The relationship between individual innovativeness characteristics of classroom teachers and their roles and competencies in online education

Yıl 2021, , 108 - 122, 31.05.2021

Ömer Nayci

https://doi.org/10.33400/kuje.900806

Cited By: 2

Öz

Today, depending on the innovations based on information and communication technologies, many differing tools and learning environments have started to be used actively in education. As a result of the extraordinary conditions caused by the COVID-19 pandemic, the use of these tools and learning environments has become compulsory for the sustainability of the learning-teaching process. With the widespread use of distance education applications, it has become more necessary to focus on the characteristics of teachers in order to sustain learning-teaching processes more effectively. Revealing the relationship between teachers' individual innovativeness characteristics and their roles and competencies in online education is considered important in terms of increasing the efficiency of teachers in the process. In this study, it is aimed to examine the relationship between individual innovativeness of classroom teachers and their roles and competencies in online education. For this purpose, the correlational survey model was used in the research. The sample of the study consisted of 265 classroom teachers who were selected according to the simple random sampling method, working in a district of Şırnak province in the fall semester of the 2020-2021 academic year. The data of the research was collected by using the "Individual Innovativeness Scale" and "The Scale for Determining Teacher Roles and Competencies in Online Distance Education". The data obtained were analyzed by means of Pearson correlation analysis and multiple regression analysis. When the findings obtained from the research are examined; it was concluded that there is a strong positive relationship between the individual innovativeness of classroom teachers and their roles and competencies in online education. In addition, it was determined that individual innovativeness sub-dimensions significantly predicted roles and competencies in online education and these variables together explained 42% of the total variance. Some suggestions were made within the framework of the findings obtained as a result of the research.

Anahtar Kelimeler

classroom teacher, individual innovativeness, role and competencies, online education

Sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ile çevrim içi eğitimde rol ve yeterlilikleri arasındaki ilişki

Öz

Günümüzde bilgi ve iletişim teknolojileri temelli yeniliklere bağlı olarak birçok farklı araç ve öğrenme ortamı eğitimde aktif olarak kullanılmaya başlanmıştır. COVID-19 salgınının ortaya çıkardığı olağanüstü koşullar sonucunda söz konusu araç ve öğrenme ortamlarının kullanılması öğrenme-öğretme sürecinin sürdürülebilirliği için zorunluluk haline gelmiştir. Uzaktan eğitim uygulamalarının yaygınlaşmasıyla birlikte öğrenme-öğretme süreçlerinin daha etkili sürdürülebilmesi için öğretmenlerin sahip oldukları özellikler üzerinde durulmasının gerekliliği güçlenmiştir. Öğretmenlerin sahip oldukları bireysel yenilikçilik özellikleri ile çevrim içi eğitimde rol ve yeterlilikleri arasındaki ilişkinin ortaya konulması öğretmenlerin süreçteki verimliliğinin arttırılması bakımından önemli görülmektedir. Bu araştırmada, sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilikleri ile çevrim içi eğitimde rol ve yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2020-2021 eğitim-öğretim yılının güz döneminde Şırnak iline bağlı bir ilçede görev yapan basit seçkisiz örnekleme yöntemine göre seçilen 265 sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” ve “Çevrim içi Uzaktan Eğitimde Öğretmen Rollerini ve Yeterliliklerini Belirleme Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler Pearson korelasyon analizi ve çoklu regresyon analizi aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular incelendiğinde; sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilikleri ile çevrim içi eğitimde rol ve yeterlilikleri arasında pozitif yönde güçlü bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca bireysel yenilikçilik alt boyutlarının çevrim içi eğitimde rol ve yeterliliklerini anlamlı bir şekilde yordadığı ve bu değişkenlerin birlikte toplam varyansın %42’sini açıkladığı belirlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular çerçevesinde bazı önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

