Türkiye’de Kalkınma Ajansları Uygulamasına İlişkin TR42 ve TR52 Bölgelerine Yönelik Bir Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 23 Sayı: 41, 361 - 389, 31.12.2021

Esra Çelebi Zengin

Öz

Kalkınma ajanslarının, faaliyet yürüttükleri bölgelerdeki işletmeler tarafından bilinirliği ve bölge kalkınmasına katkılarını tespit edebilmek için yapılan bu araştırma, TR42 ve TR52 Bölgelerindeki Organize Sanayi Bölgesi işletmeleri ile sınırlandırılmış olup, 2015 yılı verilerini içermiştir. Araştırma kapsamındaki veriler, demografik değişkenler, işletmelere ilişkin bilgiler ve işletmelerin kalkınma ajanslarına yönelik bilgi, görüş ve önerilerinden oluşan, açık ve kapalı uçlu soruların yer aldığı 29 soruluk bir anket ile online olarak toplanmıştır. Keşifsel nitelikte gerçekleştirilen bu araştırmaya 215 katılımcı katkı sağlamış ve elde edilen veriler SPSS 18 programında, çapraz tablolar oluşturularak analiz edilmiştir. İşletmelerin, kalkınma ajanslarını bölge kalkınması için önemli bulmaları ancak bu kuruluşların tarafsızlıklarına ilişkin kaygı duymaları ve ajansların bilinirliğinin yeterli düzeyde olmaması araştırma sonucunda ortaya çıkan en önemli bulgulardan olmuştur.

Anahtar Kelimeler

kalkınma, bölgesel kalkınma, kalkınma ajansları, Türkiye, TR42, TR52

Destekleyen Kurum

Selçuk Üniversitesi BAP Koordinatörlüğü

Proje Numarası

15203003 numaralı doktora tez projesi

Kaynakça

• Referans1 Başkaya, F. (2011). Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Düşüşü, (7. Baskı), Ankara: Maki Basın Yayın, Özgür Üniversite Kitaplığı.
• Referans2 Berber, M. ve Baday Yaldız, E. (2014). Ekonomik Gelişme Ekseninde Bölgesel Kalkınma Teorilerinin Tarihi Gelişimi. M. Berber, D.Özyakışır ve H. İ. Aydın (Ed.), Bölgesel Kalkınma Üzerine Yazılar içinde (ss. 1-29), Ankara: Savaş Yayınevi.
• Referans3 Çarkçı, A. (2008). Ulusal Kalkınma İçin Yerel Teklifler –Ulusal Kalkınma İçin Yerel Uygulama Modelleri, İstanbul: Şehir Yayınları.
• Referans4 Dinler, Z. (2012). Bölgesel İktisat, Dokuzuncu Baskı, Bursa: Ekin Yayın Dağıtım.
• Referans5 Doğaner Gönel, F. (2010). Kalkınma Ekonomisi, Ankara: Efil Yayınevi.
• Referans6 Eren, M. V. ve Mete, M. (2014). Bölgesel Kalkınmada Sağlık Politikaları. M. Berber, D.Özyakışır ve H. İ. Aydın (Ed.), Bölgesel Kalkınma Üzerine Yazılar içinde (ss. 309-350), Ankara: Savaş Yayınevi.
• Referans7 Ildırar, M. (2004). Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Referans8 Kalkınma Bakanlığı (2013). İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması (SEGE-2011), https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Illerin_ve-Bolgelerin_Sosyo-Ekonomik_Gelismislik_Siralamasi_ArastirmasiSEGE-2011%E2%80%8B.pdf, (20.09.2021)
• Referans9 Kaplan, M. (2004). Gelişmekte Olan Ülkelerin Özellikleri, S. Taban ve M. Kar (Ed.), Kalkınma Ekonomisi -Seçme Konular- içinde (ss. 7-25), Bursa: Ekin Kitabevi.
• Referans10 Kara, M. (2008). Bölgesel Rekabet Edebilirlik Kavramı ve Bölgesel Kalkınma Politikalarına Yansımaları, DPT Başkanlığı Ekonomik Modeller ve Stratejik Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Yayın No: 2774, Uzmanlık Tezi, Ankara, Ağustos 2008.
• Referans11 Kaynak, M. (2014). Kalkınma İktisadı, (5. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Referans12 Korkmaz, E. (2013). Küresel Süreçte Ulusal Kalkınma, İstanbul: Himalaya Yayınları.
• Referans13 Küçük, Y. (1975). Planlama, Kalkınma ve Türkiye, İstanbul: Bilim Yayınları.
• Referans14 Palabıyık, H. (2005). Sürdürülebilirlik ve Yerel Yönetimler: Uygulanabilirliği ve Ölçümü Üzerine, H. Özgür ve M. Kösecik (Ed.) Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-I Reform, içinde (ss. 611-627), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Referans15 Parlak, B. (2011). Kamu Yönetimi Sözlüğü, Bursa: MKM Yayıncılık.
• Referans16 Polat, M. H.(2012). Küreselleşen Kalkınma –Bir Eleştiri-, İstanbul: Açılım Kitap.
• Referans17 Tekeli, İ. ve Soral, E. (1978). Kalkınma Yazını Üzerine Genel Bir Değerlendirme, Eskişehir: Eskişehir Ekonomik ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları, Yayın No: 196/126.
• Referans18 Tiftikçigil, B. Y. (2010). Türkiye'de Bölgesel Kalkınma Politikalarında Yaşanan Dönüşüm ve Kalkınma Ajansları, İstanbul: Derin Yayınları.
• Referans19 Tüylüoğlu, Ş. ve Çeştepe, H. (2004). Kalkınma Teorilerinin Temelleri ve Gelişimi. S. Taban ve M. Kar (Ed.), Kalkınma Ekonomisi -Seçme Konular- içinde (ss. 27-69), Bursa: Ekin Kitabevi.
• Referans20 Yavilioğlu, C. (2002). Geri Kalmışlık Olgusu ve Ekonomistik Kalkınma Teorileri (Eleştirel Bir Yaklaşım), C.Ü. Ekonomik ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, ss. 49-70.
• Referans21 Yıldırım, M. ve Örnek, İ. (2012). Walt Whitman Rostow’un Kalkınma Aşamaları Yaklaşımına Göre Gaziantep Ekonomisinin İncelenmesi, Ankara: Türkiye Ekonomi Kurumu. http://www.tek.org.tr/files/disc/dt90.pdf, (20.09.2021)