Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Covid-19 Salgınının Türk Kamu Diplomasisine Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 73 - 98, 31.03.2021

Öz

Geleneksel diplomasi kadar önem kazanmış ve uluslararası sistemi etkileyen kavramlardan birisi de kamu diplomasisidir. Soğuk Savaş sırasında devletlerin imajının ön plana çıkması ve iki kutuplu savaşta Amerika Birleşik Devletleri’nin Sovyetler Birliği karşısında avantaj elde etmesi, kamu diplomasisinin ve yumuşak gücün önemini göstermiştir. Türkiye, AK Parti hükümetiyle birlikte dış politika araçlarından kamu diplomasisinin yumuşak güç faktörüne önem vermiş ve çevre bölgelere karşı bir merkez devlet konumunda olabilmek adına bu politikalara ağırlık vermiştir. Uluslararası sistemin çok hızlı dönüşüm geçirmesi ve bölgesel gelişmeler sonucunda Türkiye’nin sert güç kavramına önem gösterdikten sonra uluslararası sistemde oluşan negatif imaj durumunu özellikle COVID-19 ile pozitif hale dönüştürebilmek adına kamu diplomasisinde yumuşak gücünü öne çıkarmaya çalışmıştır.

Kaynakça

  • Altunışık, M. (2008). The Possibilities and Limits of Turkey’s Soft Power in the Middle. Insight Turkey, 41-54.
  • Aydos, S. (2012). 1948-1955 Yılları Arasında Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri İlişkilerinde Kamu Diplomasisi. Amme İdaresi Dergisi, 119-138.
  • Baylis, J., Patricia O. ve Steve S. (2011). The Globalization of World Politics: An Introduction to International Relations. Oxford: Oxford University Press.
  • Carr, E. H. ve Micheal C. (2016). The Twenty Years’ Crisis, 1919-1939 : An Introduction to the Study of International Relations. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  • Castells, M. (2008). The New Public Sphere: Global Civil Society,. ANNALS, 78-93.
  • Cull, Nicholas. J. (2009). Public Diplomacy, Lessons From The Past. Los Angeles: Figueroa Press.
  • Doğan, E. (2012). Kamu Diplomasisinin Sunduğu Fırsatlar ve Kısıtları Üzerine. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • DW (2020). COVID-19: Türkiye yurtdışında nereye, nasıl destek sağlıyor? https://www.dw.com/tr/covid-19-t%C3%BCrkiye-yurtd%C4%B1%C5%9F%C4%B1nda-nereye-nas%C4%B1l-destek-sa%C4%9Fl%C4%B1yor/a-53184552 (26. 12. 2020)
  • Ekşi, M. ve Mehmet S. E. (2018). The Rise and Fall Of Turkish Soft Power and Public Diplomacy. Akademik Bakış, 1-31.
  • Ekşi, M. (2014). Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Erzen, M. Ü. (2014). Kamu Diplomasisi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Eyigün, C. (2018). Kamu Diplomasisinde Düşünce Kuruluşlarının Rolü: SETA Örneği. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11-25.
  • Fan, Y. (2010). “Branding The Nation: Towards A Better Understanding” Place Branding and Public Diplomacy, Volume 6, Issue 2, 97–103.
