RETROSPECTIVE EVALUATION OF PATIENTS DIAGNOSED WITH ANEMIA AT THE DEPARTMENT OF PEDIATRIC HEMATOLOGY IN AFYONKARAHISAR HEALTH SCIENCES UNIVERSITY BETWEEN 2016-2018

Yıl 2022, Cilt: 23 Sayı: 2, 146 - 151, 20.04.2022

Mehmet Yücel İbrahim Eker , Özge Vural

https://doi.org/10.18229/kocatepetip.776669

Öz

OBJECTIVE: Anemia is a common public health problem worldwide. Anemia is defined as decrease of 2 standard deviations or more on the hemoglobin or hematocrit values determined by age and gender. The most common type of anemia in children is iron deficiency anemia. The aim of the study is to evaluate the clinical characteristics, laboratory findings and treatment processes of patients diagnosed with anemia in the Pediatric Hematology Department of Afyonkarahisar Health Sciences University, and to inform the physicians working in our region about the follow-up and treatment of patients diagnosed with anemia.
MATERIAL AND METHODS: Patients with anemia who applied to the Department of Pediatric Hematology in Afyonkarahisar Health Sciences University, Faculty of Medicine between 2016 and 2018 years were included in the study. Epidemiological, demographic, clinical and laboratory characteristics and treatment processes of the patients were evaluated retrospectively.
RESULTS: The study group consisted of 153 patients, 91 (59.5%) of them were girls, 62 (40.5%) were boys, the mean age was 6.7 ± 5.5 years. It was found that 52.3% of the patients in the study group had nutritional anemia, 20.9% had hemoglobinopathy, 7.2% had anemia due to infection and 6.5% had anemia due to malignancy. When the patients with nutritional anemia were examined, the most common resaon of nutritional anemia was isolated iron deficiency.
CONCLUSIONS: Iron deficiency anemia continues to be common, especially in the pediatric patients. Insufficiency in ironrich food intake is seen as one of the important causes of iron deficiency anemia. Therefore, it is important to advise and inform families to improve their nutritional habits in infancy and childhood in a manner that will prevent iron deficiency, in order to reduce the prevalence of iron deficiency anemia. In this study we found that the frequency of thalassemia trait is also high in our region in pediatric patients with anemia. These results are important for family physicians and pediatricians in order to prevent unnecessary iron therapy use.

Anahtar Kelimeler

Anemia, Thalassemia, Iron deficiency anemia

AFYONKARAHİSAR SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ ÇOCUK HEMATOLOJİ BİLİM DALI’NA 2016 - 2018 YILLARI ARASINDA BAŞVURAN ANEMİLİ HASTALARIN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

AMAÇ: Anemi, dünya çapında yaygın bir halk sağlığı sorunudur. Yaş ve cinsiyete göre belirlenmiş olan hemoglobin veya hematokrit değerinin 2 standart sapma veya daha fazla azalmış olduğu durum anemi olarak tanımlanmaktadır. Çocuklarda en sık görülen anemi türü demir eksikliği anemisidir. Çalışmanın amacı, Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Hematoloji Polikliniği’ne 2 yıl içerisinde başvuran ve anemi tanısı koyulan hastaların klinik özelliklerini, laboratuvar bulgularını ve tedavi süreçlerini değerlendirerek bölgemizde görev yapan hekimlere anemi bulguları saptanan hastaların takip ve tedavisi konusunda yardımcı olmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmaya Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde Çocuk Hematoloji Bilim Dalı’na 2016 - 2018 yılları arasında başvuran anemili hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların epidemiyolojik ve demografik özellikleri, klinik özellikleri, laboratuvar özellikleri ve tedavi süreçleri retrospektif olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışma grubu 153 kişiden oluşmakta olup, 91’i (%59,5) kız, 62’si (%40,5) erkek, yaş ortalamaları 6,7±5,5 yıl idi. Çalışma grubunu oluşturan hastaların %52,3’ünde nutrisyonel anemi, %20,9’unda hemoglobinopati, %7,2’sinde enfeksiyon nedenli anemi ve %6,5’inde malignite nedenli anemi olduğu bulundu. Nutrisyonel anemisi olan hastalar ayrıca incelendiğinde, en sık neden izole demir eksikliği olarak bulundu.
SONUÇ: Demir eksikliği anemisi günümüzde de özellikle çocuk yaş grubunda sık görülmeye devam etmektedir. Demirden zengin gıda alımında yetersizlik demir eksikliği anemisinin önemli nedenlerinden biri olarak görülmektedir. Bu nedenle, ailelere bebeklik ve çocukluk döneminde beslenme alışkanlıklarının demir eksikliğini önleyecek tarzda geliştirmesi yönünde telkinlerde bulunmak ve bilgi vermek demir eksikliği anemisi prevalansını azaltmak açısından önemlidir. Anemi saptanan çocuk hastalarda bulunduğumuz bölgede talasemi taşıyıcılığının da sıklığının yüksek olduğunu bilmek Aile hekimleri ve Çocuk Sağılığı ve Hastalıkları uzmanları için gereksiz demir tedavisi kullanımdan kaçınmak için de yol gösterici olacaktır.

