THE ROLE OF NON-GOVERNMENTAL ORGANIZATIONS IN POLITICAL COMMUNICATION IN THE CONTEXT OF AGENDA-SETTING THEORY

Yıl 2025, Cilt: 27 Sayı: 48, 431 - 446, 30.04.2025

Ömer Cenap Özdemir

https://doi.org/10.18493/kmusekad.1510824

Öz

Non-Governmental Organizations (NGOs) carry out various political communication activities in line with their purpose of existence, to be on the public agenda or to create new agendas for the interests of their members. For this purpose, NGOs use various information tools in accordance with the agenda setting theory. While media, internet and especially social media are important in agenda management of NGOs in terms of political communication, they can directly create the agenda thanks to Agenda 21, Local Agenda 21 or City Councils. On the other hand, NGOs can be successful or unsuccessful in terms of agenda setting and agenda management depending on the type and variety of political communication tools they prefer. In the framework of agenda setting theory, NGOs use of media, especially internet and social media, can make them more successful in agenda management in the context of political communication. NGOs with millions of members and supporters have always attracted the attention and interest of political actors, especially during election periods. In this context, political actors include NGOs in their political communication practices. NGOs can also create and manage agendas in favor of the political actors they will support.

Anahtar Kelimeler

Non-Governmental Organization , Political Communication , Agenda Setting Theory , Agenda 21 , Local Agenda 21 , City Council

GÜNDEM BELİRLEME KURAMI BAĞLAMINDA SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ SİYASAL İLETİŞİMDEKİ ROLÜ

Öz

Sivil Toplum Kuruluşları (STK) varoluş amaçları doğrultusunda, üyelerinin çıkarlarına yönelik kamuoyu gündeminde yer almak veya yeni gündemler oluşturmak için çeşitli siyasal iletişim faaliyetleri yürütmektedirler. STK’lar bu amaçla gündem belirleme kuramına bağlı olarak, çeşitli enformasyon araçlarını kullanmaktadırlar. STK’ların siyasal iletişim açısından gündem yönetimlerinde medya, internet ve özellikle sosyal medya önemli bir konumdayken, Gündem 21, Yerel Gündem 21 veya Kent Konseyleri sayesinde ise doğrudan gündem oluşturabilmektedirler. Diğer yandan STK’lar da gündem belirleme ve gündem yönetimi konusunda, tercih ettikleri siyasal iletişim araçlarının türü ile çeşidine göre başarılı ya da başarısız olabilmektedirler. STK’ların gündem oluşturma kuramı çerçevesinde, medyayı özellikle internet ve sosyal medyayı kullanması ise onları siyasal iletişim bağlamında gündem yönetimi konusunda daha başarılı yapabilmektedir. Üye sayısı ve destekçisi milyonları bulan STK’lar ise özellikle seçim dönemlerinde siyasi aktörlerin her zaman dikkati ve ilgisini çekmiştir. Bu bağlamda siyasi aktörler siyasal iletişim uygulamalarına STK’ları dahil etmektedirler. STK’larda destekleyecekleri siyasi aktörlerin lehine gündem oluşturup, bu gündemleri yönetebilmektedirler.

Anahtar Kelimeler

Siyasal İletişim , Sivil Toplum Kuruluşu , Gündem Belirleme Kuramı , Gündem 21 , Yerel Gündem 21 , Kent Konseyi

