçeklerin geri dönüş olmamış, 14 tanesi hatalı ya da eksik doldurmadan dolayı elenmiş ve analize elverişli 270 anket analize tabi tutulmuştur. Toplanan veriler SPSS 24 programıyla analiz edilmiştir. Analizde; ortalama, standart sapma, yüzde istatistikleri kullanılmıştır. Ölçeklerin güvenirlikleri Cronbach Alpha Katsayı kullanılarak ölçülmüş ve yüksek derecede güvenilir bulunmuştur. Gruplar arası farklılıkların belirlenmesi için Bağımsız T Testi ve Tek Yönlü ANOVA Testi yapılmıştır. Analiz sonuçlarına göre öğrencilerin genel olarak, sosyal medyadaki konuşmalar hoşuna gitmediğinde, sosyal medyadaki paylaşımları beğenilmediğinde, sosyal medyada vakit geçirmek hoşuna gitmekle beraber çok uzun süre kaldığında, kendi arkadaş çevresi dışındaki kişilerle paylaşımda bulunduğunda sessizleşmektedir. Öğrenciler, sosyal medyada vakit geçirmekten çok sosyal çevresiyle olmayı tercih etmektedir. Genel olarak Sessizleştirme Algısı puan ortalamasına bakıldığında 2,73 , üniversite öğrencilerinin sosyal medya sessizleştirme algısının düşük olduğu sonucuna varılmıştır

Anahtar Kelimeler

Sosyal Medya, Sessizleştirme, Üniversite Öğrencisi

Sılence On Socıal Medıa: An Applıcatıon On College Students

Öz

In this study, it was aimed to determine the muting level of university students due to social media usage. In order to collect the data to be used in the study, Socio-Demographic Information Form, Internet Usage Practices Form and Silence System Scale were used. The forms and scales included in the study were emailed to 300 students studying at 9 different universities in Istanbul and they were selected by random sampling method. The forms and scales of 16 people were not returned, 14 of them were screened out for faulty or incomplete filling and 270 questionnaires were analyzed. The collected data were analyzed with SPSS 24 program by using standard deviation and percentage statistics. The reliability of the scales was measured using the Cronbach Alpha Coefficient and found to be highly reliable. Independent T Test and One Way ANOVA Test were used to determine the differences between the groups. According to the results of the analysis, students become silent when they do not like the speeches in the social media, when their shares on social media are disliked, when they spend too much time on social media and when they share posts with people outside their own circle of friends. Students prefer to be with their social groups rather than spending time on social media. In general, when the average score of Silence Perception is examined 2,73 , it is concluded that university students’ perception of social media silence is low

