BibTex RIS Kaynak Göster

DİJİTAL MÜZİK TÜKETİM ALIŞKANLIKLARI

Yıl 2016, Cilt: 24 Sayı: 1, 44 - 62, 01.01.2016

Öz

Yeni iletişim teknolojileri, içinde şekillendiğimiz maddi kültür araçlarını dönüştürerek yeni yaşam tarzları oluşturmaktadır. 2000’li yıllarda daha da gelişen internet teknolojisi, kablosuz internet teknolojisi telgraftan bu yana oluşan zaman-mekân ilişkisine yeni boyutlar kazandırmıştır. Buna bağlı olarak gençlik altkültürleri de yeni biçimler kazanmaktadır. Müzik, gençlik altkültürlerinin çok önemsediği kavramlardan biridir ve yeni iletişim teknolojileri müziğin tüketim ve paylaşım biçimlerini değiştirmektedir. Bu çalışma gençlerin dijital müzik tüketim alışkanlıklarını betimlemeye yöneliktir. Bu betimleme çalışmasında tesadüfi örneklem tekniği ile seçilen 200 üniversite öğrencisinden elde edilen veriler analiz edilerek yorumlanmıştır. Çalışmada elde edilen önemli sonuçlardan biri dijital kayıt teknolojisine gençlerin adapte oldukları ve mobilize yaşam biçiminin gençler tarafından benimsenmiş olmasıdır

Kaynakça

  • Anderson, B. (2002). A Principle of Hope: Recorded Music, Listening Practices & the Immanence of Utopia. Human Geography (28), (s. 211-227).
  • Backstedt, J. (2005). The Move to Artist Led-Online Music Distribution: ExplainingStructural Changes in the Digital Music Market. 38th Hawaii International Conference on System Source. The Move to Artist Led-Online Music Distribution adresinden 30.11.2015 tarihinde alındı.
  • Bayton, M. (1993). Feminist Musical Pratice: Problems & Contradictions. T. Bennett, S. Frith, L. Grossberg, J. Sheppard, & G. Turner In, Rock and popular music. Politics, policies, institutions (s. 177-193). New York: Routledge.
  • Clarke, J. (2003). Subcultures, Cultures & Class. S. Hall içinde, Resistance Through Rituals. Youth culture in post-war Britian (s. 9-74). New York: Routledge.
  • Cornell, J., & Gibson, C. (2003). Soundtracks: Popular Music, Identity & Place. London: Routledge.
  • Digital Music. http://www.marketingmagazine.co.uk/article/904234/revolutions-brief- history-digital-music adresinden 30.11.2015 tarihinde alındı
  • Dunaway, D. K. (2000). ABD'de Politik İletişim Olarak Müzik. (Ed. J. Lull, & T. İblağ) içinde, Popüler Müzik ve İletişim. (ss. 48-70). İstanbul: Çiviyazıları.
  • Eckart, G. (2005). The German Gothic subculture. German Studies Association, 28(3) (pp. 547-562). Baltimore: John Hopkins University.
  • History of Ipod & Itunes. (2015). apple.com/pr/products/ipodhistory adresinden 01.12.2015 tarihinde alındı.
  • IFPI. (2014). Digital Music Report. Www.ifpi.com adresinden 01.12.2015 tarihinde alındı
  • Kong, L. (1995). Music & Cultural Politics: Ideology & Resistance in Singapore. (pp. 447-459).London: Transactions of the institute of British Geographers, 20(4)
  • Laughey, D. (2006). Music & Youth Culture. Edinburgh: Edinburgh University.
  • Lull, J. (2000). Giriş. J. Lull içinde, Popüler Müzik ve İletişim Turgut İblağ (Çev.) (ss. 1-47). İstanbul: Çiviyazıları.
  • Pavlik, J. (2004). Converging Media: An Introduction to Mass Communication. Boston: Pearson
  • Postman, N. (2013). Teknopoli: Kültürün Teknolojiye Teslim Oluşu. Mustafa Emre Yılmaz (Çev.). Ankara: Sentez.
  • Premkumar, P. (2003). Alternate Distribution Strategies for Digital Music. Communication of the ACM. (46). (pp. 85-95).
  • Rowe, D. (1996). Popüler Kültürler. Rock ve Sporda Haz Politikası. Mehmet Küçük.(Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Sherman, C. (2001). Music on the Internet: A New World is Waiting. Booking Review,19(1). (pp. 35-37)
  • Storey, J. (2000). Popüler Kültür çalışmaları: Kuramlar ve Metotlar. Koray Karaşahin. (Çev.) İstanbul: Babil.
  • Target Spot Inc. (2001). Digital Audio Trends: A Highly Engaged Leadership. www.rab.com/public/adChannel/pfp/TargetSpotInc_Ad_Impact_Study_White _Paper-2011.pdf adresinden 01.12.2015 tarihinde alındı.

