Fatherhood-Oriented Family Policies in the Context of Welfare Regimes

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 48 - 66, 31.05.2019

Ahmet Elnur

https://doi.org/10.33708/ktc.544886

Cited By: 2

Öz

Recently,
family policies are becoming prominent as one of the basic fields in which
gender ideology is reproduced and sustained. Since the last quarter of the 20th
century, in parallel with the increasing systematic efforts towards the
development of family welfare, it has been seen that new practices such as
fatherhood-oriented family policies are brought to agenda. Important
differences that vary from country to country come into question in these
practices that emerged and shaped as part of the gender ideology. Despite the
fact that legal and political measures have been taken towards the development
of family policies at European Union level for both women and men; it has been
observed that these differences continue to exist. Three worlds of welfare
typology suggested by Esping-Andersen in 1990, even after all this time, still
stands as a valid reference guide in accordance with the explanation of family
policies that differ by the characteristics of the support applied towards the
family in general, and fatherhood in particular. Within the frame of the
purpose of revealing how the fatherhood-oriented family policies are shaped
under the influence of the gender ideology in the context of welfare
governments; family policy practices which are prevalent in liberal, conservative
and social democratic welfare governments are comparatively analyzed as part of
this study.

Anahtar Kelimeler

Family Policies, Fatherhood, Gender, The Classifications of Welfare Regimes, Gøsta Esping-Andersen

Refah Rejimleri Bağlamında Babalık Yönelimli Aile Politikaları - Fatherhood-Oriented Family Policies in the Context of Welfare Regimes

Öz

Günümüzde aile politikaları, toplumsal cinsiyet ideolojisinin yeniden üretildiği ve sürdürüldüğü temel alanlardan biri olarak öne çıkmaktadır. 20. yüzyılın son çeyreğinden itibaren, aile refahının geliştirilmesine yönelik artan sistematik çabalara paralel olarak, babalık yönelimli aile politikaları gibi yeni uygulamaların gündeme gelmeye başladığı görülmektedir. Toplumsal cinsiyet ideolojisi çerçevesinde ortaya çıkan ve şekillenen bu uygulamalarda ülkeden ülkeye değişiklik gösteren önemli farklılıklar söz konusu olmaktadır. Avrupa Birliği düzeyinde aile politikalarının hem kadınlar hem de erkekler açısından geliştirilmesine yönelik yasal ve siyasal önlemler alınmasına rağmen; bu farklılıkların varlığını sürdürmeye devam ettiği görülmektedir. Genel olarak aileye, özel olarak babalığa yönelik uygulanan desteklerin niteliğine göre farklılık gösteren aile politikası uygulamalarının açıklanması doğrultusunda, Esping-Andersen’in 1990 yılında ortaya attığı üçlü refah devleti tipolojisi, üzerinden bunca zaman geçmesine rağmen, önemli bir başvuru kaynağı olarak geçerliliğini korumaktadır. Bu çalışma kapsamında, refah rejimleri bağlamında babalık yönelimli aile politikalarının, toplumsal cinsiyet ideolojisi etkisi altında nasıl şekillendiklerinin ortaya konulması amacıyla, liberal, muhafazakar ve sosyal demokrat refah rejimlerinde geçerli olan aile politikası uygulamaları karşılaştırılmalı olarak incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Aile Politikaları, Babalık, Toplumsal Cinsiyet, Refah Rejimi Sınıflandırmaları, Gøsta Esping-Andersen

