Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Occupational Health and Safety Practices Perfomed at Kafkas University

Yıl 2022, Cilt: 15 Sayı: 1, 32 - 39, 12.12.2022

Öz

When we examine the incidence of accidents at work in Turkey, it is possible to see that it is extremely high. Efforts to reduce this rate and provide a healthier and safer working environment for employees are increasing rapidly. Under Occupational Health and Safety Law No. 6331 in particular, important developments are taking place in terms of implementing occupational health and safety measures in work areas. A culture that fosters occupational health and safety should be developed with the same care in universities. In this research to examine the occupational health and safety practices in Kafkas University, the interior of the building, the school road, the cafeteria, the security areas, the health and field studies, the functioning of the occupational health and safety studies, conducted trainings and Matrix risk assessment were examined. Within this framework, Kafkas University has made significant progress in developing an occupational health and safety culture, creating healthy workplaces, and enabling students and staff to enjoy healthier and safer environments. Such developments contribute to a reduction in the rate of accidents at work by minimizing the likelihood that such accidents will occur.

Kaynakça

  • Ağari, G. (2019). İş Güvenliği İle İlgili Bilgilendirme Profillerinin İncelenmesi: Kütahya Porselen Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Kütahya: Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Aker, A., & Özçelik, T. Ö. (2020). Metal Sektöründe 5x5 Matris ve Fine-Kinney Yöntemi ile Risk Değerlendirmesi. Karaelmas İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi , 65-75.
  • Baloğlu, C. (2013). Avrupa Birliği ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği (1. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Ceylan, H., & Başar, O. (2020). Tavas Bahçeköy Olivin Üretim Tesisinde İş Güvenliği Risk Analizi. Teknik Bilimler Dergisi, 10, 9-15.
  • Çabuk, A. (2020). İstanbul Anadolu Yakasinda Eğitim- Öğretim Faaliyetini. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirbilek, T. (2005). İş Güvenliği Kültürü. İzmir: Legal Yayıncılık.
  • Dizdar, E. N. (Ocak 2006). İş Güvenliği. İstanbuL: ABP Yayıncılık 3. Baskı.
  • Ekmekçi, Ö. (Ocak 2006). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin Usul ve Esasları. MESS Yayını Mercek Dergisi (4), 86-96.
  • Ekmekçi, Ö. (2011). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri . İstanbul : Yenilenmiş, 14. Beta Basım .
  • Güler, M. (2011). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazalarının Önlenmesine Etkisi: İETT Örneği Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Güven, R. (6 Nisan-Mayıs-Haziran 2006). Güvenlik Kültürü Oluşumunda Eğitimin Önemi. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayını (30), 5-11.
  • Güzel, A., & Okur, A. R. (Ekim 2003). Sosyal Güvenlik Hukuku Yenilenmiş 9. Baskı. İstanbul: Beta Yayınevi.
  • İlter, B. (2019). Zorunlu İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazalarına Etkisi: İmalat Sektöründe Bir Vaka-Kontrol Çalışması. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • İnciroğlu, L. (2008). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinde İşçi ve İşverenin Hukuki ve Cezai Sorumlulukları. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Kandemir, H. (2020). İnşaat Sektöründe İSG Proseslerinin Belirlenmesi Üzerine Karar Destek Sistemi Uygulamasının Geliştirilmesi. İstanbul: İstanbul Esenyurt Üniversitesi.
  • Karacan, E., & Erdoğan, Ö. N. (2011). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları Yönetimi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 102-116.
  • Karagöz, A. (2002 ). Suç Önleme Hizmetleri Özel Güvenlik ve Emniyet Teşkilatı. Ankara: Sen Yayıncılık.
  • Kiliç, L. (2006). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Sağlama Hükümlülüğü ve Sorumluluğu, . Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Kol, İ. (2016). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Operasyonel Disiplin Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Gedik Üniversitesi.
  • Kurt, R. (2013). Herkes İçin İş Sağlığı ve Güvenliği Rehberi ( 1 Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık .
  • Narter, S. (2021). İş Kazası ve Meslek Hastalığında Hukuki ve Cezai Sorumluluk (Güncellenmiş 4. Baskı Gözden Geçirilmiş b.1.) Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Özen, M. (2015). İş Kazalarında Hukuki, Cezai ve İdari Sorumluluk. Ankara Barosu Dergisi , 215-253.
  • Özkan, H. (2016). İş Kazalarından Doğan Ceza Sorumluluğunda Kusur Tespiti . Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , 20 (1), 511-571.
  • Şerifoğlu, U. K., & Sungur, E. (2007). İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Kültürünün Oluşturulması; Tepe Yönetimin Rolü ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Yönetim Dergisi , 1-17.
  • Ustaoğlu, E. (Eylül 2020). Eğitim Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Üzerine Bir Çalışma Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Çankaya Üniversitesi.
  • Yeşil, Y., & Sönmez Çaliş, Ö. A. (2016). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminde Önlisans Programları: Türkiye'deki Uygulama ve ABD' deki Uygulama İle Karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 21 (4), 1173-1189.
  • Yilmaz, F. (2010). Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye'de İş Sağlığı ve Güvenliği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi , 7 (1), 149-192. Yönetmeliği, İ. S. (tarih). 5 15, 2022 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=17031&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5#:~:text=MADDE%206%20%E2%80%93%20(1)%20Kurul,Bulunmas%C4%B1%20halinde%20formen%2C%20ustaba%C5%9F%C4%B1%20veya adresinden alındı