Anahtar Kelimeler

Social Media, Muting, University Student

Kaynakça

• Akar, E. (2010). “Sanal Toplulukların Bir Türü Olarak Sosyal Ağ Siteleri – Bir Pazarlama İletişimi Kanalı Olarak İşleyişi.” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1):107-122.
• Alikılıç, Ö. ve Onat, F. (2007). “Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Bloglar”. Journal of Yasar University, 8(2): 899-927.
• Beycon. (2014). Sosyal Medyanın Yararları ve Zararları. https://www.beycon.com. tr/webyazilim/sosyal-medyanin-yararlari-ve-zararlari/
• Chen, H.-T. (2018). “Spiral Of Silence On Social Media And The Moderating Role Of Disagreement And Publicness İn The Network: Analyzing Expressive And Withdrawal Behaviors.” New Media & Society , 1-20.
• Çakıcı, A. (2007). “Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri.” Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1):145-162.
• Çakır, H. (2007). “Geleneksel Gazetecilik Karşısında İnternet Gazeteciliği.” Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1): 123-149.
• Çil, S. (2015). “Sivil Toplum Kuruluşları Ekseninde Sosyal Medya ve Girişimcilik”. II. Uluslararası Girişimçilik ve Kariyer Sempozyumu.. Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi: 9-11 Ekim 2015, 433-444.
• Dik, U. (2015). Sosyal Medyanın Suskunluk Sarmalı Kuramı Açısından İncelenmesi: Twıtter Üzerinden “Çözüm Süreci” ve “Nükleer Enerji” Tartışmaları. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Dilmen, N. E. (2007). “Yeni Medya Kavramı Çerçevesinde İnternet Günlükleri, Bloglar ve Gazeteciliğe Yansımaları”. Marmara İletişim Dergisi (12):113-122.
• Dirini, İ. (2011). Yeni Medyada Etik İlkeler Etik 2-0. https://yenimedya.wordpress. com: https://yenimedya.wordpress.com/2011/06/06/yeni-medyada-etik-ilkeler-etik- 2-0. Erişim Tarihi: 25.01.2016.
• Ercan, İ., ve Kan, İ. (2004). “Ölçeklerde Güvenirlik ve Geçerlik”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3): 211-2016.
• Erden, K. (2017). Sosyal Medyanın Sessizleştirme Sistemi Bağlamında Değerlendirilmesi: Üniversite Gençliği Üzerine Alan Çalışması. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Facebook. (2018). Hakkında. https://www.facebook.com
• Ferhat, S. (2016). “Dijital Dünyanın Gerçekliği, Gerçek Dünyanın Sanallığı Bir Dijital Medya Ürünü Olarak Sanal Gerçeklik”. TRT Akademi, 1(2): 724-746.
• Gülbahar, Y. vd., (1998). “Sosyal Ağların Eğitim Amaçlı Kullanımı”. V. Türkiye’de İnternet Konferansı İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi. 1-6.
• Hu,Y. vd. (2014). “What We Instagram: A First Analysis of Instagram Photo Content and User Types”. Eighth International AAAI Conference on Weblogs and Social Media Michigan: American Association for Artificial Intelligence. (595-598).
• Huotari, M. ve Nyberg, E. (2012). “Utilizing Social Media in a Tourism Company”. Oulu: Oulu University of Applied Sciences Degree Programme in Business Economics & Degree Programme in International Business.
• Hwang, J. vd. (2009). “The Structural Evolution of the Web 2.0 Service Network”. Online Information Review, 33(6): 1040-1057.
• İşlek, M. S. (2012). Sosyal Medyanın Tüketici Davranışlarına Etkileri: Türkiye’deki Sosyal Medya Kullanıcıları Üzerine Bir Araştırma. Karaman: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Kara, Y. ve Coşkun, A. (2012). “Sosyal Ağların Pazarlama Aracı Olarak Kullanımı: Türkiye’ deki Hazır Giyim Firmaları Örneği”. Afyon Kocatepe Üniversitesi, 14(2): 73-90.
• Karakoç, E. ve Taydaş, O. (2015). “Suskunluk Sarmalı Kuramı Bağlamında To- plumsal Hareketler ve Sosyal Medya”. Sosyal Medya Araştırmaları-II Sosyalleşen Olgular Ali Büyükaslan ve Ali Murat Kınık. (der.) içinde Konya: Çizgi Kitabevi. 117-130.
• Kietzmann, J. vd. (2011). “Social media? Get Serious! Understanding the Functional Building Blocks of Social Media”. Business Horizons (54): 241-251. Kılıç, Ç. (2015).
• Gündem Belirleme Kuramı Çerçevesinde Siyasal Karar Verme Sürecine Sosyal Medya Etkisinin İncelenmesi. İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Kirtiş, A. ve Karahan, F. (2011). “To Be or Not to Be in Social Media Arena as the Most Cost Efficient Marketing Strategy after the Global Recession”. Procedia Social and Behavioral Sciences (24): 260–268.
• Köse, H. (2008). “İnternette “Açık” ve Demokratik Yayıncılık: “Sanal Ortam Günlükleri” ve “Wiki”ler”. Atatürk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 83-94.
• Köse, U. ve Çal, Ö. (2012). “Web 2.0 Servislerinin Sosyolojik Değerlendirilmesi.” XIV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Uşak: Uşak Üniversitesi: 1-3.
• Köseoğlu, Ö. (2012). “Sosyal Ağ Sitesi Kullanıcılarının Motivasyonları: Facebook Üzerine Bir Araştırma.” Selçuk İletişim, 7(2): 58-81.
• Kurt, H. (2014). “Gazetecilik Pratiği ve Sosyal Medya”. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(4): 821-835.
• Ling, W. (2003). “Communicative Functions and Meanings of Silence: An Analysis of Cross-Cultural Views.” Multicultural Studies, (3): 125-146
• Mangold, W. ve Faulds, D. (2009). “Social Media: The New Hybrid Element of The Promotion Mix.” Business Horizons,(52): 357-365.
• Mayfield, A. (2010). What is Social Media?. http://www.icrossing.com/uk/sites/default/files_uk/insight_pdf_files/What%20is %20Social%20Media_iCrossing_ebook.pdf. Erişim Tarihi: 09.10.2017.
• Mora, N. (2008). “Medya, Toplum ve Haber Kaynağı Olarak Sembolik Seçkinler”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1): 1-25.
• Neumann, E. N. (1998). Kamuoyu Suskunluk Sarmalının Keşfi. (Ö. Murat, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi.
• Newsroom. (2018). Stats. https://newsroom.fb.com/company-info/ Öztürk, M.,- ve Talas, M. (2015). “Sosyal Medya ve Eğitim Etkileşimi”. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks, 7(1): 101-120.
• Pinder, C. ve Harlos, K. (2001). “Employee Silence: Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived İnjustice.” Research in Personnel and Human Resources Management, 331-369.
• Safko, L., ve Brake, D. (1999). The Social Media Bible: Tactics, Tools, and Strategies for Business Success. New Jersey: Wiley. Socialbakers. (2018). Twitter statistics directory.
• https://www.socialbakers.com/statistics/twitter/
• Summak. M. ve Arı, İ. (2015). “The Influence of Real-Time Marketing on Social Media Users: A Study on Users of ‘Ekşi Sözlük.” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 18(2): 57-72.
• Szews, P. (2013). “Mikroblog – Odmiana Blogu Czy Oddzielny Gatunek?”. Acta Unıversıtatıs Lodzıensıs Folıa Lıtterarıa Polonıca, 2(20): 271-289. TDK. (2018). Sessizlik.
• http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.G TS.5b195b77c891e5.78456459
• Vural, Z. B. ve Bat, M. (2010). “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Çalışma.” Yaşar Üniversitesi Dergisi, 20(5): 3348-3382.
• Weber, L. (2009). Marketing to the Social Web: How Digital Customer Com- munities Build Your Business (2 b.). New Jersey: John Wiley & Sons.
• Youtube. (2018). YouTube by Digits. https://www.youtube.com/yt/about/press/
• Yücenur, G. vd. (2011). “Hizmet Değerinin Müşterilerin Davranışsal Niyetleri Üzerindeki Etkisinin Yapısal Eşitlik Modeli İle Ölçülmesi.” Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(1): 156-168.
• Zarella, D. (2009). The Social Media Marketing Book. Sebastopol, Kanada: O’Reilly. (First Edition b.). Canada: O’Reilly Media.