The concept of death, although appears as one of the fundemental
problematic concepts of the history of philosophy, attained its ontological
and existential content in Heidegger and Sartre. Heidegger positioned the
phenomenon of death as a possibility that determines the existence of Dasein, and
gives meaning to life. Unlike in Heidegger, in Sartre we confront with the concept
at stake, as an absurd fact which evokes nausea and anxiety in the human being.
Ölüm kavramı, felsefe tarihinin temel sorunsal kavramlarından biri olarak
karşımıza çıkmakla birlikte ontolojik ve varoluşsal içerimine Heidegger ve
Sartre’da ulaşmıştır. Heidegger, ölüm fenomenini Dasein’ın varoluşunu belirleyen
ve yaşama anlam veren bir olanak olarak konumlandırmıştır. Sartre’da ise söz
konusu kavram, Heidegger’den farklı olarak yaşamı değerden düşüren, insanda
bulantı ve kaygı uyandıran absürt bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 1 - 2017 |