Türkiye'de Kent Hizmetlerinin Bilinirliği Üzerine Bir Alan Araştırması: Keçiören İlçesi Örneği

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 114 - 144, 11.06.2021

Emre Kaya Nazlı Yücel Batmaz

Öz

Kent insanların var olduğu bir yaşam alanıdır. Sadece bir toprak parçası olmanın ötesinde, insanların fiziksel ihtiyaçlarından sosyal ihtiyaçlarına, ekonomik ihtiyaçlarından psikolojik ihtiyaçlarına kadar çok geniş bir yelpazede isteklerin karşılandığı bir mekândır. Bu mekânda varlığını sürdüren insanların söz konusu ihtiyaçları giderirken sahip olduğu bazı haklar vardır. Söz konusu haklar, kentlilerin, kentte yaşamaları sebebiyle karşılaştıkları zorluklarla baş edebilmelerini ve kentsel yaşam kalitesini artırabilmelerini amaçlamaktadır. Bu çerçevede kentlerde merkezi yönetim, yerel yönetim ve diğer hizmet kuruluşlarının paydaşlığında sunulan/sunulması gereken temel hizmetler bulunmaktadır. Söz konusu hizmetlerin kaliteli, etkin ve verimli olabilmesi yalnızca kent yönetimlerinin sorumluluğunda değildir. Kentliler bilinç seviyesi yüksek olan yurttaşlar olarak, sorumluluklarının ve kentsel hizmetlere yönelik haklarının farkında olmalı ve yeni hizmetlerin üretilmesi için talepler geliştirmelidirler.
Bu bağlamda çalışmada kent yönetimlerinin kentsel mekâna yönelik olarak sundukları hizmetlerin, kentliler tarafından bilinirliği Keçiören ilçesi özelinde değerlendirilmeye çalışılmıştır. Keçiören ilçesinde ikamet etmekte olan bireylere kentsel hizmetlere yönelik olarak hazırlanmış 8 bölüm ve 40 sorudan oluşan anket formu uygulanmıştır. Araştırmanın örneklem büyüklüğü 667 kişiden oluşmaktadır; ancak eksiksiz olarak doldurulan 600 anket formu değerlendirmeye alınmıştır. Anket soruları aracılığıyla toplanan veriler SPSS ile analiz edilmiş, frekans ve crosstabs analizleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularında katılımcıların demografik özellikleriyle kent hizmetlerinin bilinirliği arasında anlamlı bir ilişki kurulamamıştır; ancak katılımcıların kentsel hizmetlerin farkında olduğu ve söz konusu hizmetlere yönelik bilgi seviyelerinin yüksek olduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kent, Kent Hizmetleri, Keçiören İlçesi

Kaynakça

• Altın, A. Ve Şahin, E.O. (2019), Yerel Yönetimlerde Alternatif Hizmet Sunma Yöntemi Olarak Yerel Hizmetlere Gönüllü Katılım”, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(3), s.89-114.
• Baştürk, S. ve Taştepe M. (2013), Evren ve Örneklem, Bilimsel Araştırma Yöntemleri içinde, Ed. Savaş Baştürk, Ankara: Vize Yayıncılık, s.129-159.
• Benevolo L. (1995), Avrupa Tarihinde Kentler, N. Nirven (çev.), İstanbul: AFA Yayıncılık.
• Bookchin, M. (1999), Kentsiz Kentleşme Yurttaşlığın Yükselişi ve Çöküşü, B. Özyalçın (çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Castells, M. (2017), Kent Sınıf İktidar, A. Türkün (çev), Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Erkan, R. (2010), Kentleşme ve Sosyal Değişme, Ankara: Bilimadamı Yayınları.
• Gözler, K. Ve Kaplan, G. (2011), İdare Hukuku Dersleri, Konya: Ekin Yayınevi.
• Güven, S. (1982), “Değişen Yerel Hizmet Kavramı ve Yerel Yönetimlerde Ölçek Sorunu”, Amme İdaresi Dergisi”, 15(4), s.27-48.
• Kamu Yönetimi Araştırması (KAYA), Genel Rapor, TODAİE Yayını No 238, Ankara, 1991.
• Kavruk H. (2002), Anakente Bakış, Ankara: Hizmet İş Sendikası Yayınları.
• Kaya, E. (2004), Kentleşme ve Kentlileşme, İstanbul: İlke Yayıncılık.
• Keleş, R. (2017), Kentleşme Politikası, Ankara: İmge Kitabevi.
• Keleş, R. ve Mengi A. (2017), Kent Hukuku, Ankara: İmge Kitabevi.
• Laborit, H. (1990), İnsan ve Kent, İstanbul: Payel Yayıncılık.
• Liebeschuetz, W. (1999), “Antik Kentin Sonu” J. Rich (der), S. Güven (çev), Geç Antik Çağda Kent içinde, İstanbul: Homer Kitabevi
• Mutlu A., Reyhan, H., Doğan H. H. (2016), Kentleşme, Ankara: Palme Yayıncılık.
• Ökmen M. ve Çağatay, U. (2014), “Kamu Hizmeti – Yerel Hizmet İlişkisi ve Açılımları Üzerine Notlar”, Yerel Politikalar Dergisi,0(6),77-104.
• Ökmen M. Ve Demir F. (2010), “Kamu Hizmetinin Felsefi Temelleri ve Yeni Kamu Yönetiminde Geçirdiği Dönüşüm”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 2010, s.19-42.
• Özgül, C. G. (2011), Türkiye’de Kentsel Hizmetler Alanında İmtiyazlı Şirketler ve Beledileştirme (1850-1950), (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Pirenne, H. (1990), Ortacağ Kentleri Kökenleri ve Ticaretin Canlanması, Ş. Karadeniz (çev), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Robert, J. (1999), Kent ve Halk Kent Üzerine Alternatif Düşünceler, Ö. Orhangazi (çev), Ankara: Ütopya Yayınevi. Tağmat, T. S. (2007), “Mimarlık ve Yaşam Kalitesi: Avrupa’da Kentsel Yaşam Kalitesi Yaklaşımları”, Mimarlık Dergisi, Sayı 335, 2007.
• Toprak Karaman, Z. (1995), Kent Yönetimi ve Politikası, İzmir: Anadolu Matbaacılık.
• Torun, E. (2012), “Kırsal Kalkınmanın Sağlanabilmesi İçin Köy-Kent Arasındaki Farklılıkların Minimize Edilmesi”, 10. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Konya, 5-7 Eylül 2012, 263-269.
• Tuna, K. (1987), Şehirlerin Ortaya Çıkışı ve Yayınlaşması Üzerine Sosyolojik Bir Deneme, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
• Ulusoy, A. ve Akdemir, T. (2019), Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemine Göre Mahalli İdareler, Ankara: Seçkin Kitabevi.
• Yılmaz, A. (2008), “Sürdürülebilir Yaşam ve Kalite”, Önce Kalite Dergisi, 12-14.
• Yücel Batmaz, N. (2014), “Altıncı Bölüm-İST/KAR”, M. A. Özer (ed), Kamu ve Özel Sektör Yönetimi İçin Yönetim Sözlüğü içinde, Ankara: Adalet Yayınları.