Çağdaş Türk resminde sembol kullanımı 1940’lardan itibaren yaygınlaşmış, 1950’lerden sonra ise güçlenerek önem kazanmıştır. Sanatçılar, geleneksel sanatlardan ve sembollerden faydalanarak soyut kavramları somutlaştırmış ve yeni yorumlar ortaya koymuştur. Bu süreçte Bedri Rahmi Eyüpoğlu, Adnan Turani, Can Göknil gibi sanatçılar, Türk sanatlarının biçimsel yapısını çağdaş eğilimlerle birleştirerek eserler üretmiştir. Halı-kilim, minyatür, hat, tezhip gibi geleneksel sanatlar ilham kaynağı olmuştur. Arkeolojik buluntular, eski Türklerin doğayı betimlemede başarılı olduğunu ve stilizasyon yöntemlerinin resim kaynaklı olduğunu göstermektedir.
Çağdaş Türk resim sanatının gelişiminde sembolist anlatımla birlikte içerik ve anlam zenginliğinin yeni bir boyut kazandığı bilinmektedir. Geleneksel yaşamların, buna ait motiflerin ve imgesel değerlerin, kültür aktarımlarının, biçimsel yansımalarının dünya sanat tarihi içerisinde özgün bir yer edindiği çağdaş sanatımızda, birçok sanatçı Geleneksel Türk sanatlarına öykünen eserlerle dikkat çeker. Geleneğe ait imge, sembol ve motiflerden, izlerden örnekler sergileyen kimi sanatçılarda ele alarak işledikleri imge ya da sembolleri bilinçli bir şekilde, kim sanatçılarda ise plastik değerler açısından biçimsel deformasyon ve form kaygısıyla ele alındığı görülmektedir.
Çalışma seçili Sanatçılar olan Raif Tuncer ve Abdülgani Arıkan’ın eserleri üzerinde yapılan incelemeye dayanmaktadır. Bu çalışma ile sanatçıların eserlerinde bilinçli ya da bilinç motif kullanımı üzerine yapılan tartışmaları ele almış eserler üzerinden değerlendirme yapılarak imge ve sembol kullanımının dayandığı veriler ortaya konmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Resim |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 1 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 1 Sayı: 2 |