  • Gilboa, E. (2008). Searching for a Theory of Public Diplomacy. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 55-77.
  • Gürsoy, B. (2014). Muharrem Ekşi, Kamu Diplomasisi ve AK Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Bilge Strateji, 217-220.
  • Kalın, İ. (2011). Soft Power and Public Diplomacy in Turkey. Perceptions: Journal of International Affairs, 1-23.
  • Köksoy, E. (2014). Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler İlişkisi: Kuramsal Bir Değerlendirme. Marmara İletişim Dergisi, 211-231.
  • Köksoy, E. (2016). Yeni Diplomatik Temsil Biçimi Olarak Marka Diplomasisi: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk İletişim, 242-261.
  • Krause, P. ve Stephen V. E., (2009). “Public Diplomacy: Ideas for the War of Ideas” Discussion Paper 09-10. Belfer Center for Science and International Affairs. Harvard Kennedy School.
  • Melissen, J. (2005). “The New Public Diplomacy: Between Theory and Practice”. J. (. Melissen içinde, The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations, (s. 3-25). Basingstoke: Palgrave-Macmillan.
  • Melissen, J. (2013). “Public Diplomacy.". Oxford: Oxford University Press.
  • Nye, J. S. (1990). Soft Power. Washingtonpost.Newsweek, 153-171.
  • Nye, J. S. (2008). "Public Diplomacy and Soft Power." . The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 94-109.
  • Nye, J. S. (2012). The Future of Power. NewYork: Public Affairs.
  • Nye, J. S. (2019). Soft Power and Public Diplomacy Revisited. Introduction: debating public diplomacy. The Hague Journal of Diplomacy, 17.
  • Oğuzlu, T. (2020). Conceptualizing soft power in Turkish foreign policy. https://www.dailysabah.com/opinion/op-ed/conceptualizing-soft-power-in-turkish-foreign-policy (26.12.2020)
  • Oğuzlu, T. (2020). Korona sonrası dünyanın gerçeği: Keskin güç. https://fikirturu.com/jeostrateji/korona-sonrasi-dunyanin-gercegi-keskin-guc/ (26. 12. 2020)
  • Özerdem, F. (2017). Arjantin. İ. Ermağan içinde, Dünya Siyasetinde Latin Amerika (s. 310-311). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Özerdem, F. (2011). Turkey As A Bridge Between Europe and Middle East: New Goals, Restricting Facts. Management and Education, 103-111.
  • Rasmussen, I. (2009). Towards A Theory Of Public Diplomacy. The Fletcher School: Tufts University.
  • Tol, G. (2015). “The Rise of Turkish Foreign Aid.”. http://www.themiddleeastjournal.org/content/article/rise-turkish-foreign-aid (25. 12. 2020)
  • Torun, Z. (2016). “The Debate on ‘Turkey as a Role Model’ (1990-2011).”. Avrasya Etüdleri, 7-32.
  • Turan, Y. (2017). Türk Dış Politikasında Yumuşak Güç Unsuru Ve T.C. Başbakanlık. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 17-32.
  • Walker, C. (2018). What’s Sharp Power? Journal of Democracy, 11-17.

