When we look at the History of Islamic Education, it is noticed that the main purpose of religious education is to gain the consent of Allah and the afterlife, but whether the education given with the hope of gaining the consent of Allah will please the child or young person and whether the education method is in accordance with the consent of the student is an issue that is not given much thought. was considered as. With these thoughts, the writer Erpay, who stated that religious educators may exhibit unethical behaviors and attitudes for the sake of Allah, based his work titled Religious Education and Ethics on this problem.
İslam Eğitim Tarihi’ne bakıldığında din eğitiminin temel amacının Allah’ın rızasını ve ahireti kazanma olduğu fark edilir ancak Allah’ın rızasını kazanma umuduyla verilen eğitimin çocuğu ya da genci memnun edip etmemesi, eğitim metodunun talebenin rızasına uygun olup olmaması üzerinde çokça kafa yorulmayan bir mesele olarak ele alınmıştır. Bu düşünceleriyle, rızaillah uğrunda din eğitimcilerinin pek de etik olmayan davranışlar ve tutumlar sergileyebileceğini ifade eden yazar Erpay, Din Eğitimi ve Etik isimli eserini bu problem üzerine kurgulamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Sosyolojisi, Din Psikolojisi |
Bölüm | Kitap İncelemeleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 19 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 22 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 24 |
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi olarak yayınlanan dergimiz 1 Ağustos 2019 tarihi itibari ile adını Kilitbahir olarak değiştirmiştir.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.