DIGITAL MUSIC CONSUMPTION HABITS

Yıl 2016, Cilt: 24 Sayı: 1, 44 - 62, 01.01.2016

Öz

New communication technologies that are transforming people’s everyday life with new tools, are formed material culture into a new shape. Further developing internet technology in the 2000s, brought a new dimension to relations of space-time, wireless internet technology, it occurs since the telegraph invented. Accordingly youth subcultures are assuming new forms. This desciriptive study is aimed to describe youth's digital music consumption habits. This descriptive study by random sampling technique was interpreted by analyzing data obtained from selected 200 university students. One of the important results obtained in this study is that young people adapt to a digital recording technology and it’s mobilize lifestyle

Kaynakça

  • Anderson, B. (2002). A Principle of Hope: Recorded Music, Listening Practices & the Immanence of Utopia. Human Geography (28), (s. 211-227).
  • Backstedt, J. (2005). The Move to Artist Led-Online Music Distribution: ExplainingStructural Changes in the Digital Music Market. 38th Hawaii International Conference on System Source. The Move to Artist Led-Online Music Distribution adresinden 30.11.2015 tarihinde alındı.
  • Bayton, M. (1993). Feminist Musical Pratice: Problems & Contradictions. T. Bennett, S. Frith, L. Grossberg, J. Sheppard, & G. Turner In, Rock and popular music. Politics, policies, institutions (s. 177-193). New York: Routledge.
  • Clarke, J. (2003). Subcultures, Cultures & Class. S. Hall içinde, Resistance Through Rituals. Youth culture in post-war Britian (s. 9-74). New York: Routledge.
  • Cornell, J., & Gibson, C. (2003). Soundtracks: Popular Music, Identity & Place. London: Routledge.
  • Digital Music. http://www.marketingmagazine.co.uk/article/904234/revolutions-brief- history-digital-music adresinden 30.11.2015 tarihinde alındı
  • Dunaway, D. K. (2000). ABD'de Politik İletişim Olarak Müzik. (Ed. J. Lull, & T. İblağ) içinde, Popüler Müzik ve İletişim. (ss. 48-70). İstanbul: Çiviyazıları.
  • Eckart, G. (2005). The German Gothic subculture. German Studies Association, 28(3) (pp. 547-562). Baltimore: John Hopkins University.
  • History of Ipod & Itunes. (2015). apple.com/pr/products/ipodhistory adresinden 01.12.2015 tarihinde alındı.
  • IFPI. (2014). Digital Music Report. Www.ifpi.com adresinden 01.12.2015 tarihinde alındı
  • Kong, L. (1995). Music & Cultural Politics: Ideology & Resistance in Singapore. (pp. 447-459).London: Transactions of the institute of British Geographers, 20(4)
  • Laughey, D. (2006). Music & Youth Culture. Edinburgh: Edinburgh University.
  • Lull, J. (2000). Giriş. J. Lull içinde, Popüler Müzik ve İletişim Turgut İblağ (Çev.) (ss. 1-47). İstanbul: Çiviyazıları.
  • Pavlik, J. (2004). Converging Media: An Introduction to Mass Communication. Boston: Pearson
  • Postman, N. (2013). Teknopoli: Kültürün Teknolojiye Teslim Oluşu. Mustafa Emre Yılmaz (Çev.). Ankara: Sentez.
  • Premkumar, P. (2003). Alternate Distribution Strategies for Digital Music. Communication of the ACM. (46). (pp. 85-95).
  • Rowe, D. (1996). Popüler Kültürler. Rock ve Sporda Haz Politikası. Mehmet Küçük.(Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Sherman, C. (2001). Music on the Internet: A New World is Waiting. Booking Review,19(1). (pp. 35-37)
  • Storey, J. (2000). Popüler Kültür çalışmaları: Kuramlar ve Metotlar. Koray Karaşahin. (Çev.) İstanbul: Babil.
  • Target Spot Inc. (2001). Digital Audio Trends: A Highly Engaged Leadership. www.rab.com/public/adChannel/pfp/TargetSpotInc_Ad_Impact_Study_White _Paper-2011.pdf adresinden 01.12.2015 tarihinde alındı.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Tarkan Oğuz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 24 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Oğuz, T. (2016). DİJİTAL MÜZİK TÜKETİM ALIŞKANLIKLARI. Kurgu, 24(1), 44-62.