KÖK (ETİMOLOJİ), SÖZCÜK VE KAVRAM İLİŞKİSİ: YARGI SÖZCÜĞÜNÜN ETİMOLOJİK VE KAVRAMSAL ANLAMI

Yıl 2013, Sayı: 21, 189 - 202, 03.06.2013

Coşkun Özdemir

Öz

Gerçeklik, olgunun kavrama uygunluğudur. Bütündür.

Bütünü oluşturan özdür ki, momentlerin organik birliğinin bütünlüğüdür.

Bu birliğin momentlerinin belirlenimleri olumsuz ve bu

nedenle, yalnızca düşünsel kiptedirler. Gerçeklik nesne olarak

bu halde iken; onu elde etmek için dilin yöntemi olan “yargı”,

gerçekliği bir çırpıda ele geçirme yeteneğini taşımaz, gerçekliğin

her momentini parça, parça bölerek anlar ki; bu ise gerçeğin

yapısı ile çelişiktir. Yargının ve gerçekliklerin bu niteliklerinin

bilinişi, gerçeği elde etme olanağının önünü açar. Her yargının

bir yarma (bölme-parçalama) olduğunun bilinci, gerçeklik karşısında

ondan beklentimizi doğru boyutlara çeker. Böylece ilişkimizin

doğru doğasını elde etmiş oluruz.

Dilin etimolojisinin bilinmesi gerçeğin elde edilmesinde

ayrı bir kolaylık sağlar. Bazı sözcükler, kavramın karşıtlıklarını

içkin olarak taşır ve gerçekliğin yapısının apaçık dışa vururlar.

Böylece gerçekliğin kurgul (spekülative) karakterini bize gösterirler.

Türkçede “yargı” sözcüğü bu özellikleri taşır ve dilin derinliğinin

bir örneğini gösterir.

Anahtar Kelimeler

Etimoloji, sözcük, kavram, ‘yargı’, kurgul