Kaynakça

• Akbulut, E. (2011). Sivil Toplum Kuruluşlarının Kurumsal İtibar Yönetimi Sürecinde Halkla İlişkiler Uygulamalarının Rolü (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Allison, L. (1994). On the Gap Between Theories of Democracy and Theories of Democratization. Democratization, Vol:1 Issue:1, 1994, p. 8-26.
• Althusser, L. (2006). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. Alp Tümertekin (Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları.
• Arklan, Ü. (2016). Sosyal Medyanın Siyasal Amaçlı Kullanımı: Ağ Kuşağının Kullanım Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma, Gümüşhane Üniversitesi, İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Gifder, Cilt 4, Sayı 2, 618-657.
• Aslan, E. Ş. (2014) Marka 2.0 Stratejileri Bağlamında Global Markaların Sosyal Medyada Gündem Belirlemesi: Markaların 2.0 Gündemi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Atabek, N. (2012). Gündem Belirleme Yaklaşımı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 0(7).
• Atılgan, S. S. (2018). Siyasal Kampanyalarda Kullanılan Yöntem ve Teknikler, Siyasal İletişim (ss.176-195), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi.
• Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
• Batat, A. (2010). Türkiye Yerel Gündem 21 Uygulamalarının Kent Konseyleri’ne Dönüşüm Sürecinin Analizi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Berger, L. ve Freeman, M. (2011). The issue of relevance of agendasetting theory to the online community, Meta-Communicate, 1(1), 1-22.
• Bozkurt, Y. (2015). Yerel Demokrasi Aracı Olarak Türkiye’de Kent Konseyleri: Yapı, İşleyiş ve Sorunlar, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 40. 0-0, 229-240.
• Cılızoğlu, G. Y. ve Çetinkaya, A. (2017). Toplumsal Yarar Amaçlı Örgütlerin Yeni Medya Aracılığıyla Baskı Grubu Olma Süreci, Global Media Journal Tr Edition, 8(15), 259-275.
• Çelik, A. ve Aykanat, Ş. (2006). Sivil Toplum Örgütlerinin Siyasal İktidarı Etkileme Yöntemleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2): 215-226.
• Dearing, J. ve Rogers, E. (1996). Agenda Setting. Thousand Oaks: Sage Publications.
• Değirmenci, F. (2020). The Digitalization Of Politics: The New Communication Devices And The Issuue Of Political Partticipation. New Communication Approaches İn The Digitalized World, M. Serdar Erciş and E. Emre Başar (Ed.), (pp.273-288), Newcastle Upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing.
• Demirkol, O. (2017). Sosyal Medya Gündeminin Algılanışı Üzerine Niteliksel Bir Kullanıcı Araştırması, Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, Cilt 3, Sayı 1, 129-159.
• Doğan, A, Değirmenci F, Atılgan S. S, Okumuş M, Subaşı H, Özdemir Ö. C, Selçuk H. (2021). Dijital Halkla İlişkilerde Güncel Konular, Konya: Literatürk Academia.
• Doğan, A. ve Özdemir Ö. C. (2020). İnsani ve Sosyal Bilimlerde Güncel Araştırmalar, Cetinje: İVPE. ss. 144-158.
• Emini, F. T. (2013). Sivil Toplum Kuruluşlarının Politika Belirleme Sürecindeki Rolü: TÜSİAD Örneği, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 36, 43-46.
• Eraslan, M. C., ve Küçük Durur, E. (2018). Siyasal İletişim ve Medya Bağlamında Siyasal Reklam Aracı Olarak Propaganda, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 193-204.
• Eren, E. (2017). Sivil Toplumun Dış Politika İnşasındaki Rolü: Türk Kamu Diplomasisi Örneği, Ekonomi, Politika ve Finans Araştırmaları Dergisi, 2(1): 36-49.
• Guo, L. (2012). The application of social network analysis in agenda setting research: a methodological exploration, Journal of Broadcasting and Electronic Media, 56, 4,616-631.
• Güngör, N. (2013). İletişim Kuramlar ve Yaklaşımlar. 2. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Güran Yiğitbaşı, K. (2016). Medya ve Mültecileri Sivil Toplum Üzerinden Okumak: Mülteci-Der Örneği, Marmara İletişim Dergisi, (25), 53-76.
• Henden, H. B. (2007). Yönetişimin Kentli Memnuniyetine Etkisi Gündem 21 Çerçevesinde Değerlendirme: Karadeniz Ereğli ve Nilüfer Belediyeleri (Doktora tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Hirai, Y. (2007). Japon Perspektifinden Türkiye’de Sivil Toplumun Yapısı: Sivil Toplum Araştırmaları Çerçevesinde Türk Sivil Toplum Kuruluşlarının Ana Hatları ve Faaliyetleri, Uluslararası Hukuk ve Politika Dergisi, Cilt 3, No:9, 101-129.
• İnanç Demir, M. (2018). Siyasal İletişim: Kavramsal Bir Derleme, Uluslararası Sanat Kültür ve İletişim Dergisi, 1(1), 79-104.
• Kahraman, M. ve Tamer, M. (2016). Bölgesel Kalkınmada Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü, International Journal of Academic Value Studies, (4), 170-178.
• Kara, H. ve Şimşek, S. (2016). Kent Konseylerinin İşlevselliği ve Sürdürülebilirliği: Kadıköy Kent Konseyi Örneği, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(15), 245-269.
• Karadağ, D., ve Usta, A. (2011). Avrupa Birliği’ne Üyelik Sürecinde Türkiye’de Demokratikleşme, Sivil Toplum ve Sendikalar. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 29-52.
• Kaypak, Ş. (2012). Devletten Yerel Yönetime Değişim Sürecinde Sivil Toplumun Yeni Yüzü, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 34-57.
• Kestellioğlu, G. (2014). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri: Kahramanmaraş Örneği, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 121-140.
• Koç, T. (2009). Yerel Demokrasi, Katılım ve Yönetişim: Adana Örneği (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Mcquaıl, D., ve Windahl, S. (1997). Kitle İletişim Modelleri. K. Yumlu (Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Özdemir, Ö. C. ve Taşcıoğlu, R. (2022). Kurumsal İletişimde Sosyal Medya Kullanımı: Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Üzerine Bir İnceleme. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 1(53), 65-81.
• Paker, H. (2012). Çevre Rejimleri ve Türkiye’de Sivil Toplum Örgütlerinin Rolü: Akdeniz’de Sürdürülebilirlik, Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, Cilt: 20, Sayı:1, 151-175.
• Sayar, T. E. ve Sayar, B. (2018). Black Mırror Dizisi The Natıonal Anthem Bölümü'nün Gündem Belirleme Kuramı Üzerinden İncelenmesi. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 49-60.
• Şenkal, A. (2012). Küreselleşme, Sosyal Politikanın Dönüşümü ve Sivil Toplum Örgütleri, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 0(45), 97-126.
• Taşmurat, T. (2019). Siyasal iletişim süreci ve siyasal mesaj stratejileri. NOSYON: Uluslararası Toplum ve Kültür Çalışmaları Dergisi, (2), 64-79.
• Terkan, B. (2005). Türkiye’de Basın ve Siyaset İlişkisi: Basın Gündem ve Siyasal Gündemin Karşılaştırılmasına Yönelik Bir Gündem Belirleme Çalışması (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Tokgöz, O. (1978). Siyasal Toplumsallaşmada Kitle Haberleşme Araçlarının Rolü ve Önemi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 33(03).
• Toy, M. E. (2021). Sosyal Medyada Siyasal İletişim: 31 Mart 2019 Yerel Seçimlerinde Ak Parti ve CHP’nin Twitter Kullanımı, Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, (6), 1-26.
• Yavuz, C. ve Kaynar, İ. (2015). Kamuoyu Oluşumunda Stratejik Bir Araç Olarak Sivil Toplum Kuruluşları, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2, 183-196.
• Yüksel, E. (2007). Kamuoyu Oluşturma” ve “Gündem Belirleme” Kavramları Nerede Kesişmekte, Nerede Ayrılmaktadır?, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 07 Sayı 1, 571-586.