Refugees Working on Animal Farms: The Case of Ankara Polatlı

Yıl 2021, Sayı: 11, 221 - 247, 10.12.2021

Sümeyye Millet

https://doi.org/10.46250/kulturder.1019388

Öz

Research on asylum-seeking or immigrant groups is more understandable when not only one dimension such as identity and sense of belonging is evaluated, but also elements of spiritual culture. In this study, the social and cultural harmonization of asylum seekers who work as animal caretakers in animal farms in Ankara, an area that has been mentioned a lot in the migration literature and related literature, but have never been studied, are discussed together with the material and spiritual cultural elements. First of all, the existing area was revealed and then the social and cultural ones seen on this area were tried to be understood through codes and sociological perspective. The results revealed that the encounter in terms of social cohesion has not occurred yet, but that encounter is a desirable thing for asylum seekers. As for cultural harmony, the absence of sharpened and radicalized identities, since the encounter has not yet occurred, has pushed the course of the research to perceive the descriptive. The findings were evaluated both in terms of class, in terms of migration, in terms of being in rural areas, and in addition to these, in the context of the difficulty of living conditions. It has led to the evaluation of animal handlers as subcultural groups in which they experience the disadvantage of disadvantage. Considering that space relations and space create the process of rebuilding social life, the necessity of keeping these spaces under control has also been revealed.

Anahtar Kelimeler

asylum seekers, migration and work, animal keepers, social cohesion, cultural harmonization

Hayvan Çiftliklerinde Çalışan Sığınmacılar: Ankara Polatlı Örneği

Öz

Sığınmacı veya göçmen gruplar üzerinde yapılan araştırmalar yalnızca kimlik ve ait hissetme gibi tek boyut üzerinden değil manevi kültürün ögeleri de değerlendirildiğinde daha anlaşılabilirdir. Bu çalışmada, göç literatüründe ve ilgili yazında oldukça bahsedilen fakat hiç çalışılmamış bir alan olarak Ankara’daki hayvan çiftliklerinde hayvan bakıcısı olarak çalışan sığınmacıların sosyal ve kültürel uyumları, maddi ve manevi kültür ögeleri ile birlikte ele alınmıştır. Öncelikle mevcut alan ortaya çıkarılmış ve sonrasında bu alan üzerinde görülen sosyal ve kültürel olanlar kodlar aracılığı ve sosyolojik perspektif ile anlaşılmaya çalışılmıştır. Sonuçlar, sosyal uyum anlamında karşılaşmanın henüz gerçekleşmediğini fakat sığınmacılar için karşılaşmanın arzu edilen bir şey olduğunu, marjinalleşmenin veya ayrışmanın olmadığını ortaya koymuştur. Kültürel uyum için ise karşılaşma henüz gerçekleşmediğinden keskinleşen ve radikalleşen kimliklerin olmayışı etno-merkeziyetçiliği ölçmek yerine araştırmanın seyrini betimsel olanı algılamaya itmiştir. Bulgular hem sınıfsal anlamda, hem göç anlamında, hem de kırsal alanda bulunma anlamında ve bunlara ek olarak yaşam koşullarının zorluğu bağlamında değerlendirilmiştir. Hayvan bakıcılarını dezavantajın dezavantajlılığını yaşadıkları alt kültür grupları olarak değerlendirmeye yol açmıştır. Mekan ilişkileri ve mekanın toplumsal yaşamı yeniden inşa sürecini yarattığı düşünülerek bu alanların kontrol altında tutulmasının gerekliliği de ortaya çıkarılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sığınmacılar, Göç ve Çalışma, Hayvan Bakıcıları, Sosyal Uyum, Kültürel Uyum