Kafkas Üniversitesi’nde Gerçekleştirilen İş Sağlığı Ve Güvenliği Uygulamalarının İncelenmesi

Yıl 2022, Cilt: 15 Sayı: 1, 32 - 39, 12.12.2022

Öz

Ülkemizde iş kazalarının oranına bakıldığında, bu oranın oldukça yüksek olduğunu gerçekleşen iş kazalarından görmek mümkündür. Bu oranın düşürülmesi ve çalışanlara daha sağlıklı ve güvenli çalışma ortamı sağlama çalışmaları hızla artmaktadır. Özellikle 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile çalışma alanlarında iş sağlığı ve güvenliği önlemlerinin alınması hususunda önemli gelişmeler gerçekleşmektedir. İş sağlığı ve güvenliği kültürünün, eğitim kurumu olarak üniversitelerde de aynı özenle geliştirilerek, güvenlik kültürünün yerleştirilmesi gerekmektedir. Kafkas Üniversitesi’nde gerçekleşen iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarını incelemek için bina içi, okul yolu, yemekhane, güvenlik alanları, iş sağlığı ve güvenliği çalışmalarının işleyişi, saha çalışmaları, gerçekleştirilen eğitimler, sağlık çalışmaları, gerçekleştirilen Matrix risk değerlendirilmesi incelenmiştir. Kafkas Üniversitesi, bu çerçevede iş sağlığı ve güvenliği kültürünün gelişmesi, sağlıklı iş alanları oluşturulması, güvenlik kültürünün benimsenmesi, öğrencilerin ve personellerin daha sağlıklı ve güvenilir ortamlarda bulunabilmesi için önemli gelişmeler göstermiştir. Gerçekleşen bu gelişmeler neticesinde oluşabilecek kazaların oranını en aza indirerek, iş kazalarının azalmasına katkı sunmaktadır.

