Mesleki ve Teknik Liselerde İnformal İletişim

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 3, 1527 - 1544, 31.12.2021

Ali Cülha Ahmet Kaya Betül Delibalta

https://doi.org/10.33437/ksusbd.938343

Öz

Bu araştırmanın amacı mesleki ve teknik liselerde görev yapmakta olan yönetici ve öğretmenlerin informal iletişimi kullanma düzeylerini ortaya koyarak, informal iletişimin çeşitli değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmektir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden olan betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini mesleki ve teknik liselerde görev yapan öğretmen ve yöneticiler oluşturmaktadır. Araştırmada, Toytok & Doğan (2019) tarafından geliştirilen, 5 boyut ve 23 maddeden oluşan okullarda informel iletişim ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada ölçeğin Cronbach’s Alpha iç tutarlılık katsayısı .84 olarak tespit edilmiştir. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, t-Testi ve tek yönlü varyans analizi testi kullanılmıştır. Araştırmada mesleki ve teknik liselerde görev yapmakta olan okul yöneticileri ve öğretmenlerin informal iletişim algı düzeylerinin ara sıra (orta) düzeyinde olduğu tespit edilmiştir. Mesleki kıdemi 11-15 yıl arasında olanların mesleki kıdemi 0-5 yıl arasında olanlara göre, okulda çalışma süresi 6-10 yıl arasında olanların çalışma süresi 0-5 yıl olanlara göre, Eğitim Fakültesi mezunlarının Fen Edebiyat Fakültesi mezunlarına göre informal iletişim düzeylerinin daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırma bulgularından hareketle informal iletişimle ilgili olarak mesleki ve teknik liselerde görev yapmakta olan yönetici ve öğretmenlere bazı eğitimler, atölye çalışmaları düzenlenebilir. Aynı bölümler içerisinde ve farklı bölümler arasında iletişimi arttırabilecek sosyal ve kültürel organizasyonlar yapılabilir.

Anahtar Kelimeler

İletişim, İnformal İletişim, Mesleki ve Teknik Lise

Informal Communication in Vocational and Technical High Schools

Öz

The aim of this study is to determine whether informal communication differs according to various variables by revealing the level of informal communication use of administrators and teachers working in vocational and technical high schools. The descriptive survey model, which is one of the quantitative research methods, was used in the study. The population of the research consists of teachers and administrators working in vocational and technical high schools. In the study, the informal communication scale was used in schools, which was developed by Toytok & Doğan (2019) and consisted of 5 dimensions and 23 items. In the study, Cronbach's Alpha internal consistency coefficient of the scale was determined as .84. Arithmetic mean, t-Test and one-way analysis of variance test were used to analyze the data. Those with a professional seniority of 11-15 years had a higher level of informal communication compared to those with a professional seniority of 0-5 years, those with a working period of 6-10 years at school compared to those with a working period of 0-5 years, and that graduates of Faculty of Education had higher levels of informal communication than those with graduates of Faculty of Science and Literature. Based on the findings of the research, some trainings and workshops can be organized for administrators and teachers working in vocational and technical high schools regarding informal communication. Social and cultural organizations can be organized to increase communication within the same departments and between different departments.