Effects Of Covid-19 Pandemi To The Turkish Public Diplomacy

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 73 - 98, 31.03.2021

Öz

One of the concepts that has gained importance as much as traditional diplomacy and affects the international system is public diplomacy. During the Cold War, the prominence of the image of the states and the advantage of the United States over the Soviet Union in the bipolar war showed the importance of public diplomacy and soft power. Turkey, on behalf of the public diplomacy tool of foreign policy together with the AK Party government has given importance to the soft power factor and to be in a position against the periphery of the central government has given weight to these policies. After showing the importance the international system very fast conversion goals and to Turkey’s rigid concept of power as a result of regional developments have studied the negative image condition that occurs in the international system, especially in order to render the positive COVID-19 to raise the soft power of public diplomacy.

Kaynakça

  • Altunışık, M. (2008). The Possibilities and Limits of Turkey’s Soft Power in the Middle. Insight Turkey, 41-54.
  • Aydos, S. (2012). 1948-1955 Yılları Arasında Türkiye ve Amerika Birleşik Devletleri İlişkilerinde Kamu Diplomasisi. Amme İdaresi Dergisi, 119-138.
  • Baylis, J., Patricia O. ve Steve S. (2011). The Globalization of World Politics: An Introduction to International Relations. Oxford: Oxford University Press.
  • Carr, E. H. ve Micheal C. (2016). The Twenty Years’ Crisis, 1919-1939 : An Introduction to the Study of International Relations. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  • Castells, M. (2008). The New Public Sphere: Global Civil Society,. ANNALS, 78-93.
  • Cull, Nicholas. J. (2009). Public Diplomacy, Lessons From The Past. Los Angeles: Figueroa Press.
  • Doğan, E. (2012). Kamu Diplomasisinin Sunduğu Fırsatlar ve Kısıtları Üzerine. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • DW (2020). COVID-19: Türkiye yurtdışında nereye, nasıl destek sağlıyor? https://www.dw.com/tr/covid-19-t%C3%BCrkiye-yurtd%C4%B1%C5%9F%C4%B1nda-nereye-nas%C4%B1l-destek-sa%C4%9Fl%C4%B1yor/a-53184552 (26. 12. 2020)
  • Ekşi, M. ve Mehmet S. E. (2018). The Rise and Fall Of Turkish Soft Power and Public Diplomacy. Akademik Bakış, 1-31.
  • Ekşi, M. (2014). Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Erzen, M. Ü. (2014). Kamu Diplomasisi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Eyigün, C. (2018). Kamu Diplomasisinde Düşünce Kuruluşlarının Rolü: SETA Örneği. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11-25.
  • Fan, Y. (2010). “Branding The Nation: Towards A Better Understanding” Place Branding and Public Diplomacy, Volume 6, Issue 2, 97–103.
  • Gilboa, E. (2008). Searching for a Theory of Public Diplomacy. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 55-77.
  • Gürsoy, B. (2014). Muharrem Ekşi, Kamu Diplomasisi ve AK Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Bilge Strateji, 217-220.
  • Kalın, İ. (2011). Soft Power and Public Diplomacy in Turkey. Perceptions: Journal of International Affairs, 1-23.
  • Köksoy, E. (2014). Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler İlişkisi: Kuramsal Bir Değerlendirme. Marmara İletişim Dergisi, 211-231.
  • Köksoy, E. (2016). Yeni Diplomatik Temsil Biçimi Olarak Marka Diplomasisi: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk İletişim, 242-261.
  • Krause, P. ve Stephen V. E., (2009). “Public Diplomacy: Ideas for the War of Ideas” Discussion Paper 09-10. Belfer Center for Science and International Affairs. Harvard Kennedy School.
  • Melissen, J. (2005). “The New Public Diplomacy: Between Theory and Practice”. J. (. Melissen içinde, The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations, (s. 3-25). Basingstoke: Palgrave-Macmillan.
  • Melissen, J. (2013). “Public Diplomacy.". Oxford: Oxford University Press.
  • Nye, J. S. (1990). Soft Power. Washingtonpost.Newsweek, 153-171.
  • Nye, J. S. (2008). "Public Diplomacy and Soft Power." . The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 94-109.
  • Nye, J. S. (2012). The Future of Power. NewYork: Public Affairs.
  • Nye, J. S. (2019). Soft Power and Public Diplomacy Revisited. Introduction: debating public diplomacy. The Hague Journal of Diplomacy, 17.
  • Oğuzlu, T. (2020). Conceptualizing soft power in Turkish foreign policy. https://www.dailysabah.com/opinion/op-ed/conceptualizing-soft-power-in-turkish-foreign-policy (26.12.2020)
  • Oğuzlu, T. (2020). Korona sonrası dünyanın gerçeği: Keskin güç. https://fikirturu.com/jeostrateji/korona-sonrasi-dunyanin-gercegi-keskin-guc/ (26. 12. 2020)
  • Özerdem, F. (2017). Arjantin. İ. Ermağan içinde, Dünya Siyasetinde Latin Amerika (s. 310-311). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Özerdem, F. (2011). Turkey As A Bridge Between Europe and Middle East: New Goals, Restricting Facts. Management and Education, 103-111.
  • Rasmussen, I. (2009). Towards A Theory Of Public Diplomacy. The Fletcher School: Tufts University.
  • Tol, G. (2015). “The Rise of Turkish Foreign Aid.”. http://www.themiddleeastjournal.org/content/article/rise-turkish-foreign-aid (25. 12. 2020)
  • Torun, Z. (2016). “The Debate on ‘Turkey as a Role Model’ (1990-2011).”. Avrasya Etüdleri, 7-32.
  • Turan, Y. (2017). Türk Dış Politikasında Yumuşak Güç Unsuru Ve T.C. Başbakanlık. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 17-32.
  • Walker, C. (2018). What’s Sharp Power? Journal of Democracy, 11-17.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Füsun Özerdem 0000-0002-8204-8635

Burhan Barlas 0000-0002-2932-3941

Yayımlanma Tarihi 31 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özerdem, F., & Barlas, B. (2021). Covid-19 Salgınının Türk Kamu Diplomasisine Etkisi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 73-98.