Anahtar Kelimeler

anemi, talasemi, demir eksikliği anemisi

Kaynakça

• 1. Suchdev PS, Namaste SM, Aaron GJ, et al. Overview of the biomarkers reflecting inflammation and nutritional determinants of anemia (BRINDA) project. Advances in Nutrition. 2016;7(2):349-56.
• 2. Neyzi O, Ertuğrul T. Pediatri (4. baskı) Nobel Tıp Kitabevi. İstanbul. 2002; 18:1203-8.
• 3. Powers JM, Daniel CL, McCavit TL, et al. Deficiencies in the management of iron deficiency anemia during childhood. Pediatric Blood & Cancer. 2016;63(4):743-5.
• 4. Camaschella C. Iron-deficiency anemia. The New England Journal of Medicine. 2015;372(19):1832-43.
• 5. Gür E, Yıldız I, Celkan T, et al. Prevalence of anemia and the risk factors among schoolchildren in Istanbul. Journal of Tropical Pediatrics. 2005;51(6):346-50.
• 6. Koc A, Kösecik M, Vural H, et al. The frequency and etiology of anemia among children 6-16 years of age in the southeast region of Turkey. Turkish Journal of Pediatrics. 2000;42(2):91-5.
• 7. Cetinkaya F, Yildirmak Y, Kutluk G. Severe iron-deficiency anemia among hospitalized young children in an urban hospital. Pediatric Hematology and Oncology. 2005;22(1):77-81.
• 8. Kaya M, Pehlivan E, Aydoğdu I, et al. Iron deficiency anaemia among students of Two primary schools at different socioeconomic conditions in Malatya, Turkey. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2006;13(4):237-42.
• 9. Canatan D. Türkiye’de hemoglobinopatilerin epidemiyolojisi. Hematolog. 2014; 4:11-22.
• 10. Zühre K, Gürsel T, Bozkurt R, et al. Çocuklarda anemi sikliği ve enfeksiyon anemi ilişkisi. Ege Tıp Dergisi. 2007;46(1):37-40.
• 11. Galanello R, Origa R. Beta-thalassemia. Orphanet Journal Of Rare Diseases. 2010;5(1):11.
• 12. Pektaş E, Aral YZ, Yenisey Ç. The prevalance of anemia and nutriotional anemia in primary school children in the city of Aydın. 2015;16:97-107.
• 13. Ocak S, Kılıçaslan Ö, Yıldırmak ZY, et al. Adolesanlar ve anemi. Şişli Etfal Tıp Bülteni. 2017;51(4):309-17.
• 14. Chalco JP, Huicho L, Alamo C, et al. Accuracy of clinical pallor in the diagnosis of anaemia in children: a meta-analysis. BMC Pediatrics. 2005;5(1):46.
• 15. Kalantri A, Karambelkar M, Joshi R, et al. Accuracy and reliability of pallor for detecting anaemia: a hospital-based diagnostic accuracy study. PLoS One. 2010;5(1):e8545.
• 16. Baldini M, Forti S, Orsatti A, et al. Bone disease in adult patients with β-thalassaemia major: a case–control study. Internal and Emergency Medicine. 2014;9(1):59-63.
• 17. Lozoff B, Beard J, Connor J, et al. Long-lasting neural and behavioral effects of iron deficiency in infancy. Nutrition reviews. 2006;64(2): 34-43.
• 18. Toblli JE, Brignoli R. Iron (III)-hydroxide polymaltose complex in iron deficiency anemia. Arzneimittelforschung. 2007;57(06):431-8.
• 19. Gürel D, Karatekin G, Nuhoğlu A. Demir eksikliği anemisinde Fe++ ile Fe+++ preparatlarının etkinliklerinin değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 2000;9(2):88- 92.
• 20. Malhotra S, Garg S, Khullar G, et al. Kinetics of two different iron formulations and their effect on diurnal variation of serum iron levels. Methods and findings in experimental and clinical pharmacology. 2004;26(6):417-20.
• 21. Arabacı Fİ, Kaya A, Gültekin A, et al. Çocuklarda Demir Eksikliği Anemisinin Tedavisinde+ 2 ve+ 3 Değerlikli Demir İçeren ve+ 2 Değerlikli Demirle Birlikte Çinko İçeren Preperatların Etkinliklerinin Karşılaştırılması. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 2010;19(3):210-5.