Women Carving Their Own Statues.

Yıl 2025, Cilt: 5 Sayı: 1, 83 - 88, 30.06.2025

Sakine Arabacı

https://doi.org/10.54281/kundergisi.59

Öz

Existence is one of the most significant topics in human life. It is a phenomenon that has been explored through philosophy, science, and art, leading to countless intellectual and creative productions. The nature, paths, and forms of existence, the desired state of being, and concepts of self-identity have been extensively discussed in various texts.
In her book, Burcu Şahin examines themes such as selfhood, self-awareness, and the representation of self—exploring both the possibilities and impossibilities of being oneself, as well as the daily practices of selfhood. Taking Foucault as her primary reference, Şahin follows the female protagonists in Leyla Erbil’s narratives who strive to define and establish their own identities.
Şahin titles her book Women Carving Their Own Statues, a name that evokes the sculpture Self Made Man by Bobbie Carlyle. The phonetic similarity between the two titles is striking, achieved through the repetition of certain key words. However, the two works differ in meaning: Carlyle’s figure carves himself out of raw stone with his own hands, whereas in Şahin’s book, Erbil’s female characters are already present but dissatisfied with their given state of being—thus, they sculpt the ideal version of themselves that they aspire to become.

Anahtar Kelimeler

Self-Consciousness- Unclaimed Identities- Collective Memory , Leyla Erbil

Kendi Heykelini Yontan Kadınlar Leyla Erbil’in Anlatılarında Kendilik Bilinci, “Aitsiz Kimlik”ler ve Kolektif Hafıza

Öz

Varoluş, insanın yaşam içindeki en önemli konularından biridir. Felsefeden, bilimden, sanata kadar üzerine sayısız üretimlerin yapıldığı bir olgudur. Var olmanın niteliği, yolu, biçimleri; ulaşılmak istenen varlık hedefi, benlik-kimlik tasarıları vb. sayısız metinler, oluşturur. Burcu Şahin de kitabında: kendi olmak, kendilik bilinci, kendiliğin temsili; kendi olmanın imkân ve imkânsızlıkları ile kendi olmanın günlük pratiklerini, inceler. Şahin, temel referans olarak Foucault’u rehber edinerek; Leyla Erbil’in anlatılarındaki kendi olmak isteyen kadın kahramanların, peşine düşer. Şahin, kitabının adını "Kendi Heykelini Yontan Kadınlar” olarak belirler. Bu isim, heykeltraş Bobbie Carlyle’nin “Kendini Yontan Adam” (Self Made Man) heykelinin adını çağrıştırır. Aynı sözcüklerin kullanılmasıyla fonetik benzerlik oluşturan kitabın adı, dikkat çekicidir. Elbette, sözcüklerin farklı dizilişiyle farklı bağlamlara sahiptir iki eser: Carlyle’nin adamı, ham bir kayadan kendini, kendi eliyle yontarak var ederken; Şahin’in kitabında, Erbil’in kadınları, ise bir şekilde var olan ancak bu oluştan memnun olmadıkları için arzuladıkları kendi olmanın heykelini, yontar. Bu düzlemde ilerlediğimizde Şahin, kitap kapağından itibaren Erbil’in romanlarındaki karakterleri, alelade varoluşun ötesinde, heykelin estetik anıtsallığını içeren, sıradanlığın ötesindeki karakterler olarak betimler.

Anahtar Kelimeler

Leyla Erbil-Kendilik Bilinci-Aitsiz Kimlikler-Kolektif Hafıza