Kaynakça

• Almqvist, A. L. (2008). Why Most Swedish Fathers and Few French Fathers Use Paid Parental Leave: An Exploratory Qualitative Study of Parents. Fathering: A Journal of Theory, Research & Practice about Men as Fathers, 6 (2), 192-200.
• Aygül, C. (2010). Neo-Liberal Dönüşüm Sonrası Refah Devleti Kuramları. Memleket Siyaset Yönetim Dergisi, 5 (14), 210-247.
• Canatan, K. (2010). Aile Politikaları ve Türkiye Örneği, Umran Dergisi, 187, 34-39.
• Çelik, A. N. (2007). Aile Politikaları ve Yasal Sorunlar. Ö. Çaha (Ed.). Günümüzde Aile, (355-364). İstanbul: Ensar Neşriyat.
• Daly, M., Clavero, S. (2002). Contemporary Family Policy: A Comparative Review of Ireland, France, Sweden and the UK. Dublin: Institute of Public Administration. Dumon, W. (1991). Avrupa Topluluğu Ülkelerinde Aile Politikaları. Aile ve Toplum Dergisi, 1 (2), 5-15.
• Duncan, S. (2000). Introduction: Theorizing Comparative Gender Inequality. B. Pfau-Effinger, S. Duncan (Ed.). Gender, Economy and Culture in the European Union, (1-23). UK: Routledge.
• Duvander, A. Z., Ferrarini, T., Thalberg, S. (2005). Swedish Parental Leave and Gender Equality: Achievements and Reform Challenges in a European Perspective. Stockholm: Institute for Futures Studies.
• Ebbinghaus, B., Manow, P. (2001). Introduction: Studying Varieties of Welfare Capitalism. B. Ebbinghaus, P. Manow (Ed.). Comparing Welfare Capitalism: Social Policy and Political Economy in Europe, Japan and the USA, (1-24). London: Routledge.
• Ekin, A., Kayırgan, H. (2014). Uluslararası Alanda ve Türk Hukukunda Eşit Davranma İlkesi Bağlamında Ebeveyn İzni. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15, 1045-1066. Esping-Andersen, G. (1990). The Three Worlds of Welfare Capitalism. New Jersey: Princeton University Press.
• Esping-Andersen, G. (2003).Social Foundations of Postindustrial Economies. New York: Oxford University Press.
• Haas, L., Hwang, C. P. (2009). Is Fatherhood Becoming More Visible at Work? Trends in Corporate Support for Fathers Taking Parental Leave in Sweden. Fathering: A Journal of Theory, Research, & Practice about Men as Fathers, 7 (3), 303–321.
• Henninger, A., Wimbauer, C., Dombrowski, R. (2008). Demography as a Push toward Gender Equality? Current Reforms of German Family Policy. Social Politics: International Studies in Gender, State and Society, 5 (3), 287–314.
• Hobson, B., Morgan, D. (2002). Introduction: Making Men into Fathers. B. Hobson (Ed.) Making Man into Fathers: Men, Masculinities and the Social Politics of Fatherhood, (1-22). UK: Cambridge University Press.
• Hobson, B. (1994). Solo Mothers, Social Policy Regimes and the Logics of Gender. D. Sainsbury (Ed.). Gendering Welfare States, (170-188). UK: SAGE Publications. Kaplan, S. Z. (2010). Bizde Doğum İzni, İsveç'te Ebeveyn İzni. Petrol-İş Kadın Dergisi, 37, 24-25.
• Kaufmann, F. X. (2000). Politics and Policies Towards the Family in Europe: A Framework and an Inquiry into Their Differences and Convergences. F. X. Kaufmann, A. Kuijsten, H. J. Schulze, K. P. Strohmeier (Ed.). Family Life and Family Policies in Europe: Problems and Issues in Comparative Perspective, 419-490. Oxford : Oxford University Press.
• Kaufmann, G. , Lyonette, C., Crompton, R.. (2010). Post-Birth Employment Leave Among Fathers in Britain and the United States. Fathering: A Journal of Theory, Research, & Practice about Men as Fathers, 8 (3), 321–340.
• Kavas, A. (2018). Türkiye’de Babalar Çocuk Bakamıyor, Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı, Değerlendirme Notu, N. 201828, Temmuz https://tepav.org.tr/upload/files/1533037517-6.Turkiye___de_Babalar_Cocuk_Bakamiyor.pdf, Erişim Tarihi: 25.03.2019.
• Klinth, R. (2008). The Best of Both Worlds? Fatherhood and Gender Equality in Swedish Paternity Leave Campaigns, 1976–2006. Fathering: A Journal of Theory, Research, & Practice about Men as Fathers, 6 (1), 20–38.
• Koray, M. (2011). Avrupa Birliği ve Türkiye’de “Cinsiyet” Eşitliği Politikaları: Sol-Feminist Bir Eleştiri. Çalışma ve Toplum Dergisi, 2, 13-54. Koray, M. (2005). Avrupa Toplum Modeli. Ankara: İmge Kitabevi.
• Leibfried, S. (1993). Towards a European Welfare State. C. Jones (Ed.). New Perspectives on the Welfare State in Europe, (133–156). London: Routledge Press. Lewis, J. (1992). Gender and the Development of Welfare Regimes. Journal of European Social Policy, 2 (3), 159–173.
• Marangoz, Ş. (2001). Refah Devleti: Gelişimi, Oluşumu, Modelleri ve Güncel Değişimler. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Özdemir, S. (2007). Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti. İstanbul: İTO Yayınları.
• Özdemir, S. (2005). Sosyal Gelişim Düzeyleri Farklı Refah Devletlerinin Sınıflandırması Üzerine Bir İnceleme. Sosyal Siyaset Konferansları, 49, 231-266. Parlak, K. N. (2016). Avrupa Birliği’nde İş-Yaşam Dengesine Yönelik Uyumlaştırma Politikaları: Ebeveyn İzni. Bilgi Dergisi, 32, 56-91.
• Park, M, Jeong-Won, H., In-Ja S. (2002). Gender and the Welfare State: The British Feminist Critiques. Journal of Korean Home Economics Association, 3 (1), 73-94.
• Plantenga, J., Remery C., Jill R. (2008), Gender Mainstreaming of Employment Policies A Comparative Review of Thirty European Countries, Belgium: European Commission.
• Rürup, B., Gruescu, S. (2003). Nachhaltige Familienpolitik im Interesse einer aktiven Bevölkerungsentwicklung. Gutachten im Auftrag des Bundesministeriums für Familie, Senioren, Frauen und Jugend.https://www.bmfsfj.de/blob/93398/99ab881b95ba1 3503e19c5baa924a839/broschuere-nachhaltige-familienpolitik-ruerup-data.pdf Erişim Tarihi 17.04.2019.
• Tereðkinas, A. (2005). Men on Paternity Leave in Lithuania: Between Hegemonic and Hybrid Masculinities. A. Tereðkinas, J. Reingardienė (Ed.). Men and Fatherhood: New Forms of Masculinity in Europe, (11-37). Vilnius: Egrimas.
• Turğut, F. (2016). Türk Siyasetinde Son Dönem Aile Politikaları. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 35, 411-426.
• Ülgen, G. ve Özalp, L. F. A.. (2017). Refah Rejimleri Sınıflandırma Çalışmaları: Cinsiyet Boyutları. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39 (2), 637-656.
• Van Voorhis, R. A. (2002). Different Types of Welfare States? A Methodological Deconstruction of Comparative Research.Journal of Sociology and Social Welfare, 29 (4), 3-18.
• Zimmerman, S. (1995). Understanding Family Policy: Theories and Applications. California: Sage Publications.