sınıf öğretmeni,, bireysel yenilikçilik, rol ve yeterlilik, çevrimiçi eğitim

Kaynakça

• Atlı, Y., & Mazman Akar, S. G. (2019). Sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ile derste teknoloji kullanımına yönelik eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 1- 31.
• Ayvaz Can, A. (2020). Examination of the relationship between individual innovativeness levels and professional innovativeness tendencies of primary school teacher candidates. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 8(1), 1-17. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1239959.pdf
• Bawane, J. & Spector, J. M. (2009). Prioritization of online instructor roles: implications for competency‐based teacher education programs. Distance Education, 30(3), 383-397.
• Barak M., Morad S., & Ragonis N. (2014). Students’ innovative thinking and their perceptions about the ideal learning environment. L. Uden, L. Wang, J. Corchado Rodríguez, H. C. Yang, I. H. Ting (Ed.) içinde, The 8th international conference on knowledge management in organizations. Springer Proceedings in Complexity. https://doi.org/10.1007/978-94-007-7287-8_10
• Başaran, M. Doğan, E. Karaoğlu, E., & Şahin, E. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi sürecinin getirisi olan uzaktan eğitimin etkililiği üzerine bir çalışma. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 368-397.
• Baturay, M. H., & Türel, Y. K. (2012). Çevrimiçi uzaktan eğitimcilerin eğitimi: e-öğrenmenin yükselişi ile beliren ihtiyaç. Eby, G., Yamamoto, G.T. & Demiray, U. (Ed.) içinde, Türkiye’de E-Öğrenme: Gelişmeler ve Uygulamalar-III (s. 1-20). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (22. Baskı). Pegem Akademi yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (20. Baskı). Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö.E., Özkahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6. Baskı). Routledge.
• Çakın, M., & Külekçi Akyavuz, E. (2020). The Covid-19 process and its reflection on education: An analysis on teachers’ opinions. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(2), 165-186.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve Lisrel uygulamaları. Pegem Akademi.
• Demiralay, R., Bayır, E. A., & Gelibolu, M. F. (2016). Öğrencilerin bireysel yenilikçilik özellikleri ile çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşlukları ilişkisinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 161-168.
• Denis, B., Watland, P., Pirotte, S., & Verday, N. (2004, Nisan). Roles and competencies of the e-tutor. İçinde Networked learning 2004: A research based conference on networked learning and lifelong learning: Proceedings of the fourth international conference (ss. 150-157). Lancaster.
• Derakhshandeh, Z., & Esmaeili, B. (2020). Active-learning in the online environment. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 29(4), 299-311.
• Desjardins, F., & Bullock, S. (2019). Professional development learning environments (PDLEs) embedded in a collaborative online learning environment (COLE): Moving towards a new conception of online professional learning. Education and information technologies, 24(2), 1863-1900.
• DeVellis, R. F. (2003). Scale development theory and applications (2. Baskı). Sage Publications.
• Ernest, P., Guitert, M., Hampel, R., Heiser, S., Hopkins, J., Murphy, L., & Stickler, U. (2012). Online teacher development: Collaborating in a virtual learning environment. Computer Assisted Language Learning, 26(4), 311–333. https://doi.org/10.1080/09588221.2012.667814
• Field, A. (2018). Discovering statistics using ibm spss statistics (5. Baskı). Sage Publications.
• García-Martínez, I., Pérez-Ferra, M., Ubago-Jiménez, J. L., & Quijano-López, R. (2019). Promoting professional development for teachers through a scale of competence assessment. Research in Social Sciences and Technology, 4(2), 147-162. https://doi.org/10.46303/ressat.04.02.11
• Gökbulut, B. (2019). Pedagojik formasyon öğrencilerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ve eğitim inançları arasındaki ilişki. Milli Eğitim Dergisi, 48(1), 521-533.
• Guasch, T, Alvarez, I. & Espasa, A. (2010). University teacher competencies in a virtual teaching/learning environment: Analysis of a teacher training experience. Teaching and Teacher Education, 26, 199-206. https://doi.org/10.1016/j.tate.2009.02.018
• Goodyear, P., Salmon, G., Spector, J.M., Steeples, C., & Tickner, S. (2001). Competences for online teaching: A special report. Educational Technology Research and Development, 49(1), 65–72.
• Goradia, T. (2018). Role of educational technologies utilizing the tpack framework and 21st century pedagogies: academics' perspectives. IAFOR Journal of Education, 6(3), 43-61. https://doi.org/10.22492/ije.6.3.03
• Herman, D. (2019). Online teacher education: learning community development and self-directed professional learning (Yayımlanmamış doktora tezi). Washington State University.
• Ho, R. (2006). Handbook of univariate and multivariate data analysis and interpretation with SPSS. New Chapman & Hall/CRC.
• Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research , 4, 58-65. https://doi.org/10.1111/j.1468-2958.1977.tb00597.x
• Kavrat, B., & Türel, Y.K. (2013). Çevrimiçi uzaktan eğitimde öğretmen rollerini ve yeterliliklerini belirleme ölçeği geliştirme. The Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 1(3), 23-33.
• Kılıçer, K., & Odabaşı F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (byö): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
• Karabal, C. (2018) Değişime direnç, örgütsel hafıza ve vazgeçme arasındaki ilişkiler. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 1(2), 6-24.
• Karasar, N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi (34. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
• Kim, S., Raza, M., & Seidman, E. (2019). Improving 21st-century teaching skills: The key to effective 21st-century learners. Research in Comparative and International Education, 14(1), 99-117. https://doi.org/10.1177%2F1745499919829214
• Kline, P. (2000). The handbook of psychological testing (2. Baskı). Routledge.
• Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
• Lai, K. W. (2017). Pedagogical practices of NetNZ teachers for supporting online distance learners. Distance Education, 38(3), 321-335. https://doi.org/10.1080/01587919.2017.1371830
• Lee, S. J., & Huang, K. (2018). Online interactions and social presence in online learning. Journal of Interactive Learning Research, 29(1), 113-128.
• Lewis, W. A. (2019). First-time online students' perspectives towards social presence and satisfaction (Yayımlanmamış doktora tezi). Northcentral University.
• Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: a framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
• Oreg, S. (2003). Resistance to change: Developing an individual differences measure. Journal of Applied Psychology, 88(4), 680–693. https://doi.org/10.1037/0021-9010.88.4.680
• Örün Ö., Orhan, D., Dönmez, P., & Kurt, A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.
• Palacios-Hidalgo, F. J., Huertas-Abril, C. A., & Gómez-Parra, M. E. (2020). EFL teachers' perceptions on the potential of MOOCs for lifelong learning. International Journal of Web-Based Learning and Teaching Technologies (IJWLTT), 15(4), 1-17. https://doi.org/10.4018/IJWLTT.2020100101
• Pallant, J. (2005). Spss survival manual: a step by step guide to data analysis using spss for windows (12. Baskı). Allen & Unwin.
• Partnership for 21st Century Learning (P21). (2019). Framework for 21st century learning. http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_Brief.pdf
• Richey, R. C., Fields, D. C., Foxon, M., Roberts, R. C., Spannaus, T., & Spector, J.M. (2001). Instructional design competencies: The standards (3. Baskı). ERIC Clearinghouse on Information & Technology.
• Rogers, E.M. (2003). Diffusion of innovations (5. Baskı). The Free Press.
• Safa, B. S. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri kullanım düzeylerinin bireysel yenilikçilik özellikleri açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Aydın Adnan Menderes Üniversitesi.
• Saygı, H. (2021). Covid-19 pandemi uzaktan eğitim sürecinde sınıf öğretmenlerinin karşılaştığı sorunlar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAd), 7(2), 109-129. https://doi.org/10.51948/auad.841632
• Seufert, S., Guggemos, J., & Tarantini, E. (2018). Online professional learning communities for developing teachers' digital competences. 15th International Conference on Cognition and Exploratory Learning in Digital Age (CELDA 2018), Budapest, Hungary. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED600631.pdf
• Seferoğlu, S. S., Doğan, D., & Duman, D. (2011). Toplumsal buradalık algısı ve çevrimiçi ortamlarda bu algının arttırılması. B. B. Demirci, G. T. Yamamoto, & U. Demiray (Ed.) içinde, Türkiye’de e-öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar II (ss. 37-60). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Shank, P. (2004). Competencies for online instructors. http://www.savie.qc.ca/CampusVirtuel/Upload/Fichiers/instructorcompetence08.pdf
• Smith, T. C. (2005). Fifty-one competencies for online instruction. The Journal of Educators Online, 2(2), 1-18.
• Solmaz, İ. (2019). Öğretmenlerin bireysel yenilikçilik düzeyleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6. Baskı). Pearson Education.
• Varvel, V. E. (2007). Master online teacher competencies. Online Journal of Distance Learning Administration, 10(1). https://eric.ed.gov/?id=EJ1065646
• Yılmaz, O. (2019). Öğretmenlerin bit entegrasyon yaklaşımları, teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algısı ve bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkiler (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Zhao, H., & Seibert, S.E. (2006). The big five personality dimensions and entrepreneurial status a meta-analytical review. Journal of Applied Psychology, 91(2), 259-271. https://doi.org/10.1037/0021-9010.91.2.259