Kaynakça

• Adıgüzel, Yusuf (2016). “Göçmenlerin Kültürel Entegrasyonu”. Türkiye'de Geçici Koruma Altındaki Suriyeliler: Tespitler ve Öneriler. Ed. Adem Esen ve Mehmet Duman. İstanbul: Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Vakfı, 13-36.
• Akıncı Buket vd. (2015). “Uyum Süreci Üzerine Bir Değerlendirme: Göç ve Toplumsal Kabul”. Göç Araştırmaları Dergisi, 1(2): 58-83.
• Aliyev, Ramin (2011). Farklı Kültürlerden Gelen Yüksek Öğrenim Öğrencilerinin Eğitim Ortamlarındaki İlk Etkileşim Algılarının ve Kültürlenme Düzeylerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Bauman, Zygmunt (2021). Kültür Teorisinde Eskizler. Çev. Akın Emre Pilgir. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bourdieu, Pierre (2015). Ayrım. Çev. Derya Fırat ve Günce Berkkurt. Ankara: Heretik Yayıncılık.
• Bourse, Michel ve Yücel, Halime (2017). Kültürel Çalışmaları Anlamak. Çev. Halime Yücel. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Cebeci, Musa (2015). “Sosyolojik Açıdan Göç ve Göçmenlerin Sosyal Kültürel Entegrasyonları: Kavramsal Bir Çalışma”. Disiplinlerarası Göç ve Göç Politikaları Semozyumu (29-30 Mayıs 2015). İstanbul: İstanbul Sabahattin Zaim Ünivesitesi, 135-158.
• Çağlayan, Savaş (2006). “Göç Kuramları, Göç ve Göçmen İlişkisi”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17: 67-91.
• Çakırer Özservet, Yasemin (2013). “İstanbul Zeytinburnu İlçesi'nde Afgan Türklerinin Ulusötesi Kentleşme Ağlarının Analizi”. FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 2: 163-181.
• Çakırer Özservet, Yasemin (2015). “Modern Göçebeler Olarak Göçmenler, Mekan ve Şehre Uyum”. Sosyoloji Divanı, 3(6): 41-54.
• Giddens, Anthony (2012). Sosyoloji. Haz. Cemal Güzel. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Hall, Edward T. & Trager, George (1953). The Analysis of Culture. New York: American Council of Learned Societies.
• Haviland, William A. (2002). Kültürel Antropoloji. Çev. Hüsamettin İnaç ve Seda Çiftçi. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Maalouf, Amin (2000). Ölümcül Kimlikler. Çev. Aysel Bora. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Marshall, Gordon (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Çev. Derya Kömürcü ve Osman Akınhay. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Salomoni, Fabio (2015). “Göçmenlerin İtalya'da Entegrasyonu”. Göç ve Uyum. Der. Betül D. Şeker vd. London: Transnational Press, 165-185.
• Saygın, Sezel ve Hasta, Derya (2018). “Göç, Kültürleşme ve Uyum”. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(3): 302-323.
• Simmel Georg (2009). Bireysellik ve Kültür. Çev. Tuncay Birkan. İstanbul: Metis Yayınları.
• Slattery, Martin (2012). Sosyolojide Temel Fikirler. Çev. Özlem Balkız vd. Ankara: Sentez Yayıncılık.
• Şahsenem, Pınar (2016). “Kültürlerarası İletişim ve Göç Olgusu”. Kültürlerarası İletişim Öğrenci Sempozyumu (Gümüşhane, 15-16 Ekim 2015). Gümüşhane: Gümüşhane Üniversitesi Yayınları, 70-103.
• Şeker, Betül D. (2015). “Göç ve Uyum Süreci: Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme”. Göç ve Uyum. Der. Betül D. Şeker vd. London: Transnational Press, 9-21.
• Unutulmaz, Onur (2016). “Gündemdeki Kavram: Göçmen Entegrasyonu-Avrupa’daki Gelişme ve Britanya Örneği”. Küreselleşme Çağında Göç. Ed. Tanıl Bora. İstanbul: İletişim Yayıncılık, 135-159.
• URL-1: “Refugees International Alan İnceleme Raporu”. https://www. refworld.org/cgi-bin/texis/vtx/rwmain/opendocpdf.pdf?reldoc=y& docid=58a411924 (Erişim: 01.11.2017).
• Wright, Erik O. (ed.) (2014). Sınıf Analizine Yaklaşımlar. Çev. Vefa Saygın Öğütle. Ankara: Nota Bene Yayınları.