Bu çalışmada, Mehmed Uzun’un romanlarında anlatının ve roman kahramanlarının eşyalarla ilişkisinin irdelemesi amaçlanmaktadır. Neredeyse insanlık tarihi kadar eski olan insan-eşya ilişkisi, her zaman gerçek hayattaki şekliyle kurgusal metinlere dâhil edilemez. Gerçek hayatta her şey kurgusal metinlere konulamayacağı için, yazarlar daha seçici davranmak durumundadır. Bu bağlamda Kürt edebiyatının önemli romancılarından sayılan Mehmed Uzun’un yedi romanına baktığımızda da bu seçici tutumun etkili olduğunu görürüz. Çünkü onun romanları öyküye odaklanırlar. Bu nedenle yazar, öykülemede işine yarayacak, temsili konumda olan bazı nesneleri sık sık kullanarak bunları öne çıkarır ve hikâye örgüsünde bu nesnelerden yararlanır. Bunlar müzik araçlarından fotoğraf ve resimlere, kitaplardan madalyona kadar çeşitlilik göstermektedir. Böylece yazar hem kahramanlarının ilgilerini okuruna aktarır hem de öykü kurucu unsurlar olarak eşyaların temsil gücünden istifade eder.
, , , , .
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 30 Eylül 2020 |
Kabul Tarihi | 20 Kasım 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 2 |