Kaynakça

  • Ağari, G. (2019). İş Güvenliği İle İlgili Bilgilendirme Profillerinin İncelenmesi: Kütahya Porselen Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Kütahya: Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Aker, A., & Özçelik, T. Ö. (2020). Metal Sektöründe 5x5 Matris ve Fine-Kinney Yöntemi ile Risk Değerlendirmesi. Karaelmas İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi , 65-75.
  • Baloğlu, C. (2013). Avrupa Birliği ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği (1. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Ceylan, H., & Başar, O. (2020). Tavas Bahçeköy Olivin Üretim Tesisinde İş Güvenliği Risk Analizi. Teknik Bilimler Dergisi, 10, 9-15.
  • Çabuk, A. (2020). İstanbul Anadolu Yakasinda Eğitim- Öğretim Faaliyetini. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirbilek, T. (2005). İş Güvenliği Kültürü. İzmir: Legal Yayıncılık.
  • Dizdar, E. N. (Ocak 2006). İş Güvenliği. İstanbuL: ABP Yayıncılık 3. Baskı.
  • Ekmekçi, Ö. (Ocak 2006). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin Usul ve Esasları. MESS Yayını Mercek Dergisi (4), 86-96.
  • Ekmekçi, Ö. (2011). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri . İstanbul : Yenilenmiş, 14. Beta Basım .
  • Güler, M. (2011). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazalarının Önlenmesine Etkisi: İETT Örneği Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Güven, R. (6 Nisan-Mayıs-Haziran 2006). Güvenlik Kültürü Oluşumunda Eğitimin Önemi. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayını (30), 5-11.
  • Güzel, A., & Okur, A. R. (Ekim 2003). Sosyal Güvenlik Hukuku Yenilenmiş 9. Baskı. İstanbul: Beta Yayınevi.
  • İlter, B. (2019). Zorunlu İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazalarına Etkisi: İmalat Sektöründe Bir Vaka-Kontrol Çalışması. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • İnciroğlu, L. (2008). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinde İşçi ve İşverenin Hukuki ve Cezai Sorumlulukları. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Kandemir, H. (2020). İnşaat Sektöründe İSG Proseslerinin Belirlenmesi Üzerine Karar Destek Sistemi Uygulamasının Geliştirilmesi. İstanbul: İstanbul Esenyurt Üniversitesi.
  • Karacan, E., & Erdoğan, Ö. N. (2011). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları Yönetimi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 102-116.
  • Karagöz, A. (2002 ). Suç Önleme Hizmetleri Özel Güvenlik ve Emniyet Teşkilatı. Ankara: Sen Yayıncılık.
  • Kiliç, L. (2006). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Sağlama Hükümlülüğü ve Sorumluluğu, . Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Kol, İ. (2016). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Operasyonel Disiplin Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Gedik Üniversitesi.
  • Kurt, R. (2013). Herkes İçin İş Sağlığı ve Güvenliği Rehberi ( 1 Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık .
  • Narter, S. (2021). İş Kazası ve Meslek Hastalığında Hukuki ve Cezai Sorumluluk (Güncellenmiş 4. Baskı Gözden Geçirilmiş b.1.) Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Özen, M. (2015). İş Kazalarında Hukuki, Cezai ve İdari Sorumluluk. Ankara Barosu Dergisi , 215-253.
  • Özkan, H. (2016). İş Kazalarından Doğan Ceza Sorumluluğunda Kusur Tespiti . Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , 20 (1), 511-571.
  • Şerifoğlu, U. K., & Sungur, E. (2007). İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Kültürünün Oluşturulması; Tepe Yönetimin Rolü ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Yönetim Dergisi , 1-17.
  • Ustaoğlu, E. (Eylül 2020). Eğitim Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Üzerine Bir Çalışma Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Çankaya Üniversitesi.
  • Yeşil, Y., & Sönmez Çaliş, Ö. A. (2016). İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminde Önlisans Programları: Türkiye'deki Uygulama ve ABD' deki Uygulama İle Karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 21 (4), 1173-1189.
  • Yilmaz, F. (2010). Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye'de İş Sağlığı ve Güvenliği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi , 7 (1), 149-192. Yönetmeliği, İ. S. (tarih). 5 15, 2022 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=17031&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5#:~:text=MADDE%206%20%E2%80%93%20(1)%20Kurul,Bulunmas%C4%B1%20halinde%20formen%2C%20ustaba%C5%9F%C4%B1%20veya adresinden alındı
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Neşe İnalpolat 0000-0002-9442-7923

İsmail Çakmak 0000-0002-3191-7570

Yayımlanma Tarihi 12 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 19 Temmuz 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA İnalpolat, N., & Çakmak, İ. (2022). Investigation of Occupational Health and Safety Practices Perfomed at Kafkas University. Kafkas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 15(1), 32-39.