Anahtar Kelimeler

Communication, Informal Communication, Vocational and Technical High School

Kaynakça

• Afat, N., & Arslan, N. (2019). Öğretmenlerin informal iletişim düzeyleri ile örgütsel sinizm arasındaki ilişkinin incelenmesi. İZÜ Eğitim Dergisi, 1(2), 218-249
• Arabacı, İ. B., Sünkür, M., & Şimşek, F. Z. (2012). Öğretmenlerin dedikodu ve söylenti mekanizmasına ilişkin görüşleri: Nitel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2(2), 171-190.
• Atalay Mazlum, A., & Balcı, A. (2018). Meslek Lisesi Öğretmen Ve Öğrencilerine Göre Okul: Bir Metafor Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (47), 1-26.
• Ay, D., & Uğurlu, C. T. (2016). Öğretmenlerin kişilerarası öz-yeterlikleri ve informal iletişimleri: Nicel bir çalışma. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(5), 28-47.
• Aydın, M. (2013). Eğitimde örgütsel davranış. Gazi kitabevi.
• Bektaş, M., & Erdem, R. (2015). Örgütlerde informal iletişim süreci: kavramsal bir çerçeve. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 125-139.
• Bolat, S.(1996). Eğitim örgütlerinde iletişim: H.Ü.eğitim fakültesi uygulaması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,12, 75-80
• Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde teori ve uygulama. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri.
• Can, A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Pegem Akademi.
• Crampton, S. M., Hodge, J. W., & Mishra, J. M. (1998). The informal communication network: Factors influencing grapevine activity. Public Personnel Management, 27(4), 569-584.
• Eğinli, A., & Bitirim, S. (2008). Kurumsal başarının önündeki engel: Zehirli (toksik) iletişim. Selçuk İletişim, 5(3), 124-140.
• Ergen, E. (2011). Turning the informal communication network of an organization into a knowledge tool through communities of practice. Management, Konowlwedge and Learning Conference. Thessaloniki, Greece.
• Fay, M. J & Kline, S. L. (2012) The Influence of Informal Communication on Organizational Identification and Commitment in the Context of High-Intensity Telecommuting, Southern Communication Journal, 77(1), 61-76.
• Güçlü, M. (2017). Örgütsel iletişim: Eğitim kurumlarındaki yeri ve önemi açısından bir değerlendirme. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 854-870.
• Gürsel, M. (2006). Eğitimde yönetim ve sisteme ilişkin çeşitlemeler. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Himmetoğlu, B., Ayduğ, D., & Bayrak, C. (2020). Okul Yöneticilerinin Okullarda Resmi Olmayan Bir İletişim Türü Olarak Söylenti ve Dedikodu Ağına İlişkin Görüşleri. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49 (1), 45-72.
• Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2010). Eğitim Yönetimi, Teori, Araştırma ve Uygulama (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık
• Karaçor, S., & Şahin, A. (2004). Örgütsel İletişim Kurma Yöntemleri ve Karşılaşılan İletişim Engellerine Yönelik Bir Araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 4(8),96-117.
• Karcıoğlu, F., Timuroğlu, K., & Çınar, O. (2009). Örgütsel İletişim ve İş Tatmini İlişkisi–Bir Uygulama. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi-Yönetim, 67.
• Kraut, R. E., Fish, R. S., Root, R. W. & Chalfonte, B. L. (1990). Informal communication in organizations: Form, function, and technology (I. S. Oskamp & S. Spacapan, Eds). Human reactions to technology: Claremont symposium on applied social psychology içinde (s. 145-199), Beverly Hills, CA: SAGE Publications.
• Lohman, M. C. (2006). Factors influencing teachers' engagement in informal learning activities. Journal of Workplace Learning, 18(3), 141-156.
• Lunenburg, F. C. (2010). Communication: The process, barriers, and improving effectiveness. Schooling, 1(1), 1-10.
• Memduhoğlu, H. B., & Saylık, A. (2012). Okullarda informel ilişkiler ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-22.
• Mert, İ. S., Bekmezci, M., & Eroğluer, K. (2019). Gayri Resmi İletişimin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(1), 1-27.
• Riggio, R. E. (2016). Endüstri ve örgüt psikolojisine giriş (B. Özkara, Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Robbins, S. P. & Judge, T.(2013). Örgütsel davranış. Nobel.
• Sönmez, M. A. (2006). Meslek liselerinde örgüt kültürü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 45(45), 85-108.
• Subramanian, S. (2006). An “open eye and ear” approach to managerial communication. Vision, 10(2), 1-10.
• Toytok, E. H., & Doğan, E. (2019). Okullarda İnformel İletişimi Kullanma Ölçeği Geliştirme Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(70), 852-865.
• Uğurlu, C. (2014). İnformal iletişim ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(3), 83-100.
• Ustun, M., & Bostanci, A. B. (2021). The Relationships Between The Informal Communication Levels in Schools And The Psychological Capital Of The Teachers European Journal of Education Studies, 8(2).